Dus de cliënt heeft de emotie in contact gebracht, misschien een beetje laten zien, slechts een nuance, maar er is een effect dat in de volksmond ‘woord voor woord’ wordt genoemd. Het kan zijn dat de therapeut het ‘nieuwe’ niet meteen ontdekt. 'emotie in contact, maar zal er automatisch op reageren. En pas nadat je hebt gereageerd, besef je wat voor emotie er in het contact verscheen. In principe zijn interventies, ook in provocerende vorm, op dit effect gebaseerd. Als de therapeut een rijk assortiment aan emotionele patronen heeft, kan hij, afhankelijk van de gedetecteerde emotie, een keuze maken en meespelen, zelfs overdrijven, de reactie op de nieuwe emotie versterken die de cliënt in het contact heeft geïnvesteerd. Dit is precies hoe empathie werkt. Enerzijds is hier imitatie en spiegeling naar de cliënt mogelijk, maar het voornaamste mechanisme is een reactie. Vooral als het een sterke emotie is en gericht op de therapeut, zoals ze zeggen, negatieve overdracht, werkt het reactiemechanisme veel sneller dan spiegelen. De reactie hoort bij het contact, en de emotie die ontstaat als gevolg van het spiegelen is van de therapeut. Tijdens een sessie wordt het belangrijk gevonden om de fenomenologie van de cliënt te volgen en niet te onderdrukken, maar wel tot op zekere hoogte pingpong met emotionele reacties, waarbij de cliënt altijd het voer heeft. Als een therapeut plotseling een pitch houdt, verandert hij gewoon in een cliënt. Maar de therapeut kan de presentatie van de cliënt op verschillende manieren weerspiegelen. Het kan het net doven en zelfs vangen, het kan integendeel een kaars maken, van de tafel weggaan of, in tegendeel, over het net hangen. Er kunnen veel strategieën zijn. Freud vergeleek psychotherapie ooit met schaken - het is bekend hoe het begint en hoe het eindigt, maar in het midden is er een volledige creatieve ruimte, dat wil zeggen, afhankelijk van welke figuren, subpersoonlijkheden en polariteiten de therapeut zal ondersteunen. dergelijke strategieën voor het uiten van emotionele reacties zullen hij en zij ook kiezen. Het hangt ook af van de emotionele presentatie van de cliënt. Als het te sterk is en de cliënt te opgewonden is, is het beter om het te temperen, maar als de opwinding daarentegen niet genoeg is, kun je een agressiever spel aanbieden. De emotionele reactie maakt het mogelijk om de opwinding van de cliënt op het optimale niveau te reguleren om de behoeftecijfers te begrijpen.