Iedereen weet dat we allemaal verschillend zijn. Dit geldt niet alleen voor de sociale levenssferen, maar ook voor seksuele relaties. Veel hangt af van het opvoedingsniveau, het opleidingsniveau en het algemene cultuurniveau. Dit is zeker. Dit zijn allemaal gebieden die gereguleerd zijn en die in het volwassen leven natuurlijk zelfs enigszins kunnen worden aangepast als de persoon dat wenst, maar er is één kenmerk dat ons vanaf de geboorte wordt meegegeven en dat op geen enkele manier kan worden veranderd. Deze aangeboren eigenschap wordt seksuele constitutie genoemd. We erven deze kwaliteit van onze voorouders, met jongens uit de familie van de moeder, en meisjes uit de familie van de vader. Dus wat is deze seksuele constitutie en hoe manifesteert deze zich in het leven. Hoeveel seksuele intimiteit heeft iemand bijvoorbeeld nodig met zijn partner? , per week, hoe lang hij in deze nabijheid kan zijn, hoe snel hij opgewonden raakt en hoe tevreden hij hiermee is, wordt seksuele constitutie genoemd. Stel je voor dat je een persoon hebt ontmoet tot wie je een sterke emotionele en fysieke aantrekkingskracht hebt. Je begrijpt elkaar perfect, je kunt niet genoeg met elkaar praten, je hebt een groot aantal gemeenschappelijke interesses en spirituele verwantschap. Je snelde naar elkaar toe om op te gaan in extase en voelde zelfs een tijdje “ja, dit is liefde.” Dit gebeurt tenslotte, toch? Laten we zeggen dat de eerste seks zelfs geweldig was, de tweede en derde waren goed... Maar er komt een moment waarop je begint te begrijpen dat 'er iets mis is gegaan'. En de vragen rijzen: "Houdt hij (zij) van mij?" En dan ontstaat er steeds meer afstand en vervreemding. Irritatie en ontevredenheid komen in ons naar boven, alles lijkt stom en onaangenaam, en geleidelijk ontstaan ​​er schandalen en nadert een breuk in de relatie. En tegen die tijd had je al een gemeenschappelijk huishouden verworven, misschien ben je zelfs getrouwd en heb je een kind gekregen. En nu zien we het gebruikelijke beeld van alle ongelukkige gezinnen - samenleven met een reeks wederzijdse verwijten, schandalen en neurosen het einde hiervan is bij iedereen bekend - verraad, schandalen, echtscheidingen en een hele reeks negatieve ervaringen. Natuurlijk kun je veel zeggen dat hij (zij) "niet mijn persoon" is in emotionele, culturele en zelfs alledaagse termen. en dit kan ook waar zijn. Een andere keer zullen we het hebben over de noodzaak om bij het kiezen van een partner rekening te houden met onze kindertrauma's en neurosen. Vandaag hebben we het over wat de belangrijkste basis is van genderverhoudingen - over de seksuele constitutie en hoe deze van invloed is. De seksuele constitutie of het seksuele temperament komt vooral tot uiting in het tempo en de timing van de puberteit, die voor verschillende mensen heel verschillend is. . De seksuele constitutie van een persoon verandert niet in de loop van het leven. Het is zeer stabiel en het is onmogelijk om het te ontwikkelen door middel van training of seksuele voorlichting. Dit is het aangeboren vermogen van een persoon, net als alle andere vaardigheden, om te tekenen, muziek te componeren, enz. Het niveau van seksuele activiteit, normaal en noodzakelijk voor de één, kan voor de ander volkomen onvoldoende of overdreven zijn! seksuoloog of gezinstherapeut, ik hoor uit de mond van de partners van één huwelijk zoiets als het volgende: Vrouw - “Oh, we hebben vaak seks, soms zelfs twee keer per week, dat vinden we prima, al zou ik ​Heb er liever minder van” Echtgenoot - “Je kunt haar niet om seks vragen. De hebzuchtige heeft sneeuw in de winter. Het gebeurt heel zelden, heel vaak. We doen bijna niets..." Wat voor de een veel is, is voor de ander bijna niets! En naast fysieke seksuele ontevredenheid, die op zichzelf een slecht effect heeft op de psycho-emotionele toestand, komen hier meestal de oorzaken van de belangrijkste conflicten vandaan. En dit is vaak ook een maatstaf voor liefde. “Ze houdt niet van mij omdat ze geen seks met mij wil”, denkt de man. “Hij houdt niet van mij, maar van mijn lichaam”, denkt de vrouw. Maar dit is misschien helemaal niet het geval. Ze houden allebei van elkaar, ze hebben gewoon verschillende seksuele constituties - hij heeft een sterke, en zij heeft een zwakke. Met dit feit moet rekening worden gehouden, zowel bij het kiezen van een partner als tijdens een langdurig seksueel leven, en vooral als je wilt je leven verbinden met een andere persoon, trouwen. Het goede nieuws is dat.