In dit artikel wil ik mijn gedachten presenteren over de ervaring van het overwinnen van de angst voor de dood, die ik heb opgedaan door te werken in een oncologisch zorgcentrum, aangezien het probleem van de houding ten opzichte van de dood en het eigen sterven een zeer belangrijke existentiële uitdaging is. Dit onderwerp is van bijzonder belang voor degenen die met een moeilijke situatie in hun leven worden geconfronteerd, een reële bedreiging voor hun bestaan ​​​​of het bestaan ​​van dierbaren hebben ervaren of ervaren. Daarnaast is dit een belangrijk uitwerkingsgebied voor specialisten die met aanvragen werken, waar het eeuwige, mysterieuze en beangstigende naar voren komt: het sterven en de dood. Bijvoorbeeld voor psychologen die werkzaam zijn in ziekenhuizen, hospices, apotheken en afdelingen voor oncologie en hematologie, artsen, paramedici en verpleegkundigen. Tot deze groep behoren ook familieleden van mensen die een passend onderzoek en behandeling ondergaan. Voor iedereen die wordt geconfronteerd met een bedreiging voor zijn leven, stelt het doorwerken van het onderwerp van de dood hem in staat betekenis te vinden in de periode van het leven die hem wordt gegeven. Hierdoor kan hij niet alleen bestaan ​​tijdens deze periode, maar er ook daadwerkelijk in LEVEN en deze tijd met betekenis vullen. Een van mijn cliënten, die zich in de terminale fase van kanker bevond en zich voorbereidde op de overgang naar een andere bestaansvorm, besefte dat zij houding ten opzichte van de dood, ten opzichte van haar veranderende lichaam, kan haar kind een heel belangrijke les leren. Een les die haar kind zijn hele leven met zich mee zal dragen. Noch zij, noch ik wisten hoe lang ze nog had. Maar dat was niet langer belangrijk. En het belangrijkste was dat ze haar tijd gebruikte en deze tijd vulde met leven en iets heel belangrijks en diepgaands. En haar overgang verliep kalm en plechtig, ondanks de moeilijkheden die eigen waren aan de toestand van haar fysieke lichaam. Waarom is dit onderwerp bijvoorbeeld zo belangrijk voor een arts of psycholoog? Feit is dat we, zonder het onderwerp van de dood en onze houding ten opzichte daarvan te hebben doorgenomen, tijdens het hulpverleningsproces onze angsten onder ogen zullen zien en deze bij onszelf en onze cliënten zullen verergeren. Of probeer uw angsten, zoals ze zeggen, ‘over de cliënt’ te behandelen, wat onprofessioneel en onethisch is. Simpel gezegd: is het mogelijk om een ​​persoon in nood te helpen de angst voor de dood te verwerken terwijl een psycholoog of arts er zelf bang voor is? Het antwoord ligt voor de hand. Ik zal nog meer zeggen: dergelijk werk met angst voor de dood zal nuttig zijn voor elke gezonde persoon. Dankzij dit werk begint een persoon vreugdevoller en zinvoller te leven. Het is geen geheim dat angst voor de dood leidt tot angst voor het leven. Door onszelf te beschermen tegen alles wat met de dood te maken heeft, of door onszelf zoveel mogelijk te proberen beschermen, kunnen we onszelf zo goed beschermen tegen het leven zelf dat we niet toestaan ​​dat het zich in al zijn volheid manifesteert. Nogmaals, we weten vaak niet hoe we ons moeten gedragen tegenover een stervend familielid, en ons gedrag veroorzaakt soms extra trauma voor hem. Ofwel verkrachten we hem uit medelijden, waarachter angst schuilgaat, ofwel we streven ernaar zo min mogelijk contact met hem te hebben, waardoor we hem de nodige steun, vergeving en vrede ontzeggen. Hoe kun je de angst voor de dood overwinnen? Ik ken twee manieren. De eerste methode is het gebruik van speciale psychotechnieken, bijvoorbeeld uit de transpersoonlijke psychologie: holotrope ademhaling van S. Grof, regressieve hypnose in de klassieke, Ericksoniaanse of sjamanistische variant. Wat geeft dit? Met behulp van deze technieken kunnen we ons het moment ‘herinneren’ waarop we uit de baarmoeder van onze moeder werden verdreven. Voor de foetus was dit het moment van bewustzijn van het einde van het huidige bestaan. Volgens transpersonalisten wordt de matrix van angst voor de dood dus ingeprent. Voor de foetus was het immers een verwachting van de dood. En nu we dit gevoel opnieuw hebben ervaren, begrijpen we dat het precies hetzelfde is als de huidige angst voor de dood. Dit betekent dat het mogelijk wordt om de spanning van dit gevoel te verlichten, of om het besef te bereiken dat we in een andere realiteit geboren zullen worden - een realiteit die verder gaat dan de bestaande. Eigenlijk is dit precies wat in bijna alle religies wordt beschreven. Deze methode kan echter een aantal contra-indicaties voor de gezondheid hebben. En daarnaast,.