Van de auteur: origineel artikel. Niet gepubliceerd, behalve op mijn eigen blog (in een iets andere versie) sodrugestvo.blogspot.com “...Het leven lijkt moeilijk en ondraaglijk. Het lijkt erop dat de problemen van gisteren gemakkelijk en onafhankelijk werden opgelost, maar nu lukt het niet. Alles is slecht, het heeft zich opgestapeld en er is geen uitweg meer zichtbaar...” Dit hoor ik vaak van mijn cliënten tijdens psychologische begeleiding. Wat gebeurt er met een modern mens als hij zich in een stressvolle situatie bevindt? Sterke spieren en een goede fysieke conditie zullen hier niet helpen. Er is iets anders nodig, waar we weinig van hebben of soms simpelweg niet hebben. Enkele andere sterke punten, capaciteiten en vaardigheden. Dit is weerstand tegen stress. Er is een uitdrukking dat alles in deze wereld neutraal is totdat we het evalueren. En dit houdt verband met onze weerstand tegen stress onder relatief kleine stimuli. Onder normale omstandigheden ontstaat stress onder zeer sterke invloeden, in bijzonder moeilijke omstandigheden thuis en op het werk. In het leven reageren we vaak zeer gewelddadig in ogenschijnlijk niet erg ernstige omstandigheden. We verliezen de eetlust, verliezen gewicht, ervaren spierzwakte, spierpijn, zwakte, slaperigheid. Of, integendeel, we eten onze angst, pijn en bitterheid van wrok. En opnieuw zorgen vanwege het toegenomen gewicht. Dit is hoe we ons proberen aan te passen aan de omringende, bedreigende wereld. De prijs voor buitensporige en onjuiste aanpassing is de mentale en psychosomatische ziekte van de beschaving. En ziekten leiden tot invaliditeit en volledige beperking en inferioriteit in deze wereld. Er verschijnt een onwil om te leven en je wilt je verstoppen of sterven... Hoeveel gebroken gezinnen, kinderen met nerveuze en emotionele problemen die de rest van hun leven zullen blijven bestaan, samen met haat tegen hun ouders. Stress kan echter zowel negatief zijn ons en positief als we iets begrijpen dat we voorheen niet konden begrijpen of als we een zeer belangrijke keuze in ons leven maken. Volgens sommige westerse experts wordt tot 70% van de ziekten in Europa in verband gebracht, meer dan een miljoen Ieder jaar sterven er mensen als gevolg van stressgerelateerde disfuncties van het cardiovasculaire systeem. De symptomen van stress die ons vernietigen zijn ook duidelijk gedefinieerd. Als u vijf of meer van de genoemde symptomen vindt, betekent dit dat de stress die u heeft psychologische en psychotherapeutische hulp nodig heeft. Hoofdpijn, verstrooidheid. Verlies van energie. Onwil om iets te doen vertrouwen in de verbetering van de situatie in de toekomst Opgewonden toestand, verlangen om risico’s te nemen Gedeeltelijk geheugenverlies als gevolg van shock Onwil om na te denken en de situatie te analyseren die tot een stressvolle toestand heeft geleid Veranderlijke stemming Vermoeidheid, lethargie Verlies van gevoel voor humor Volledige afwezigheid van bronnen van vreugde Bronnen van stress kunnen totaal verschillende factoren zijn, maar de mensen die daar gevoeliger voor zijn, hebben speciale aandacht voor stress nodig. Deze omvatten: mensen met een laag zelfbeeld, extraverte mensen (mensen die open, sociaal en actief zijn), neurotici, mensen die alcohol misbruiken, mensen met een genetische aanleg voor stress. Het proces van vernietiging van het leven verloopt volgens een bepaald patroon: de eerste angst verschijnt, daarna begint de persoon zich te verzetten. En dan ontstaat er uitputting, wanneer iemand in zijn eentje niet meer met stress om kan gaan. Bij angst en angst heeft een persoon echter ook psychologische hulp nodig. Stress is slechts een van de vele adaptieve reacties van het lichaam. Bij langdurige stress ontstaat vaak een depressie. Praktisch werk in de psychologische begeleiding brengt mij op het idee dat er speciale aandacht moet worden besteed aan depressie. Depressie is een van de psychische stoornissen die optreedt na negatieve gebeurtenissen in iemands leven, maar die zich vaak zonder enige reden ontwikkelt. De hoge stemming van Poesjkin werd periodiek vervangen door een ernstige depressie. In brieven aan vrienden klaagt Poesjkin over volledige apathie, gebrek aan