Elk jaar zou net zo lang moeten zijn als het leven, nieuwe dimensies van bewustzijn worden onthuld, nieuwe gevoelens worden onthuld, geven meer licht, smaak, geluid, een nieuwe kwaliteit van innerlijke stilte, een nieuwe laag van bewustzijn . Verander het gevoel van innerlijke helderheid, onthul nieuwe aspecten van de persoonlijkheid, verander gewoonten en ontwikkel ze, versterk de intentie om vooruit te komen, ontwikkel vrijheid van lineaire plannen, het vermogen om te transformeren, verander de omgeving, ontwikkel relaties. Balans ontwikkelen, dieper en sterker; ontwikkel een geest die steeds nauwkeuriger is, die steeds meer niet meer geïdentificeerd wordt met overtuigingen, interne kaarten..., waardeer verandering, waardeer het heden en houd van dierbaren... Wat kan hiervoor gedaan worden? Ik weet niet of de toekomst fysiek bestaat, of in hoeverre deze vooraf bepaald is, maar ik neem aan dat veel van hoe perceptie in de toekomst zal werken, wat de bewustzijnsstaat zal zijn, afhangt van de interne setting. Als je de interne tijdsaanduiding oprekt, kan zelfs een half uur een eeuwigheid worden. Vandaag is een mooi moment om nogmaals te proberen je tijdslijn op te rekken in ieder geval tot aan de grenzen van ons zonnestelsel, maar tegelijkertijd moet de lijn natuurlijk kunnen vouwen, zodat je altijd over vijftig jaar kunt kijken en daarbuiten. Hoe wordt de mate van bewustzijn op de interne kaart weergegeven? Dit vereist een beetje intern onderzoek. Ik zie het in mezelf als een helderder beeld, schonere lucht, intenser innerlijk licht. De interne kalender kan deze ontwikkeling weerspiegelen. Door maand na maand, jaar na jaar te kijken, kun je de kwaliteit van het bewustzijn daarin versterken: 2011 - januari, februari maart... 2012, 2013... 2053... gebeurtenissen zijn misschien niet volledig bekend, maar de duidelijkheid van perceptie en transparantie kan de glans geleidelijk toenemen. En dan kun je mentaal vooruit gaan naar de toekomst tot een diepe en verlichte ouderdom, controleren hoe waarden, innerlijke kracht, kwaliteit van energie, kwaliteit van spiritualiteit zullen veranderen, jezelf bewuste of niet helemaal verplichtingen geven - om te ontwikkelen Gewoonten zijn het lot,. dit is gang, dit zijn rimpels, ziekte en omgekeerd gezondheid, creativiteit. Het volstaat om een ​​paar vragen te beantwoorden: wat doe ik elke dag, waarom doe ik het, ben ik een biorobot? Wordt dat geaccepteerd? Door wie? Naar wiens waarden leef ik? Elke gewoonte heeft herziening nodig. Wat ga ik de rest van mijn leven elke dag doen, en waarom? Tot welke langetermijngevolgen zal dit leiden? Ik ga yoga doen, ik ga dansen, ik wil van mijn werk en van de mensen houden, ik wil zelfbewust zijn, imperfecties accepteren en van verandering houden. Welke hiervan moet worden herhaald, welke moet worden getransformeerd, wat is al goed genoeg? De meest onbewuste gewoonte is de persoonlijkheid zelf, zelfperceptie, waarvan schoonheidssalons profiteren van het aanbieden van diensten om de jeugd te 'bevriezen'; iedereen die externe leeftijdsgebonden veranderingen accepteert. Maar als mensen niet veranderen, waarom leven ze dan? Al deze externe veranderingen die onvermijdelijk zullen optreden, zullen alles uitdrukken wat een persoonlijkheidsstereotype is: gewoonten om op een bepaalde manier te denken, handelen, interne waarden die deze gewoonten bepalen. Als ik geen robot ben, kan ik veranderen, kan ik verantwoord naar de toekomst kijken en op zoek gaan naar middelen voor deze veranderingen. Wie ben ik? Wat is mijn roeping, talent - mijn kennis over mezelf is slechts een ongeluk. Zoals veel dingen die ik nog nooit heb gedaan en ik weet niet zeker of ik de mogelijkheid heb om het te doen. Iets leek me moeilijk, en ik deed niet genoeg moeite, ergens kreeg ik een slechte leraar, iets wat iedereen als onmogelijk beschouwde, en ik bezweek voor het stereotype. Ideeën over het eigen kunnen zijn altijd een vraag, nooit een zekerheid. Met het ouder worden worden vaak nieuwe vaardigheden onthuld. Het heeft geen zin om jezelf te beperken. Als we nu naar de toekomst kijken, kunnen we veel aannames doen. Wat kan ik nog meer doen, welk talent kan zich laten zien, wat geeft mij meer plezier, zal in elke levensfase productiever zijn. Deze vragen moeten niet alleen door kinderen worden gesteld, maar ook door volwassenen..