Als een persoon niet van zichzelf houdt en zichzelf niet accepteert zoals hij is, dan heeft dit zeker invloed op alle gebieden van zijn leven. Moeilijkheden ontstaan ​​​​onvermijdelijk op het werk, bij de communicatie met anderen en problemen met geld. Ook hebben mensen met een laag zelfbeeld vaak geen goede relaties met het andere geslacht. Dit gebeurt vooral omdat iemand die niet van zichzelf houdt, de wereld om hem heen tot op zekere hoogte als vijandig beschouwt. Hij verwacht vaak trucjes en bedrog; hij is op zijn hoede en wantrouwend tegenover anderen. Onbewust heeft hij de innerlijke houding dat hij waardeloos, onnodig, onbelangrijk en oninteressant is voor anderen. Een laag zelfbeeld manifesteert zich ook door afwijzing van het lichaam, door relaties die alleen worden gevormd om niet alleen gelaten te worden, door conflicten met dierbaren of collega's op het werk. De wortels van deze houding ten opzichte van zichzelf liggen in de kindertijd. Onthechting, kritiek, bedreigingen, verwijten, onderdrukkend gedrag van ouders - dit alles leidt ertoe dat het kind opgroeit met het gevoel dat er iets mis is met hem, dat hij een onbelangrijk persoon is of dat hij het zou beter zijn als hij helemaal niet bestond. Er ontstaat onderdanig gedrag, gericht op het verdienen van de liefde van de ouders. Het kind vergelijkt zichzelf voortdurend met anderen en verliest in zijn gedachten in alles van hen. Het kind toont zijn protest tegen de respectloze behandeling van zichzelf door slecht gedrag. Dus een persoon groeit op, en het kind in hem, degene die beledigd en uitgescholden werd, wordt een deel van zijn ziel. Hij herinnert zich nog steeds alle beledigingen en mishandelingen tegen zichzelf en is daarom nog steeds net zo op zijn hoede. Ondanks de jaren die zijn verstreken, voelt hij zich nog steeds klein en weerloos, net zoals hij zich als kind voelde. Dit deel van de ziel wordt ook wel het gewonde innerlijke kind genoemd. Hij doet er alles aan om zich veilig te voelen. Hij is tenslotte nog steeds bang dat volwassenen hem zullen uitschelden, tegen hen in opstand zullen komen of hen juist zullen plezieren. Over het algemeen doet hij er alles aan om zichzelf te beschermen. De man is al volwassen en succesvol in zijn werk en zegt dat hij alles alleen heeft bereikt omdat hij zijn hele leven aan zijn ouders heeft bewezen dat hij iets waard was. Een vrouw die onlangs veertig is geworden, zegt dat ze voortdurend met een gevoel van angst in haar ziel leeft en daarom haar man en collega's op het werk eindeloos in alles behaagt. Daarom streeft ze ernaar goed en onvervangbaar te zijn voor iedereen, maar uiteindelijk verliest ze zichzelf in deze relaties. Dit is hoe het gewonde innerlijke kind zich manifesteert bij een volwassene, dit is hoe hij een manier probeert te vinden om met zijn angsten en zorgen om te gaan ervaringen. Keer terug naar zijn kleine zelf, in een tijd waarin iemand volledig afhankelijk was van zijn ouders, waarin hun beoordeling, hun lof of kritiek voor hem van het grootste belang was. Om terug te keren, misschien om deze ervaring opnieuw te beleven. Denk er nog eens over na en begin verder te gaan. Zonder kindergrieven, teleurstellingen en speciale hoop om bij elke gelegenheid de goedkeuring van ouders te krijgen. Begin je eigen leven te leiden. Maak fouten, verdedig je mening, zeg ‘nee’ als je het nodig vindt een ander te weigeren. Zonder angst dat ze erom zouden schelden, dat er straf zou volgen. Leef je eigen leven en neem er zelf de verantwoordelijkheid voor, en kijk niet voortdurend rond met de angst dat je iets verkeerd hebt gedaan, dat je je goed moet gedragen, moet doen wat goed is en moet luisteren naar wat je ouders je vertellen innerlijk kind. In de regel jaren. Het hangt allemaal af van hoe ver je bent verwijderd van je eigen ‘ik’ en hoe diep je innerlijke kind gewond is geraakt. Maar zoals ze zeggen: degene die loopt, kan de weg beheersen. En ik wens op mijn beurt dat je snel het pad van zelfliefde betreedt.