Iedereen houdt van goede relaties met aardige mensen. Maar soms eindigen deze relaties om de een of andere reden. Of de liefde gaat voorbij, of – in het geval van vriendschap – veranderen de interesses en loopt de communicatie op niets uit. En dan laten mensen een kant van zichzelf zien die een vriend/minnaar nog niet heeft gezien. Ze laten zien hoe ze uit elkaar zijn gegaan. Volgens mijn observaties worden mensen hier in slechts twee groepen verdeeld: degenen die, in welke situatie van scheiding dan ook, de scheiding hebben gemaakt besluiten zelf te vertrekken of ze werden “in de steek gelaten” - het maakt niet uit) onderhouden van constructieve communicatie en respect voor de voormalige partner. Meestal zijn dit solide karakters met een hoog zelfbeeld. Ze kunnen zoveel medelijden hebben met de relatie als ze willen, maar ze verliezen hun hoofd niet zo erg dat ze alle goede dingen vergeten die in die relatie zijn gebeurd. Daarom stoppen ze niet met communiceren met hun partner zoals met een dierbaar persoon, met gepast respect en sympathie. Degenen die in een situatie van scheiding proberen 'bruggen te verbranden', meestal door hun partner te beledigen of op de een of andere manier te ruïneren. zijn leven. Voor zulke mensen betekent het einde van een relatie een klein einde van de wereld. Zelfs als de partner niet erg geliefd en dierbaar voor hen was, verliest de persoon grond onder zijn voeten wanneer hij besluit te vertrekken. Je kunt lang praten over de redenen voor een dergelijke reactie (ze komen natuurlijk uit de kindertijd), maar het feit is dit: in plaats van een adequaat en beleefd persoon verschijnt er een kwaadaardige trol in het bijzijn van een voormalige vriend of geliefde , die de smerigste beledigingen en beschuldigingen uitspuwt. Als je op dit moment aan zo'n trol vraagt ​​hoe hij zoveel tijd kan doorbrengen met zo'n vreselijke, in zijn woorden, partner, zal hij niet kunnen antwoorden, omdat deze stroom van beledigingen irrationeel is en niet in het bijzonder verband houdt met de partner. Dit is de kreet van een klein kind dat hij alleen gelaten wordt... Maar wij zijn volwassenen, en niemand behalve de persoon zelf is verplicht om voor zijn emotionele troost te zorgen. Ieder van ons heeft genoeg scheidingen in het leven. En als iemand alleen vanwege een schandaal uit elkaar gaat en dan lange tijd niet kan kalmeren, dan is dit 'zijn leven, zijn keuze', of een reden om een ​​psycholoog te bezoeken.