Er zijn zoveel woorden tegen vrouwen gezegd. Eeuwenlang zijn de schoonheid en aantrekkelijkheid ervan verheerlijkt door dichters, wetenschappers hebben de mysteries van zijn lichaam onderzocht, zijn vermogen om nieuw leven te geven. Vrouwen werden bewonderd en vernietigd. De aard van een vrouw is altijd mysterieus geweest. Tegenwoordig is de oervrouw, net als de oeraard, onderhevig aan de dreiging van volledige uitsterving. Lange tijd is de instinctiviteit van vrouwen vervolgd, beroofd en misbruikt. Zo is onze samenleving gestructureerd; als ons iets niet te begrijpen wordt gegeven, stellen we er bepaalde grenzen aan om het onder controle te houden. Er was een tijd dat vrouwen in de kinderschoenen werden gehouden en als persoonlijk bezit werden beschouwd. Ze werden behandeld als “goed onderhouden tuinen”... Ze hadden geen stemrecht, en de houding jegens hen was denigrerend. Het is bekend dat alles in onze wereld niet toevallig is, en als dit zo is, kijk dan met welke woorden we kunnen spelen. Een vrouw is zij, zij is de natuur, het leven, de planeet, schoonheid, kracht, energie, element, magie... en ik denk dat we deze lijst kunnen voortzetten. Dit is duidelijk niet zonder reden, want in werkelijkheid is een vrouw een tovenares die doet wonderen: ze kan de orde herstellen en troost creëren door van eenvoudige dingen een meesterwerk te maken. We hebben dit meer dan eens gezien, zowel in het leven als in films, wanneer een vrouw elke schijnbaar absoluut ongeschikte plek voor het leven in een warm nest verandert. Ze is in staat om alle restjes of stukken nieuw leven in te blazen door middel van handwerk en handwerk. Sinds de oudheid hadden alleen vrouwen de macht om voedsel te bereiden. Ze combineert schijnbaar onverenigbare producten en als gevolg daarvan is het onmogelijk om de verleidelijke geur van heerlijk eten te weerstaan. Ze wast en strijkt dingen. Ze heeft in alles haar eigen visie en smaak, of het nu gaat om kapsels, kleding, interieurontwerp of koken... En het allerbelangrijkste dat alleen haar van bovenaf wordt gegeven, is de geboorte van een nieuw leven! De vrouw is een transformator van ruimte en materie, ze voedt zich met energieën uit de natuur en vult alles om haar heen met leven. Wat helpt een vrouw bij het creëren van zulke wonderen? Welke macht geeft haar dit geschenk? Ieder van ons krijgt in eerste instantie een onbeperkt potentieel. Het gaat van moeder op dochter over op alle niveaus van het leven. Het is altijd zo geweest, het is zo en het zal zo zijn... En als dit potentieel van primordialiteit vanaf de geboorte wordt gegeven, hoe moet je het dan gebruiken en wat ermee te doen? Vroeger was dit bekend en waargenomen, maar: Helaas is er in de loop van de tijd veel verloren gegaan en opgeofferd aan de technologische vooruitgang en gegeven als eerbetoon aan de beschaving. Tegenwoordig zien we hoe de verantwoordelijkheden tussen man en vrouw gelijk worden gemaakt, als gevolg van de groei van de emancipatie. Voor een vrouw kun je hierin veel voordelen vinden. Ze is onafhankelijk, haar leven is zo eenvoudig mogelijk, tegenwoordig krijgt een vrouw geen tien of meer kinderen, ze wordt niet alleen gelaten bij het opvoeden van haar kinderen. Ze is succesvol, mooi, slim. Maar toch: wat is de prijs van deze voordelen? Wat verliest een vrouw in dit geval: een geweldige moeder, een voogd, de natuur zelf? Hier zijn er enkele: instabiliteit van familierelaties, vervorming van iemands autoriteit, psychologische stress veroorzaakt door de sociale ritmes van het leven. Meisjes trouwen bijvoorbeeld eerst lange tijd niet, ze zijn op zoek naar de prins waar ze hun hele leven van hebben gedroomd, maar komen uiteindelijk de verkeerde prinsen tegen, als de leeftijd en de tijd opraken. , ze trouwen met degene die in de buurt is en krijgen te maken met problemen in relaties, misverstanden. Of het komt bijvoorbeeld regelmatig voor dat een stel geen kind kan krijgen, naar de dokter gaat, een behandeling krijgt, en als dit wonder uiteindelijk lukt, gaat het paar na een paar jaar uit elkaar. Het is een beetje hard, het is natuurlijk niet voor iedereen zo, maar in de meeste gevallen is er zo'n dynamiek... Tegenwoordig is de reikwijdte van onze activiteiten enorm en vaag: we moeten alles voor iedereen zijn. En eeuwenoude kennis en potentieel blijven onopgeëist. Zijn we werkelijk ons ​​vroegere zelf kwijtgeraakt? Nee, er blijft iets over. En we verzamelen dit stukje bij beetje, uit verschillende bronnen, culturen en erfgoed... en op een gegeven moment kwam het inzicht: wat!