Van de auteur: Wat is liefde? Iedereen heeft zijn eigen antwoord op deze vraag. We vluchten voor de liefde en zoeken er ons hele leven naar. Het lijkt ons gewoon dat we het hebben gevonden, en nu zijn vreugde en geluk bij ons, wanneer het plotseling verdwijnt zonder ons te waarschuwen... Liefde ontstaat in wezen in eenzaamheid, wanneer het object niet dichtbij is, en dat is het ook niet. zozeer gericht op degene of degene van wie je houdt, zoveel als op het beeld dat door de geest wordt opgebouwd, losjes verbonden met het origineel.V. Pelevin Ja... uiterst eenvoudig. Voor mij is deze schijnbare eenvoud ook aanwezig. Maar in het leven moet je een specifiek persoon ervaren, maar wat als dit slechts een beeld is dat ik heb gecreëerd? Terwijl? Er zijn veel opties: ik ontdek gaandeweg mijn projecties en kan ze controleren. Sommige dingen kun je accepteren als het beeld dat ik heb gecreëerd, en sommige dingen kun je aan je geliefde overlaten. Kijk in een ander en ontdek nieuwe facetten. Het is niet altijd gemakkelijk. Ik hou bijvoorbeeld zo veel van het beeld van mijn geliefde, ik ben er zo gefixeerd op, dat het zien van iets nieuws hoogstwaarschijnlijk simpelweg onmogelijk of eng is. Ik wil niet teleurgesteld worden. Alleen mensen die in staat zijn alleen met zichzelf te zijn, zijn in staat tot liefde. Op het eerste gezicht is dit paradoxaal. Er is echter een verklaring hiervoor. Alleen zijn met onszelf, onszelf begrijpen, ons kunnen afscheiden van anderen, alleen in deze staat kunnen we onszelf, onze ervaringen delen en een andere persoon zien. We gaan geen codependente relatie met hem aan, we zitten niet in een fusie . We kunnen doordringen in de essentie van een ander zonder ons hem toe te eigenen..