Zodra je de contactfase ingaat, je verlangens presenteert, verschijnt, voel je je meteen ongemakkelijk voor iemand. En u kunt op verschillende manieren met uw ongemak omgaan. Je kunt besluiten dat opdagen gevaarlijk is en de schaduw ingaan. Je kunt besluiten dat opdagen gevaarlijk is, niet op basis van je eigen ervaring, maar bijvoorbeeld op basis van de boodschap die je van je ouders hebt gekregen dat de wereld gevaarlijk is. En dan vorm je het introject dat de wereld gevaarlijk is. Het log van het introject is: doe wat ze van je willen, en je zult goed zijn voor iedereen, en iedereen zal je aardig vinden. En vergeet je verlangens. Als we erin slagen een introject te doorstaan, worden we geconfronteerd met een projectie. Met projectie verwerven we rechten op onze verlangens. Maar we willen geen verantwoordelijkheid nemen voor de implementatie ervan. Er zijn verschillende projecties. Het kan ons lijken dat iedereen om ons heen heel aardig is en mij goed behandelt, of het kan lijken alsof niemand mij leuk vindt en iedereen mij afwijst. Projectie heeft niets met de werkelijkheid te maken, aangezien we geen echte mensen zien. Bij het projecteren schilderen we de hele wereld en de mensen daarin met de kwaliteiten van onze eigen persoonlijkheid. Als wij slecht zijn, dan lijkt het ons dat mensen slecht zijn. Als je van de hele wereld wilt houden, dan lijkt het ons dat er alleen maar liefdevolle mensen in de buurt zijn. En het is belangrijk om je projecties te controleren, ze te vergelijken met de werkelijkheid. Na de projectie kun je tijdens het contact retroflectie tegenkomen. Retroflectie is wanneer een persoon al op de hoogte is van zijn verlangens, en de realiteit wordt gecontroleerd, en het lijkt alsof de persoon die hij leuk vindt ook zijn sympathie toont, maar tegelijkertijd vindt er een stop plaats. En de persoon komt niet dichterbij, stelt geen interessante vragen, maar begint te volharden in deze contactzone, en dit is moeilijk. Dit is veel moeilijker dan het volhouden in de pre-contactzone, wanneer we de grenzen van onze innerlijke wereld tegenhouden. Om in een bewuste vorm aan de grens van contact te verschijnen, moet je jezelf een tijdje in bedwang houden. Met terugwerkende kracht blijkt dat al het geduld zich in de externe omgeving bevindt, en niet in de interne, en gebeurt in het bijzijn van andere mensen. Dat wil zeggen, alle energie die moet worden gericht op iemand die zijn leven organiseert zoals hij wil, wordt in hemzelf gericht en begint hem te vernietigen. Hij kan op de een of andere manier gewond raken, geraakt worden, ziek worden, enz..