Sterker dan verraad, ik ben alleen bang om niets te weten te komen over verraad Vladimir Vysotsky Allereerst is het belangrijk op te merken dat, hoe tradities, opvattingen over trouw en verraad ook veranderen, de mens een biologische soort is, een hoger zoogdier, en de Natuurwetten zijn diep in ons vastgelegd, op een onbewust niveau. Dit is de reden waarom mannen en vrouwen anders vreemdgaan. En de houding tegenover vrouwelijke ontrouw is altijd negatiever dan tegenover mannelijke ontrouw. Dit komt door het feit dat een man en een vrouw op biologisch niveau verschillende benaderingen hebben bij het kiezen van een partner. Een man (man) moet zoveel mogelijk nakomelingen achterlaten, d.w.z. Bij de overdracht van genen neemt hij kwantiteit op, geen kwaliteit. Een vrouw heeft niet de mogelijkheid om kwantiteit op te nemen, omdat ze voor elk kind veel fysieke en tijdbronnen besteedt, die beperkt zijn: ze baart, baart, baart, geeft geboorte. feeds. Daarom is het belangrijk dat ze precies op kwaliteit 'neemt', om zorgvuldig een partner te kiezen met een sterke genenpool. Vandaar de houding van mannen en vrouwen ten opzichte van ontrouw. Er zijn veel gezinnen waarin de relatie tussen mannen aan de zijkant vrijwel geen invloed heeft op de toekomstige levenskwaliteit van de echtgenoten. Terwijl het bedriegen van een vrouw in 99% van de gevallen tot een breuk in de relatie leidt. Naast het feit dat een vrouw door een ander zwanger kan worden (en zelfs DNA-testen het vertrouwen niet zullen herstellen), is vrouwelijke ontrouw voor een man juist vanwege de biologische achtergrond het begin van het einde. Daarom is het advies van vrienden en kennissen: "Je man is vreemdgegaan, bedrieg hem ook, laat hem voelen hoe gekwetst je bent", is een valstrik en eerder een punt in een relatie dan een kans om deze voort te zetten. Zelfs als een man vergeeft en begrijpt dat hij ongelijk had, is het nog steeds belangrijk om om te gaan met het schuldgevoel dat het vaakst optreedt na verraad. Het is ook belangrijk om te begrijpen wat we verraad noemen en waar de grens ligt tussen trouw en verraad. In de bovenstaande beschrijving is bedrog uiteraard geslachtsgemeenschap (geslachtsgemeenschap) met een andere partner. Maar voor elke persoon is dit misschien niet zo duidelijk. In onze praktijk zijn we bijvoorbeeld gevallen tegengekomen waarin het delen van ervaringen met een vriend/vriendin van het andere geslacht als een sterker verraad wordt beschouwd dan een fysieke relatie. Er kan ook de tegenovergestelde optie zijn, wanneer een intieme relatie niet zo belangrijk is terwijl de echtgenoot terugkeert naar het gezin. De houding ten opzichte van bedrog en wat als bedrog wordt beschouwd, hangt af van overtuigingen, waarden en het voorbeeld van de ouders (hier nemen we geen voorbeeld wanneer een vrouw last heeft van bedrog omdat ze nergens heen kan, maar we overwegen de optie wanneer bedrog een variant is van het bedrog) norm voor echtgenoten of de focus van een vrouw op de relaties tussen haar en een man, en niet op met wie haar man nog meer tijd doorbrengt). Er is nog een interessant psychologisch fenomeen bij verraad: in de meeste gevallen beschouwen minnaressen de relatie van een man met zijn vrouw niet als zichzelf bedriegen, hoewel de man in feite seks heeft met zowel zijn minnares als met mijn vrouw. Je kunt alleen maar raden waarom dit gebeurt: misschien omdat de man niet haar officiële partner is, krijgt hij onbewust meer toestemming, of misschien omdat het voor haar gunstig is om een ​​getrouwde partner te hebben, omdat hij geen inbreuk maakt op haar vrijheid. , en ze plant geen serieuze relatie. Dus wat gebeurt er meestal nadat het verraad duidelijk wordt? En in de regel geeft iedereen die ‘in zijn hart’ vals speelt er de voorkeur aan dat het geheim eindelijk duidelijk wordt en soms per ongeluk de telefoon ontgrendeld laat of enkele voorwerpen vergeet die wijzen op verraad op plaatsen die gemakkelijk toegankelijk zijn voor zoeken (zo onze onbewuste werken) Meestal ervaart de persoon die verraad ontdekt shock, verrassing, verbijstering, ergernis, wrok, woede (zelfs woede), wanhoop, teleurstelling, enz. En dan volgen er aan de ene kant ruzies, verwijten, beschuldigingen en aan de andere kant excuses, beloften of ontkenningen. Het is belangrijk om bij de debriefing van een paar ruimte te geven aan de volgende verplichte processen: Uiting van gevoelens en emoties. de partij die is bedrogen. Ondanks het feit dat zij ook verantwoordelijk is voor het feit dat het verraad heeft plaatsgevonden (ondergedompeld in kinderen, werk, het dagelijks leven, zichzelf en haar man/vrouw ‘in de steek laten’), heeft deze partij recht op woede, wrok en