Het is geen geheim dat iedereen op een of ander moment in zijn leven angst ervaart: als kind optreden voor de Kerstman, vragen beantwoorden voor het bord in de klas, een eindeloze reeksen examens, spreken voor een publiek, interviews, vliegreizen en nog veel, veel meer. Iedereen heeft zijn eigen lijst met gebeurtenissen die opwinding en angst veroorzaken. Het lijkt erop: zo'n eenvoudige aandoening die je in het leven vrij vaak tegenkomt. Waarom zijn er gevallen waarin eenvoudige angst helemaal niet eenvoudig is? Op zoek naar een antwoord op de vraag wat angst is en wat de oorzaak ervan is, zal iemand veel theorieën over deze kwestie tegenkomen: “Angst is de ervaring van moeite met ademhalen tijdens geblokkeerde opwinding. Dit is de ervaring van het proberen meer lucht in de longen te zuigen, beperkt door spiercompressie van de borstkas”, schrijft O.A. Chernikova over angst als “angst voor verwachting”, en O. Kondash (1981) schrijft over de angst voor een test. F. Perls (1969) definieert angst als de kloof tussen ‘nu’ en ‘later’ of als ‘plankenkoorts’. En als je vertrouwt op waar cliënten in mijn kantoor over praten, dan kan angst acuut zijn, soms zelfs onverwacht, geassocieerd met een bepaalde situatie, en constant, en iemand langer dan een maand vergezellen. Op de vraag hoe je begrijpt dat het angst is, noemen mensen vaak uiterlijke tekenen van angst: spanning op de borst, bonzend hart, rusteloosheid, opwinding, trillende handen, zweethanden, maagkrampen, de wens om veel te lopen, iets te doen, enz. , als de angst erg sterk is, overweldigende paniek, angst om dood te gaan en een gevoel van verlies van controle over de situatie. Het moet gezegd worden dat de toestand niet prettig is, en wanneer het de gebruikelijke manier van leven begint te verstoren, de bevrediging van verlangens beperkt en stopt, zoekt iedereen naar manieren om er vanaf te komen. Iemand wordt “afgeleid” door het eten van “snoepjes”, iemand vindt een verklaring voor zichzelf in de ziekte van een of ander orgaan en probeert behandeld te worden, iemand neemt “pillen tegen angst” of “om te slapen”, iemand verdiept zich in het werk, sport, winkelen of slechte gewoonten, en – zeer zelden – kiezen mensen het pad van psychotherapie. We moeten hulde brengen aan de bovengenoemde methoden om te 'overstappen' van angsthulp. Voor elke persoon voor een andere periode, maar ze helpen. En als dit genoeg is voor een persoon, kun je daar stoppen. Ik zou graag nog een paar manieren (uit de persoonlijke praktijk) willen toevoegen aan het algemene arsenaal van hoe je ongedifferentieerde angst kunt verminderen. Ademhalingstechnieken. Ademen is een unieke menselijke functie met een aantal belangrijke kenmerken. Ten eerste is dit het op een na meest vitale proces in ons lichaam (na het werk van het hart). Een mens kan een maand zonder voedsel leven, een week zonder water, en twee tot drie minuten zonder ademhalen. Ten tweede is de ademhaling misschien wel de enige autonome functie die onderworpen is aan de controle van het bewustzijn. In tegenstelling tot het werk van de maag, de lever of de nieren kunnen we, binnen bepaalde grenzen, onze ademhaling controleren en daardoor de activiteit van andere inwendige organen beïnvloeden. Ten derde hangt het ademhalingsritme nauw samen met de toestand van de skeletspieren, en door het juiste gebruik ervan kun je de vaardigheden van spierontspanning snel en vollediger beheersen. Ten vierde beïnvloedt de verhouding tussen inademing en uitademing de gemoedstoestand van een persoon. Laten we onthouden hoe een verdrietig persoon ademt? Hij haalt diep adem en ademt lang uit (de zogenaamde “zucht”). Hoe ademt een atleet voor een gevecht? Hij ademt kort en krachtig uit. Onze psychologische toestand wordt dus weerspiegeld in de aard van onze ademhaling, en aan de andere kant kunnen we, door de aard van onze ademhaling te veranderen, onze stemming in de goede richting veranderen. Neem dus een papieren of plastic zak en druk met uw duim en wijsvinger de opening van de zak stevig tegen uw gezicht in het gebied van de nasolabiale driehoek. Haal 5-10 ademhalingen in de zak. Adem in door de neus, adem uit door de mond. De volgende oefening kan zonder geïmproviseerde middelen worden uitgevoerd. Adem langzaam uit, en dan wanneer je het gevoel hebt dat je dat bent.