Om deze vraag te beantwoorden, moet je je wenden tot de basisprincipes van cognitieve gedragspsychotherapie en de bekende ABC-formule onthouden, waarbij A een situatie is, B een gedachte, C een emotie en reactie. Wanneer iemand met een probleem wordt geconfronteerd, of het nu angst, verdriet of paniek is, ziet hij in de regel de 'wortel van het kwaad' in het symptoom: 'Ik wil niets', 'mijn hart klopt'. “geen motivatie”, dit symptoom moet zogenaamd worden geëlimineerd, het is net als tijden en is reactie (C) in de formule A-B-C. Gewoon een reactie, en niet het grootste probleem, zoals het in eerste instantie lijkt. Een reactie heeft altijd een reden, en deze reden zijn automatische gedachten. Als ik een beetje uit het onderwerp graaf en vooruitkijk, wil ik zeggen dat gedachten kunnen worden onderverdeeld in vrijwillige en automatische gedachten, en daar zou een apart artikel aan moeten worden gewijd tot automatische gedachten. Wanneer een bepaalde situatie zich voordoet, vormt de geest, voordat een emotie wordt ervaren, een gedachte en beoordeelt automatisch wat er gebeurt. Je steekt bijvoorbeeld de weg over en een auto vliegt met hoge snelheid op je af, in een fractie van een seconde begint je lichaam te rennen, je hart bonkt, de adrenaline komt vrij, de angst overweldigt je - waardoor je uit de auto ontsnapt . Het lijkt erop dat dit een absoluut natuurlijke reactie is, het instinct van zelfbehoud heeft gewerkt en er zijn op dit moment geen gedachten in mijn hoofd. Als je jezelf heel langzaam en zorgvuldig observeert, zul je merken dat in elke situatie (A) de gedachte (B) sneller opkomt dan de emotie (C). Onbewust registreer je de snelheid van de auto, je begrijpt dat hij snel gaat, je denkt automatisch ‘hij zal mij raken’ en als reactie op deze gedachte ontstaat er angst. Als je deze auto niet had gezien, zou je niet bang zijn geweest, omdat je geen GEDACHTE zou hebben. Automatische gedachten kunnen, net als vrijwillige gedachten, geboren worden in de vorm van beelden of zinsneden. Automatische gedachten worden vaak helemaal niet gerealiseerd totdat je leert dat ze gerealiseerd kunnen worden, dat ze geobserveerd kunnen worden, en dankzij dit kun je jezelf diep begrijpen en veel interne conflicten oplossen. Het zijn automatische gedachten die de emotie en reactie veroorzaken die ontstaat een probleem voor een persoon of zelfs een stoornis. Laten we zeggen dat er angst, sterke gevoelens en daarmee samenhangende somatische sensaties zijn - misselijkheid, duizeligheid, hartkloppingen, enz. - we kunnen ervan uitgaan dat dit het probleem is en dat er geen reden voor is. Meestal is dit precies wat je kunt horen van iemand die om hulp heeft gevraagd: "Er is niets gebeurd, er waren geen redenen, ik was thuis en zonder enige reden..." Als je ook enkele sterke ervaringen hebt en ongemakkelijk gevoel “uit het niets”, je zou moeten denken dat er toch een reden is. In werkelijkheid moet er een triggermechanisme zijn geweest. Een woord dat je ergens hoort, een beeld op het tv-scherm, een plotselinge herinnering - iets veroorzaakte een associatieve reeks automatische gedachten die tot de ontwikkeling van angst leidde. Als je angstig bent, besef dan met welke gedachten dit verband houdt. Welke gedachte veroorzaakt angst en welke houdt deze in stand?.