Hoe vaak stellen we onszelf de vraag: “Vind ik mijn leven leuk?” Met andere woorden: weten we hoe we dit “leuk” in ons leven kunnen opmerken en waarderen? Merken we het gebrek aan ‘goed’ om ons heen? Wat doen we als we lange tijd het gevoel moeten hebben dat ik iets 'niet leuk' vind? Elke gebeurtenis of actie in het leven heeft immers zijn eigen kwaliteitsindicator praten over het belang van voelen wat je echt leuk vindt in het leven Hier wil ik meteen een reservering maken. De categorie ‘like’ omvat bijvoorbeeld niet verschillende vormen van antisociaal gedrag, geweld, alcohol- en drugsverslaving en andere voorbeelden van ‘denkbeeldige likes’. Dit zijn allemaal manieren waarop iemand de aanwezigheid van een zeer sterk gevoel van 'niet leuk' in zijn leven compenseert of ermee omgaat. Ben het ermee eens dat wanneer we iets leuk vinden, we een zeer aangenaam gevoel van lichtheid, comfort en warmte ervaren binnen. Als ik doe wat ik leuk vind, lijkt het leven me te kussen... De opwinding, vermengd met plezier, neemt toe, de activiteit en het humeur nemen toe. Kracht en energie komen ergens vandaan. Het leven zelf biedt ons de mogelijkheid om ‘leuk’ te vinden. En wij, die dit afstemmen op onze gevoelens, beoordelen het als ‘goed’ of ‘slecht’ voor mij. Bijgevolg ervaren we onszelf als een levend persoon, die nauw in wisselwerking staat met het leven. Dankzij zo'n productieve uitwisseling is het leven voortdurend in beweging en verandert het dienovereenkomstig in de richting van de waarden waarmee het voortdurend gevuld is. Dit is een echt, vruchtbaar leven. Laten we eens kijken naar de andere kant van het leven: "Ik vind het niet leuk." Dit gevoel ontstaat in ons als we iets moeten verdragen dat voor ons persoonlijk niet waardevol is. Maar vanwege verschillende omstandigheden of onze eigen zwakte laten we deze ‘niet-leuk’ toe in ons leven. Wat ervaren we meestal? Spanning, ongemak, ongemak. Deze staat beperkt onze daden en ontneemt ons een zekere vrijheid. Meestal manifesteert dit zich door interne weerstand, die veel kostbare energie kost. Als een dergelijke aandoening vaak in ons leven voorkomt, leidt dit tot een geleidelijke afname van de vitaliteit. De beweging zowel binnen als buiten stopt en vertraagt. In deze strijd verliezen we het contact met het leven, letten we niet op en negeren we in feite de kansen die het ons biedt. Op zulke momenten gaat het leven voorbij zonder dat we er actief aan deelnemen. Hier zou ik willen opmerken dat depressie juist optreedt als er sprake is van een tekort of verlies van de ervaring van waarden (wat men leuk vindt), en als algemeen gevolg een verzwakking van de relaties met het leven. Het is een treurig beeld, nietwaar? Wat ironisch is, is dat dit inzicht feitelijk leidt tot de ontdekking van wat ons er feitelijk van weerhoudt om meer ‘likes’ te uiten in ons leven. Als we ergens ‘nee’ tegen zeggen, geven we tegelijkertijd ons ‘ja’ tegen een ander. Als we iets niet leuk vinden, zit er dus altijd iets waardevoller achter, namelijk wat we leuk vinden. Je moet er alleen vaker op letten. Om dit te doen, kun je jezelf de vraag stellen: "Heb ik interne toestemming voor wat ik doe of niet doe." Alle mensen krijgen leven, maar niet iedereen kan er echt dichterbij komen. Sommigen moeten nog steeds contact met haar opnemen om voldoende aan te voelen, te omarmen en te voelen dat ze haar echt leuk kan vinden, wat er ook gebeurt. Voor dit doel krijgen we indicatoren van de kwaliteit van leven: ‘leuk’ en ‘niet leuk’. Toch is het erg belangrijk om de aanwezigheid van wat we ‘leuk’ vinden in ons leven te begrijpen en te waarderen. Het moet worden vermenigvuldigd, er moet voor worden gezorgd en het moet worden verdedigd voor uw recht op een fatsoenlijk leven. Er is een Chinees filosofisch gezegde dat meer dan 1500 jaar oud is: “Ondersteun wat je leuk vindt en ontmoedig wat je niet leuk vindt, omdat je dat niet doet. heb GEEN andere keuze.” En je bent nog steeds aan het kiezen? **************