Van de auteur: een verkorte versie van het artikel werd in 2008 gepubliceerd in het tijdschrift "Supermama". Wie kan gelukkiger zijn dan een vrouw die een baby heeft - een klein stukje van haar vlees en bloed? Ze kijkt hem teder aan, kust zijn kleine vingers en onderzoekt zorgvuldig zijn kleine gezicht. Na een tijdje kan deze zelfde vrouw echter geen druppel liefde in zichzelf vinden, noch voor haar kind, noch voor haar man, of zelfs voor zichzelf. Ze is depressief, huilt voortdurend, het geschreeuw van haar kind 's nachts, de noodzaak om iets in huis te doen en de eindeloze instructies van haar familieleden maken haar gek. De aandoening, die bij 60% van de vrouwen in een of andere vorm voorkomt, wordt postpartumdepressie genoemd. Tekenen van depressie: ernstige nervositeit, angst en angst voor de komende nieuwe dag; minderwaardigheid, verergerd door schuldgevoelens in het bijzijn van het kind; angst voor eenzaamheid, verwachting van hulp en steun; weigering om het kind borstvoeding te geven, vaak met herhaling van dezelfde droom; Een emotionele achteruitgang kan optreden als gevolg van een scherpe daling van het niveau van oestrogeen en progesteron - hormonen die zorgen voor een optimale bloedstroom in de bloedvaten van de placenta, evenals een verhoogd niveau van het hormoon prolactine in het lichaam, wat nodig is voor de productie van voldoende melk bij een vrouw in barensnood. De reactie op veranderingen in de hormonale niveaus varieert van vrouw tot vrouw, en daarom varieert de mate van depressie. Een dergelijke depressie treedt gewoonlijk drie tot vijf dagen na de geboorte op en duurt gewoonlijk niet langer dan twee weken. Het is niet nodig om met jezelf te vechten, laat staan ​​jezelf de schuld te geven dat je een slechte moeder bent - behandel jezelf met aandacht en liefde, wat er ook gebeurt. Je lichaam heeft zijn belangrijkste taak voltooid en heeft er alle recht op om even de tijd te nemen om te herstellen. Als er na deze tijd geen verlichting is, moet u een psycholoog raadplegen. Hier zijn enkele aanbevelingen over hoe u deze tijd beter kunt leven: Het is noodzakelijk om te onthouden dat deze periode binnenkort zal eindigen. Het kan heel goed gebeuren dat u zich soms geïrriteerd voelt ten opzichte van de baby: net als in algemene relaties tussen mensen, kunnen er ook momenten zijn van meer of minder emotionele verbondenheid tussen moeder en kind. Probeer na terugkeer uit de kraamkliniek uw contactenkring te beperken , waardoor er alleen maar hele aardige mensen voor je overblijven. Na de geboorte van een kind kan een jonge moeder niet meteen zo actief en productief zijn als voorheen; het is erg belangrijk om niet te overwerken. Probeer iemand te vinden die je in het dagelijks leven kan helpen. Het is erg handig voor je gemoedstoestand tijdens deze periode om iets te doen waardoor je de ontspanningsmechanismen van je lichaam kunt inschakelen. Dit kan tekenen, breien, dansen en een uurtje extra slaap zijn. Moederschap impliceert immers vaak opoffering, waarbij een vrouw werkt ‘om uit te ademen’. Met eenvoudige ontspanningsactiviteiten kunt u af en toe een verkwikkende ‘ademhaling’ nemen. Praat met vrouwen die al kinderen hebben, en dit zal u helpen niet geïsoleerd te raken in uw eenzaamheid. Ontmoet andere moeders met kinderwagens die in dezelfde omgeving wandelen als jij. Vertel de vader van uw kind over uw gemoedstoestand, maar eis niet dat hij uw gedachten en gevoelens begrijpt en deelt: misschien maakt hij zich ook acuut zorgen over de geboorte van de baby, en heeft hij ook tijd nodig om te 'leren' om vader te zijn. Let op je uiterlijk, want dagelijkse contemplatie in de spiegel van een bleek gezicht en warrig haar verbetert je humeur natuurlijk niet. Het kind kan worden toevertrouwd aan de zorg van een grootmoeder of oppas. Vergeet uw man niet, die zich na de geboorte van de baby misschien een vreemde eend in de bijt voelt in de moeder-kindband. Romantische en seksuele relaties zullen u helpen uit een depressie te komen.