Ik ga verder met het onderwerp over aanpassingsmechanismen van mensen met verschillende persoonlijkheidstypes. Een persoon met een paranoïde persoonlijkheidstype (epileptoïde) wordt gekenmerkt door verhoogde kwetsbaarheid, achterdocht, opvliegendheid, wraakzucht en een verhoogd gevoelsgevoel. van rechtvaardigheid, liefde voor orde. Je kunt je identificeren met dit psychotype dat wordt toegeschreven aan I.V. Stalin. Een paar van zijn citaten: “De werklozen zijn noodzakelijk voor het kapitaal. Geen enkele kapitalist zal ooit instemmen met de afschaffing van de werkloosheid , om goedkope betaalde arbeid te verschaffen.” “Ik kan me moeilijk voorstellen: “Wat voor soort “persoonlijke vrijheid” kan een werkloze hebben die honger lijdt en geen nut voor zijn werk vindt? “Ze zeggen over mij dat ik Ik ben een monster, maar zie je, ik maak er een grapje over. De paranoïde eist van anderen een eerlijke, eerlijke houding ten opzichte van zichzelf, maar hij volgt zelf niet altijd zijn principes. Een kenmerkend kenmerk van de paranoïde is het ontkennen van de aanwezigheid van onwaardige motieven, deze projecteren op de mensen om hem heen, anderen verdenken van kwade bedoelingen: het is niet ik die jou bedriegt, maar jij die mij bedriegt. Het is niet ik die slecht over jou denkt, maar jij die slecht over jou denkt. ik, etc. Een paranoïde persoon heeft de neiging om lange tijd beledigd te zijn, zijn ware gevoelens te verbergen en dan plotseling te ontploffen van woede. Er zit veel koppigheid en oppositionaliteit in het gedrag van een paranoïde persoon, en dus ook in het team vindt hem niet bijzonder leuk. Ondanks zijn karaktergebreken onderscheidt de paranoïde zich niettemin door zijn verlangen naar leiderschap, doorzettingsvermogen bij het bereiken van doelen en spaarzaamheid. Als een paranoïde doordrongen is van een of ander idee, kan hij mensen om zich heen verzamelen en hem leiden. Afweermechanismen - projectie, rationalisatie, naar buiten toe reageren op een extern beschuldigende manier, individualisme en reactief onderwijs helpen de paranoïde bij het behouden van een positief zelfbeeld en het verzachten van frustratie. uit onbevredigde behoeften. Wanneer ze tot uiting komen, verstoren deze zelfde verdedigingen het aanpassingsproces. Projectie is in beperkte mate de basis van empathie. Projectie heeft een destructieve invloed wanneer het het moeilijk maakt om objectief te beoordelen wat er gebeurt. Bijvoorbeeld: een persoon verdraait informatie en attributen veel gebeurtenissen voor zijn rekening neemt, niet-bestaande gedachten en gevoelens aan anderen en bedoelingen toeschrijft - het beoordelen van de werkelijkheid is moeilijk. Met gematigde actie helpt het iemand een logische rechtvaardiging te vinden voor mislukkingen en zijn eigen beslissingen. Wanneer het wordt uitgedrukt, lijkt rationalisatie op een excuus. Passief gedrag kan bijvoorbeeld worden gerationaliseerd door voorzichtigheid, agressief gedrag door zelfverdediging en onverschillig gedrag door de wens om anderen onafhankelijker te maken, etc. Extern reageren is verbonden met projectie. Een persoon is geneigd anderen de schuld te geven, zonder de gedachte toe te staan ​​dat hij misschien ongelijk heeft, en dat datgene waarvan hij beschuldigt inherent is aan hemzelf. Zo beschuldigde een vrouw anderen van arrogantie, terwijl ze zelf tegen anderen sprak. Het paranoïde type heeft veel overeenkomsten met de narcist, maar in tegenstelling tot de narcist staat de paranoïde achterdochtig tegenover lof en complimenten, ervan overtuigd dat er iets verborgen zit achter het positieve. houding een soort truc. De grootsheid van de paranoïde komt tot uiting in de overtuiging dat wat er gebeurt iets met hem te maken heeft. Een man ziet bijvoorbeeld zijn ex op straat en concludeert dat het geen toeval was dat zij daar langskwam. Relatie-ideeën kunnen worden waargenomen bij psychotische paranoïden. Dus de vrouw uitte de overtuiging dat er op het werk een samenzwering tegen haar was, iedereen wenste haar kwaad. Het perceptiefilter van een persoon wordt dus geactiveerd wanneer hij alleen ziet wat hij wil zien en categorisch het tegenovergestelde niet wil opmerken. Een dergelijke toewijding aan de eigen ideeën en overtuigingen (individualisme) draagt ​​bij aan de volharding in het verdedigen ervan en het vermogen om erop te vertrouwen. iemands beslissingen. In een ongunstige situatie wordt een persoon een koppige redenaar, die alleen zichzelf hoort. Met reactieve formatie verandert een persoon zijn gevoelens op zijn kop: respect in minachting, liefde in haat en omgekeerd. Ja, één man - 2000/1500.