De laatste kans om te overleven in een ondraaglijke situatie is door de kant te kiezen van de Sterke, de Agressor. Ik werd met een riem geslagen, uitgescholden, bang om naar een weeshuis te worden gestuurd, naar een politieagent , tegen een enge oude tante. En ze hebben het juiste gedaan! Ik was een overdreven actief, eigenzinnig en koppig kind. Dankzij deze pedagogie ben ik opgegroeid als een man! Fatsoenlijk, intelligent, welgemanierd! Een persoon besteedt al zijn kracht aan het vergoelijken en rechtvaardigen van de agressor: "Hij wilde het beste, goedheid!" maken wat ik daar voelde? Waarom zou alles om mijn verlangens draaien? Waarom naar mij luisteren, mij begrijpen, mij herkennen? Ik ben slecht, het is mijn schuld, ik zie overal negativiteit, ik moet mijn communicatie genezen en verbeteren vaardigheden, ik zie overal schendingen van mijn grenzen. Ik ben gewoon erg afhankelijk van externe meningen, ik ben te gevoelig. En dit is een pathologie! Wij zijn vrije mensen, een persoon kan zeggen wat hij wil, maar het feit dat ik dat niet doe 'Ik vind het niet leuk' betekent dat ik kinderachtig en codependent ben. Ik eet voor de honderdste keer soep, ook al weten ze dat ik het niet lekker vind, dat betekent dat ze van me houden. Ik hoef mezelf gewoon niet afhankelijk te maken van anderen de meningen van mensen... En verhoog mijn gevoel van eigenwaarde, zelfvertrouwen, zelfvertrouwen! Als ik echt een zelfvoorzienend persoon ben, zal niemands mening mij pijn doen, anders ben ik een onderbehandelde zwakkeling! We moeten leren de vrijheid van anderen om zich uit te spreken en hun recht om gehoord te worden te respecteren, zelfs als ze mij aanbevelingen doen zonder te vragen, intieme vragen stellen, urenlang aan mijn oren blijven hangen, mij uitschelden en mij in mijn gezicht vernederen ben de auteur van mijn leven! Laat ze zonder uitnodiging bij mij thuis komen, geef verkeerd advies, ik ben een onverwoestbare steen! Ik neem beslissingen in mijn leven! Ik ben verantwoordelijk voor mijn gevoelens! Hoe agressiever en geïrriteerder ik reageer als ze me rondsturen en stront naar me gooien, hoe kinderachtiger en egocentrischer ik ben en ik mezelf niet accepteer. Alles zit in mij!" Dit is hoe een persoon zichzelf hypnotiseert, zichzelf overtuigt om niet in directe confrontatie te gaan met de agressor - extern of intern. Er is een actieve afwijzing van zijn emoties, behoeften, verlangens, rechten. Psychologische termen zijn gebruikt om de agressor te rechtvaardigen en zichzelf te kleineren. Als gevolg daarvan wordt de persoon zelf een agressor in relatie tot zichzelf en anderen. Waarom is de psychologische verdediging ‘identificatie met de agressor’ zo sterk? Omdat het iemand ooit hielp te overleven? het staat hem niet toe om rechtstreeks naar de werkelijkheid te kijken, zonder vervorming. En soms komt de tijd dat je shit shit noemt, geen geesten. En in welke vorm ben je deze verdediging tegengekomen??