Er komen vaak cliënten binnen die een gescheidenheid van een partner en emotionele afhankelijkheid ervaren, terwijl de pijn van een trauma zo intens is dat iemands leven verdeeld is in ‘voor’ en ‘na’. De vreugde van euforie maakt plaats voor apathie en een bijna langdurige depressie met het voortdurend herhalen in het hoofd van gebeurtenissen die verband houden met het object van fatale aantrekkingskracht. Dit lijkt op het ontwenningssyndroom of, simpel gezegd, terugtrekking. Klanten komen om steun te krijgen in hun ervaringen antwoorden op kwellende vragen, om een ​​uitweg te zien uit de innerlijke leegte, wanneer het leven om je heen vervaagt en het lijkt alsof er geen alternatieven in zicht zijn. Sommige cliënten praten met warme droefheid over het verlies van een relatie, anderen zouden graag pijnlijk willen uitwissen herinneringen uit hun hoofd. Hoe pijnlijk en moeilijk het ook is, elk verlies, elke traumatische gebeurtenis duurt, soms een jaar of langer, en doorloopt 5 fasen. Ze moeten geleefd worden. Bij een psycholoog komt het veel makkelijker uit. Bovendien kunt u uw onaangepaste overtuigingen verwerken, zelfregulatievaardigheden onder de knie krijgen en een aantal daarmee samenhangende problemen oplossen. De eerste reactie bij het uit elkaar gaan is meestal shock. De persoon blijft al een tijdje geschokt door wat er is gebeurd. ‘Horror’ kan worden uitgedrukt in onthechting van het heden, in apathie. Of, integendeel, mensen die geneigd zijn onaangename ervaringen te ontkennen, zullen doen alsof er niets is gebeurd, dat alles gaat zoals het hoort. Iemand kan huilen en hysterie tonen aan anderen. In de tweede fase komt woede. De persoon begint de ex de schuld te geven en zelfs het ergste voor hem te wensen. De derde fase is onderhandelen. Een persoon probeert te 'verteren' wat er is gebeurd, hij denkt voortdurend: waarom, waarom, wat te doen, hoe verder te leven. De vierde fase is depressie. Wanneer iemand de hoop op een terugkeer van de relatie verliest, vervalt hij in verdriet. De vijfde fase is acceptatie. Idealiter assimileert een persoon deze onaangename ervaring, past hij zich aan de huidige situatie aan (hij trekt bijvoorbeeld conclusies en draagt ​​​​de controle over naar zijn nieuwe leven - nieuwe hobby's, kennissen, zelfontwikkeling, enz.). en integendeel, om kracht in te ademen voor een sprong voorwaarts, om nieuwe horizonten te openen. Relaties spelen een belangrijke rol in het leven van elke persoon. Maar waarom maakt geen enkele relatie je gelukkig? Zelfs als iemand een relatie heeft, maar verdrinkt in herinneringen aan het verleden, kunnen we aannemen dat hij niet volledig tevreden is met het heden. En hier is het de moeite waard om jezelf af te vragen : “Wat heb ik gekregen in eerdere relaties? Kan ik dit krijgen in de huidige relatie? Hoe voelde ik me in die relatie? Hoe voel ik me nu? Welke emoties, gedachten en beelden komen in je op bij het beantwoorden van vragen? In de regel verlangt iemand naar een verloren gevoel van eigenwaarde. Misschien voelde hij zich daar af en toe op de een of andere manier speciaal en geliefd, en verdween al het verdriet naar de achtergrond. Waarom kan hij zich nu niet zo voelen? persoon idealiseert zijn ex-partner, heeft hij dit ergens voor nodig? * Artiest: Edvard Munch.