Het werk van een psycholoog: interessant en nuttig 577 (de foto toont het vriendelijke karakter van ons gesprek :) Goedemiddag, beste vrienden! een psycholoog en zijn verschillende kenmerken, we blijven onze opgebouwde kennistijd delen om te oefenen met ervaring en mijn kennis. Ik breng het vijfhonderdzevenenzeventigste artikel in de serie onder uw aandacht! volgende: Als een cliënt veel (of zelfs niet zo veel) over zichzelf lijkt te begrijpen, praat hij over veel dingen met uw therapeut (over uzelf begrijpen vanuit psychologisch oogpunt). ... Het is nogal belangrijk om de vraag te stellen: waarom is het belangrijk dat de cliënt zo begripvol en deskundig is? Waar gaat dit over? Concurreren met de therapeut? Waarvoor? Ben je bang om jezelf binnen te laten, het risico te lopen je open te stellen, je kwetsbaarheid te tonen? Is dit zo'n verdediging uit angst? Of er is geen concurrentie, maar er is gewoon angst, geen verlangen om je door een therapeut te laten benaderen (misschien ook andere mensen!). In de reacties schreven ze mij hierover: Ik ben herhaaldelijk benaderd door mensen die veel weten over zichzelf en zijn bij andere psychologen geweest. Dit heeft mij nooit gestoord. Ik zag dit als een kans om een ​​meer ervaren persoon te helpen. Die al bepaalde kennis heeft en inzicht heeft in zichzelf en de structuur van het werken met een psycholoog. Ik heb nog nooit concurrentie van een klant gevoeld, alleen interesse in mijn werkwijze. Nogmaals mijn excuses dat ik het niet helemaal met alles eens ben en waarschijnlijk een ander standpunt zal beschrijven! Bedankt voor uw begrip! Ik maak me zorgen over het onderhouden van goed contact met de auteur van deze opmerking. Ik wilde hieraan toevoegen dat de wens om te helpen ook kan worden onderzocht! Waarom vindt de cliënt dat de therapeut hem op een bijzondere manier moet helpen? Praat niet alleen over uw pijn, maar help op de een of andere manier. Het is ook goed als er niets bijzonders achter zit. En als dat zo is, dan is het belangrijk om het niet te missen, om te begrijpen waar het over gaat. En het is belangrijk dat de klant beseft wat en waarom hij doet. Vervolgens schreven ze mij het volgende: Het is belangrijk om aan zo'n klant te vragen waarom hij besloot contact met mij op te nemen. Wat vonden andere specialisten leuk en wat niet? Op deze manier kun je de geschiedenis analyseren van een cliënt die al om hulp heeft gevraagd, maar er is iets misgegaan. Ik zou hier liever vragen, niet waarom hij zich heeft aangemeld (hier zullen een aantal van onze positieve kenmerken zijn die niet van belang zijn voor therapie. waarschijnlijk), maar zou vragen wat de klant van onze samenwerking met hem verwacht. Misschien is hier een werkbaarder antwoord te vinden. Ik ben het volledig eens met de rest van de vragen! En ze schreven mij ook in een opmerking: Welnu, door zichzelf te analyseren en te begrijpen, wil de cliënt misschien snel naar een bepaald stadium gaan dat hij al heeft bereikt. Leg de psycholoog uit op welk niveau hij zich bevindt, zodat hij snel en beter een therapeutische relatie kan vinden en opbouwen. En om zelf te beseffen of de huidige specialist hem kwalitatieve hulp kan bieden. Het is belangrijk dat de psycholoog de cliënt uitlegt dat er geen niveaus zijn in de therapie, dat we ons eigen pad zullen volgen. Het is belangrijk om te begrijpen waarom hij haast heeft? Als hij haast heeft en snel resultaat wil, wil hij de psycholoog dan niet in zijn spel betrekken: hij zal in deze richting en in dit tempo werken. Je kunt niet sneller een relatie opbouwen; het kost tijd. Het duurt maanden voordat je elkaar goed genoeg leert kennen. Het is natuurlijk belangrijk om hiervan op de hoogte te zijn. Maar dit mag de therapie niet belemmeren: "Ik heb je alles verteld, maar ik voelde me niet beter." Natuurlijk luisteren we naar de klant, vragen wat en waarom hij doet, stellen hypothesen voor, leggen uit... Als de klant alleen maar komt kijken of een specialist hem kan helpen, en niet om te werken (dit is als een tweede taak ), dan zal hij hem niet helpen, maar alles, omdat een concurrerend proces genaamd "kijken" zal interfereren. En dus, als het werk goed gaat, denkt de klant meestal niet eens na over hoe hij zijn werk doet. Hij wordt ondergedompeld in het therapieproces. Deze opmerking beschrijft misschien dat de cliënt nog steeds concurreert met de psycholoog, niet in een cliëntenpositie verkeert.! :)