Waarschijnlijk heeft elk meisje in haar kindertijd de woorden ‘wees een braaf meisje en gedraag je goed’ gehoord. Welke invloed hebben zulke oproepen op een kind en wat gebeurt er op volwassen leeftijd? Waarom doet alles om goed te zijn... voelt het kind zich om de een of andere reden niet gelukkig? Van kinds af aan leert een kind de regels van het leven in de samenleving, krijgt het instructies over hoe het zich moet gedragen, zodat het kind opgroeit en zich op zijn gemak voelt? in de samenleving. Maar het komt ook voor dat dergelijke regels er echt toe bijdragen dat ze geaccepteerd worden en goed zijn voor de samenleving, maar dat ze de persoonlijkheid van het volwassen kind zelf schaden. Hoe ontstaat het 'brave meisje'-syndroom? Vanaf de kindertijd absorbeert een kind alles, als een spons de informatie die ouders zeggen. Al hun gevestigde gedragsregels binnen het gezin en daarbuiten worden als de norm beschouwd, en vaak worden dezelfde regels overgedragen naar de volwassenheid en als de enige juiste geaccepteerd. Dat is niet verrassend, want in de ogen van de baby zijn de ouders almachtig. Degenen die alles kunnen beïnvloeden, beschermen, redden, etc. Bovendien heeft het kind een grote behoefte aan goedkeuring en liefde, aan zachte aanrakingen en woorden. En het is hier, door de onjuiste implementatie van deze behoefte, dat het syndroom wordt geboren. Het gaat als volgt. Wanneer ouders vanaf zeer jonge leeftijd alleen liefde en tederheid tonen op die momenten waarop het kind zich goed en volgens de vastgestelde regels gedraagt. Als hij zich slecht gedraagt, vertellen ze hem niet dat het gedrag slecht is, maar laten ze zinnen vallen over hoe slecht, onhandig, onhandig, niet zo, enz. Zo probeert de welp onbewust te voorzien in de behoefte aan liefde begint zich niet met een persoon te associëren, maar met het gedrag "Ik gedraag me goed - ik ontvang liefde en dat betekent dat ik goed ben, als ik me slecht gedraag - niemand houdt van mij en ik ben slecht." En hij probeert uit alle macht deze liefde te verdienen door goed gedrag. Door informatie en regels te verzamelen die hem in deze behoefte zullen voorzien, zullen ze door middel van knuffels de zorg en tederheid tonen die hij zo nodig heeft. Na een tijdje zijn er veel ‘regels voor goed gedrag’ en moet je je karakter veranderen om er voortdurend aan te voldoen en liefde te verdienen. En als je volwassen bent geworden, ontstaat er een sterke overtuiging in het onderbewustzijn dat liefde moet worden verdiend door daden. En je moet een manier vinden om je met letterlijk elke persoon te gedragen en te communiceren om goedkeuring en liefde te ontvangen. Deze overdracht vindt plaats vanwege een gebrek aan liefde in de kindertijd en de voortdurende strijd daarvoor. En het is juist dat het kind niet erg geconcentreerd is op de studie en ontwikkeling van zijn persoonlijkheid en individualiteit, en al zijn aandacht op anderen gericht is. En na jaren, wanneer deze gewoonte om ‘zich niet op zichzelf te concentreren’ wortel schiet in de geest, heeft het volwassen meisje vaak niet geleerd naar zichzelf en haar ware behoeften te luisteren, maar richt ze zich onbewust op de behoeften van degenen die dicht bij haar staan. , waarbij ze de verlangens van anderen voor die van haar aanziet. Een voorbeeld van onwetendheid over iemands behoeften en ware verlangens is te zien in de film ‘Runaway Bride’. In de plot, toen ze niet eens belang hechtte aan haar smaakvoorkeuren, eieren at op dezelfde manier als haar vrijers aten. En dus, wie is de volwassen 'brave meid'? Portret van een ‘braaf meisje’ Er zijn verschillende signalen die u kunnen helpen begrijpen of u dit syndroom heeft. 1. "Een braaf meisje" is goed en aangenaam voor de samenleving, omdat ze altijd en in alle gevallen iedereen probeert te plezieren en aardig te zijn. Ik zou haar een goede burger noemen, omdat alle acties gericht zijn op normaliteit, ze besteedt speciale aandacht aan “alles is zoals andere mensen”, “zodat het niet slechter is dan anderen”, om er “normaal” uit te zien, en om zichzelf te vinden een echtgenoot, zodat het belangrijkste “goed” was. 2. Als je naar de toespraak van het 'meisje' luistert, kun je in haar verhalen over haar leven de neiging voelen om jezelf in de meeste situaties als schuldig te beschouwen. Zulke 'meisjes' brengen relaties tot het punt van absurditeit en durven het vaak niet uit te maken met hun vriend, dus vertrekt de vriend alleen. Waar ze enorm onder lijden, soms duren de gevoelens van scheiding meerdere jaren. Zij komen op de eerste plaats.