Het opvoeden van kinderen omvat een combinatie van twee verschillende aspecten. De eerste kant is acceptatie en reactie, en de andere kant is de vraag naar en controle over het kind. Op basis van deze combinatie worden vier typen ouderschap beschreven, namelijk: Autoritair ouderschap Dit type ouderschap staat synoniem voor ouders die kinderen beperken met regels die moeten worden nageleefd. Als een kind de regels overtreedt, straffen of slaan ouders het kind vaak. De communicatie tussen ouders en kinderen is niet hartelijk. Bij het straffen leggen ouders hun kinderen niet uit waarom bepaalde handelingen niet mogen worden gedaan. Dit gebrek aan communicatie heeft tot gevolg dat kinderen niet noodzakelijkerwijs iets gemeen hebben met hun ouders. Als gevolg hiervan kunnen kinderen die op deze manier zijn grootgebracht, ongelukkig, angstig en angstig zijn in vergelijking met andere mensen. Daarnaast zullen dit ook kinderen zijn die geen initiatief tonen bij activiteiten en weinig communicatieve vaardigheden hebben. Nalatig ouderschap wordt ook wel niet-betrokken ouderschap genoemd. De betrokkenheid van ouders bij het werken met kinderen is zeer beperkt, zowel materiële als emotionele steun. Als gevolg hiervan hebben kinderen het gevoel dat ze niet zo belangrijk zijn als andere aspecten van het leven van hun ouders. Naarmate kinderen zich ontwikkelen, zijn ze doorgaans sociaal incompetent, hebben ze geen zelfbeheersing en beschikken ze over een goede onafhankelijkheid. Ze hebben mogelijk ook een laag zelfbeeld, zijn eenzaam in het gezin en zijn qua ontwikkeling onvolwassen. Dit type ouderschap wordt ook wel tolerant ouderschap genoemd. Het kenmerk van dit type zijn ouders die altijd geven waar hun kinderen om vragen. Ouders geven zelden controle, dus kinderen leren nooit gedrag te controleren en verwachten altijd te krijgen waar ze om vragen. Bovendien leren kinderen zelden andere mensen te respecteren. Een kind zijn dat dominant en egocentrisch is, niet bereid is toe te geven en moeite heeft met het maken van vrienden, zijn enkele van de potentiële risico's in zijn ontwikkeling. Gezaghebbend ouderschap is het type dat de voorkeur heeft onder de andere drie typen. Kinderen die op deze manier worden opgevoed, zijn opgewekt, zelfbeheerst, zelfverzekerd en prestatiegericht. In een sociale omgeving kunnen kinderen ook warme relaties onderhouden met vrienden, samenwerken met volwassenen en goed omgaan met stress. Wat doen ouders aan autoritair ouderschap? Ouders ondersteunen kinderen om onafhankelijk te zijn, maar stellen nog steeds grenzen en controle over hen. Gevestigde communicatie is warme en aanhankelijke communicatie. Ouders tonen ook tevredenheid en steun voor het constructieve gedrag van het kind. Het is echter belangrijk om te begrijpen dat de beste leraar bij het opvoeden van kinderen in feite het kind zelf is. Met kinderen kunnen we direct leren welke houding we moeten aannemen. We moeten ons alleen openstellen om meer van hen te leren. Begrijp dat kinderen recht hebben op liefde en op onderwijs van hun ouders om hun optimale ontwikkeling te ondersteunen. Probeer een goede ouder te zijn! Ik zal je dankbaar zijn voor je beoordeling en opmerkingen. Psychologische begeleiding Sergey Popov - https://www.b17.ru/popov_sergey Telefoon - 89152853918