In gesprekken met mensen die we kennen, kunnen we vaak uitdrukkingen horen als: "Elke vrouw zou..."Elke man zou wel/niet moeten...." Mensen die deze beurten gebruiken van verplichtingen ten opzichte van andere mensen zijn uiteraard gebaseerd op rigide overtuigingen, op de overtuiging dat ze precies weten wie wat moet zijn en wat ze moeten doen om ‘aanvaardbaar’ te zijn, dat wil zeggen, in wezen, op deze manier een persoon. toont op het moment van uiting onbewust agressie op een subtiel niveau in relatie tot een diverse, onvoorspelbare realiteit, zegt wat het zou moeten zijn om acceptabel te zijn, plaatst zichzelf ertegen, verzet zich er in de regel tegen het in contact staat met de externe realiteit is absoluut noodzakelijk, moet de externe realiteit construeren, voorschrijven of verbieden om te zijn zoals ze is, wat betekent dat ze er volledig contact mee vermijdt, voortdurend “vecht” met wat feitelijk al bestaat, zoals het is. Mensen met harde oordelen, slachtoffers van geweld uit de directe omgeving, die hen vormden in een agressieve, evaluatieve en devaluerende omgeving, verstoken van acceptatie, onvoorwaardelijke liefde, warmte en emotionele stabiliteit. Sterker nog, hun harde oordelen, eisen, agressie. onverzettelijkheid jegens andere mensen - dit is geïntrojecteerde agressie uit de directe omgeving in de kindertijd, geprojecteerd op de buitenwereld, vermengd met de eigen angst, pijn, angst en lijden. Het is niet verrassend dat zulke onverzoenlijke strijders met de realiteit (slachtoffers van huiselijk geweld) lijden aan een massa psychische stoornissen, lijden aan angstgevoelens, lijden aan paniekaanvallen, grote problemen hebben in relaties, niet in staat zijn hun professionele, creatieve potentieel te onthullen vanwege het onvermogen om zichzelf volledig te manifesteren in contact met anderen, en wanneer ze proberen zich te manifesteren Zelf verliezen ze te veel energie en raken ze uitgeput. Met starre overtuigingen, waardeoordelen, een laag niveau van zelfacceptatie en een hoge mate van auto-agressie werkt de meditatief-existentiële benadering uitstekend, omdat ze de vorming van een meditatieve, niet-oordelende, vriendelijke benadering bevordert. perceptie bij de cliënt, waarin alle manifestaties, behoeften, emoties en kenmerken een spontane, unidirectionele, holistische uitdrukking vinden, en de buitenwereld wordt gezien als een volledig aanvaardbaar gegeven, waarvoor geen toestemming nodig is interne integriteit, die zich manifesteert in harmonieuze interactie met andere mensen, en ‘resulteert’ in een aanhoudend gevoel van volledigheid en perfectie van zijn eigen leven.