We zijn gewend om als slachtoffer te beschouwen iemand die heeft geleden als gevolg van bepaalde omstandigheden. Maar in de psychologie is een slachtoffer iets subjectiefs, namelijk de rol die iemand voor zichzelf heeft gekozen. Dit is de interne toestand van een persoon wanneer hij voortdurend onrecht tegenover zichzelf voelt, wrok jegens andere mensen en situaties. Hoe kun je begrijpen dat dit een slachtoffer voor je is? De toestand van het slachtoffer manifesteert zich door duidelijke klachten, beschrijvingen van problemen, constant excuses, die het lijdenscomplex worden genoemd, waarbij andere mensen de schuld krijgen van hun problemen. Heel vaak kun je klachten opmerken over de politici van ons land, of een andere factor waardoor “het niet goed gaat”! Maar politici veranderen, en een persoon, alsof hij niets heeft gedaan, doet nog steeds niets, in het algemeen is het feit dat hij in de wereld is geboren al verdrietig, dus hij zal zichzelf niet kunnen realiseren . In fysieke manifestatie zijn dit ongelukkige ogen, hangende schouders, een staat van hulpeloosheid. Slachtoffers schuiven de verantwoordelijkheid op anderen, maar vermijden deze zelf. In de regel hebben slachtoffers veel plannen en doelen, maar ze stellen deze voortdurend uit tot later en kunnen zichzelf niet motiveren! Ik zou zeggen: “Ze wachten op weer uit de zee”! Hij is niet slecht, maar vrolijk is hij ook niet te noemen. Dit is een soort vacuümtoestand. Het slachtoffer is het tegenovergestelde van de toestand van de auteur, die de volledige verantwoordelijkheid voor zijn leven op zich neemt woede, wrok, bereidheid om alle mensen de schuld te geven die, naar de mening van het slachtoffer, verantwoordelijk zijn voor zijn lijden en deze niet willen oplossen. Mensen in deze positie verzamelen alle negativiteit in zichzelf en dragen bij aan de vernietiging van hun persoonlijkheid. In een eenvoudig geval zie je een vrij actieve cliënt die behoorlijk actief is, maar in moeilijke situaties begint op te geven. Hij wordt ook gekenmerkt door beschuldigingen aan het adres van de dader of een verlangen naar wraak. De belangrijkste drijfveer van het slachtoffer is secundair gewin, maar er kan ook sprake zijn van onnadenkendheid en de gewoonte/verlangen om de verantwoordelijkheid op andere mensen af ​​te schuiven. De meeste slachtoffers veroorzaken situaties die voor hen ongunstig zijn, omdat er anders simpelweg niemand is om over te klagen en niemand te verwijten is. Hoe wordt de positie van het slachtoffer gevormd? gevormd tijdens het socialisatieproces van het kind. Naast vaardigheden en capaciteiten leert een persoon ook gedragspatronen. Als de ouders slachtoffers zijn, waar zal het kind dan leren anders te handelen? Kinderen beginnen rond de leeftijd van drie jaar een gedragsstrategie op zichzelf toe te passen. Ze kijken hoe ze erin slagen de bevrediging van hun verlangens te bereiken, hoe anderen op hun gedrag reageren. De slachtofferpositie voor een kind blijkt het meest winstgevend, omdat iedereen medelijden heeft met de arme baby en cadeautjes voor hem koopt! Wat te doen met iemand die zich in de slachtofferpositie bevindt? . Het slachtoffer is immers op zoek naar een agressor die haar zal beledigen en die vervolgens de schuld krijgt. Nou ja, en natuurlijk een Redder die zal helpen! Maar de positie van laatstgenoemde is zeer onstabiel, omdat hij bij de geringste ontevredenheid van het slachtoffer ook de schuld zal krijgen.