Het eerste dat u hoeft te doen, is tegen uzelf toegeven: "Ja, nu ben ik beledigd." Niet ‘Ik was beledigd’, maar eerder ‘Ik was beledigd’. Laten we eerlijk zijn tegen onszelf! Hoe we op bepaalde gebeurtenissen en omstandigheden moeten reageren, hangt van onszelf af. En als we ons beledigd voelden, betekent dit dat we er op dat moment voor kozen om beledigd te zijn. ●Het tweede wat je moet doen is jezelf afvragen: “Wat veroorzaakte deze reactie bij mij?! De woorden, daden van een andere persoon? Of onvervulde verwachtingen?!❤De derde vraag die u eerlijk moet beantwoorden: “Zijn mijn verwachtingen voor deze persoon realistisch? Kan hij mijn verlangens en behoeften bevredigen? Is het typisch dat hij handelt zoals ik van hem verwacht? Kent hij wel mijn wensen, behoeften en verwachtingen?' Als uw verwachtingen realistisch zijn, is de volgende stap het openlijk uiten van uw gevoelens. Het is niet nodig om te schreeuwen, te beschuldigen, te klagen... Dit is een mannelijke reactie. Wij zijn vrouwen en daarom moeten we zelfs op zachte wijze agressie kunnen tonen. Hoe? Om de overtreding te laten “verdwijnen”, volstaat het simpelweg te zeggen: “Ik ben beledigd door jou” en uit te leggen wat precies (het woord, de daad of het ontbreken daarvan). Als u begrijpt dat uw verwachtingen onrealistisch zijn, pas ze dan aan zodat u geen onaangename situaties voor uzelf creëert. Als u niet de gelegenheid heeft om uw gevoelens en emoties openlijk te uiten tegenover de ‘dader’ (u communiceert niet langer met de persoon, er een oude wrok heerst, u bang of zelfverzekerd bent, dat ze u niet zullen begrijpen), schrijf hem/haar een brief waarin u eerst al uw klachten volledig uitdrukt (niet noodzakelijkerwijs in culturele vorm), en u vervolgens bedankt voor de nuttige ervaring die je uit deze situatie hebt geleerd. Welke ervaring? Misschien liet deze situatie je het ware gezicht van een persoon zien en kon je de ongerechtvaardigde verwachtingen kwijtraken die op je drukten. Of misschien heeft de persoon je door zijn daden laten zien dat je absoluut niet aan jezelf denkt en nu kun je deze situatie corrigeren. Of misschien leer je dankzij de ‘wrok’ nu jezelf te verdedigen of openlijk over je gevoelens, verlangens en behoeften te spreken. Denken! Nadat je alle negativiteit op papier hebt weggegooid, zul je vrij gemakkelijk de positieve kanten van deze situatie ontdekken. En het is natuurlijk heel belangrijk om voor jezelf een beslissing te nemen: wil je je leven (tenslotte) blijven belasten met grieven. (wrok schaadt in de eerste plaats jezelf, de ander voelt jouw wrok niet) of je kiest voor een leven zonder wrok. En afhankelijk van de gekozen 'koers', ga verder in het leven. Wrok is geen aangeboren, maar een verworven gevoel. Er was eens een tijd dat jullie allemaal wisten hoe we zonder belediging moesten leven. En nu heb je de kans om deze nuttige vaardigheid in je huidige leven nieuw leven in te blazen. Ja, aan jezelf werken zal enige tijd duren, maar het resultaat is het waard. Geloof me! Probeer het leven eenvoudiger te benaderen, ondersteun jezelf op alle mogelijke manieren, als je plotseling een tijdje terugkeert naar de "gewoonte om beledigd te zijn" (en dit is echt een gewoonte), blijf jezelf en je relaties bevrijden. van overtredingen, en al snel zal je leven nieuwe kleuren krijgen! Je relaties met andere mensen zullen verbeteren en je zult je gelukkig voelen! Ik wens dit oprecht voor je!