Deze keer over het fenomeen ‘breaking the Environment’ en of het überhaupt de moeite waard is om dit te doen bij het nastreven van je doelen. En in het eerste deel lees je over de discrepantie tussen de gekozen doelen en de behoeften die je met deze doelen wilt ‘voeden’. Als je het nog niet hebt gelezen, lees het dan op mijn pagina in de juiste sectie. En nu over het beitelen van het milieu. Ik laat me leiden door een systeembenadering en de principes van het functioneren van grote open systemen. Ook steel ik een beetje van de Gestalt-aanpak, zodat het niet saai wordt. Het komt dus soms voor dat onze enorme inspanningen om iets te bereiken, gericht op slechts één gebied van ons leven, niets opleveren of ons alleen maar erger maken. Het resultaat is uiteraard ook nul. We vechten op deze manier en dat, maar het is allemaal tevergeefs. Onze inspanningen zijn constant en steeds intenser, maar uiteindelijk is er geen resultaat: krachtverlies, teleurstelling en depressie. We hameren meestal hard en op een gegeven moment. Tegelijkertijd negeren we wat er om ons heen wel of niet gebeurt. Met andere woorden, we negeren of de omgeving wel of niet op onze inspanningen reageert. Nu zal er een beetje ‘magie’ zijn die óf ‘op geloof’ moet worden aangenomen of experimenteel moet worden getest.) Meestal geven we de omgeving niet de tijd om op onze tussenkomst te reageren. Wij hameren en hameren. Als goede vuistregel geldt dat de responstijd van de omgeving plus of min 6 maanden bedraagt. Ze voerden bijvoorbeeld een of andere interventie uit en observeerden zes maanden lang welke invloed dit op jou en je woonruimte had. Er is niets ergs gebeurd en er zijn leuke dingen begonnen - we blijven tussenbeide komen. Het voelde op de een of andere manier niet goed of we begonnen op verschillende plaatsen ziek te worden, meer ruzie te maken met anderen dan normaal, moe of emotioneel depressief te worden - de interventies werkten niet voor de toekomst en we moeten teruggaan naar de oorspronkelijke om te heroverwegen de inhoud van de “interventie”. Dit gaat niet alleen over onze interne toestand, maar ook over de externe reacties van de omgeving - beurscrashes, crises in sociale systemen, enkele problemen onder familieleden en vrienden die onze onmisbare deelname vereisen en ons afleiden van de vervulling van onze dromen en doelen . Over het algemeen is er hier veel. Het ‘veld’ reageert in ieder geval op wat er met ons en in ons gebeurt. Het gaat erom te controleren of de tools die we hebben geselecteerd om aan onze behoeften te voldoen, correct of onjuist zijn. Wanneer we de signalen van de omgeving en ons lichaam negeren en genadeloos op beide blijven hameren, hebben we met geen van beiden contact. Wat moeten we doen? Vreemd genoeg zijn soms heel kleine veranderingen op verschillende fronten van ons leven voldoende om een ​​of andere mondiale verandering in de kwaliteit van het leven op gang te brengen. Het principe van sneeuwbalgroei zal ons daarbij helpen. Over het algemeen zijn hier enkele echte voorbeelden van kleine veranderingen die tot grote veranderingen leiden. Een voorbeeld voor mensen die vatbaar zijn voor herfstblues en depressies. Het is getest en bewezen dat depressie niet optreedt of dat de ervaring ervan milder en minder intens wordt als u vanaf september-oktober uw slaaptijd met ten minste twee uur verlengt. Soms zelfs met geweld. We houden ons niet bezig met de inhoud van depressie, maar we veranderen iets kleins op het gebied van lichamelijk comfort en de resultaten zijn duidelijk. Een voorbeeld voor atleten. Dit is een waargebeurd verhaal. Heel lang stond de Engelse wielerploeg helemaal onderaan. Wat ze niet deden om op de een of andere manier uit dit gat te komen. Veranderingen gerelateerd aan trainingsintensiteit, trainingstijd, etc. De zaken gingen niet vooruit. Als gevolg hiervan werd tegen hoge kosten een team van deskundigen uit verschillende vakgebieden samengesteld. Ze stelden een veranderingsprogramma op, dat voornamelijk veranderingen omvatte in de kwaliteit van sport- en vrijetijdskleding voor wielrenners, het temperatuurniveau voor ventilatie van de gebouwen waar de wielerploeg woont en traint, de kwaliteit van beddengoed en accessoires voor slapen en ontspannen , sportuitrusting, zelfs handdoeken, variëteit en kwaliteit van voeding, veranderingen in het kleurenschema van alles wat atleten omringt tijdens.