Hoe u een psycholoog of psychotherapeut kiest. Veelgestelde vragen Als ze psychologische hulp nodig hebben, vragen mensen zich af: wie, waar en waarom moeten ze zich wenden? Wat is het verschil tussen een psycholoog en een psychotherapeut? Kan een psycholoog psychotherapie uitoefenen? Moet een therapeut medicijnen voorschrijven? Is het beter om naar een kliniek, een crisiscentrum te gaan, of moet je op zoek gaan naar een privébeoefenaar. Ik wil graag een voorbehoud maken dat geschillen over deze kwestie niet verdwijnen in de professionele gemeenschap, dus ik wil graag mijn mening geven? hierover. Laten we in volgorde gaan. Psycholoog of psychotherapeut? Wat zijn de verschillen? Als je de letter van de wet volgt, is psychotherapie in ons land een medische praktijk en kan alleen een arts zich bezighouden met psychotherapie. Een psycholoog kan zich niet bezighouden met psychotherapie. Deze situatie is om een ​​aantal redenen ontstaan. Ten eerste ontwikkelde de psychotherapie in ons land zich decennialang in een totalitaire samenleving en gingen de verbindingen met de internationale professionele gemeenschap verloren. Psychotherapie kwam neer op pogingen om symptomen te elimineren, zonder de oorzaken ervan te begrijpen, met behulp van medicatie, hypnose, aversieve en emotioneel stressvolle psychotherapie. Efficiëntie stond op de voorgrond, maar niemand dacht aan een concept als kwaliteit van leven. Psychotherapie, als een praktijk die iemands dieper inzicht in zichzelf bevordert en symptomen elimineert door interne conflicten op te lossen, was niet nodig in een totalitaire samenleving. Het stellen van een diagnose en het voorschrijven van een specifieke procedure - een droge medische benadering - hebben we geërfd van het Sovjetverleden, en dienovereenkomstig zou een arts zich moeten bezighouden met psychotherapie. De tweede reden is geworteld in het heden. Wie is een psycholoog en wat voor specialisme is dit, soms weten zelfs psychologen zelf niet. De kwaliteit van de opleiding van specialisten blijft momenteel op een zeer laag niveau, wat de psychologische wetenschap en praktijk in de ogen van de samenleving in diskrediet brengt. Laten we eens naar de cijfers kijken. Het traject van een arts naar psychotherapie omvat zes jaar medische opleiding, een stage of residentie in de psychiatrie (respectievelijk één of twee jaar) en een residentie in psychotherapie (twee jaar). Als gevolg hiervan duurt de opleiding van een specialist negen tot tien jaar, en ondanks het feit dat alleen de laatste twee jaar directe opleiding in psychotherapie bestaat, is dit voldoende tijd om de meerderheid van de potentieel incompetente specialisten uit te roeien. Met de opleiding is het nog veel erger van psychologen in Rusland: Naast een vijfjarige voltijdse opleiding aan een universiteit en een zesjarige avondopleiding, kun je psycholoog worden door een schriftelijke opleiding te volgen, of door 1-2 jaar aan onderwijs te besteden op basis van van welk hoger onderwijs dan ook. De kwaliteit van de opleiding op het gebied van correspondentieonderwijs laat veel te wensen over, en een snelle ontwikkeling van bijvoorbeeld historicus of wiskundige naar psycholoog is over het algemeen ondenkbaar. Om voor de hand liggende redenen wil niemand toestaan ​​dat psychologen in de massa betrokken raken bij welke serieuze zaak dan ook. Hoewel... iedereen die een hogere psychologische opleiding heeft genoten (ook van twijfelachtige kwaliteit) zich kan bezighouden met psychocorrectie en psychologische begeleiding, en Hoe verschilt dit van psychotherapie? Het is onwaarschijnlijk dat iemand u een begrijpelijk antwoord zal geven. Helaas bestaat er in ons land geen verplichte certificering van psychologen. Als we afstand nemen van het formalisme en stappen ondernemen in de richting van integratie in de mondiale psychotherapeutische gemeenschap, dan moet psychotherapie worden erkend als een onafhankelijke praktijk die een grondige opleiding van specialisten vereist van psychologisch of psychotherapeutisch basisonderwijs kan alleen worden geëlimineerd door de beschikbaarheid van aanvullend onderwijs op het gebied van psychotherapie. Laten we een voorbehoud maken: elk serieus opleidingsprogramma voor een psychotherapeut omvat het opdoen van persoonlijke psychotherapeutische ervaring, een didactische cursus en het werken met een supervisor (mentor). De duur van het postdoctorale opleidingsprogramma moet minimaal drie jaar zijnvraag: het maakt niet uit of u zich tot een psycholoog of psychotherapeut wendt. Het is belangrijk dat de specialist beschikt over een goede basisopleiding, ervaring in de persoonlijke psychotherapie, aanvullende opleiding op het gebied van psychotherapie en regelmatige begeleiding in een gemeenschap van collega’s. Schrijft de psychotherapeut medicijnen voor? Als u een afspraak heeft met een specialist met een psychologische basisopleiding, is het voorschrijven van medicijnen uiteraard uitgesloten. Een specialist met een medische opleiding kan dit doen, maar als het nodig is om medicijnen te nemen, is het beter dat een andere specialist dit doet: een psychiater. Het is beter dat je psychotherapeut en psychiater verschillende mensen zijn die je samen kunnen helpen, maar ieder op hun eigen manier. Op een dag zei een collega van mij, een psychiater en psychotherapeut uit Europa: “Als een patiënt bij mij komt die zowel psychotherapie als medicamenteuze behandeling nodig heeft, beslissen we of we het psychotherapeutische werk met hem zullen voortzetten. Als dat zo is, verwijs ik hem door naar een psychiater die hem medicijnen voorschrijft. Als hij wil dat ik hem medicijnen voorschrijf, doe ik dat en verwijs ik hem naar een andere psychotherapeut, en behandel ik hem als een psychiater.” Dit is natuurlijk een ideale situatie, en dat proberen we ook te doen, waarbij we alleen in de zeldzaamste gevallen uitzonderingen maken. Crisiscentrum, particulier psychologisch en psychotherapeutisch centrum, particulier praktiserend psycholoog/psychotherapeut. Waar naartoe? Er zijn verschillende opties: u kunt naar een medisch of psychologisch centrum gaan of naar een privéarts. Veel psychotherapeuten zien mensen privé. Er zijn ook veel particulier praktiserende psychologen. Het is belangrijk om te begrijpen dat wanneer u contact opneemt met het centrum, u niet alleen een specialist betaalt, maar ook een groot aantal andere centrummedewerkers - managers, marketeers, beheerders, oprichters, enz. De diensten van dezelfde specialist in het centrum kosten dus iets meer dan een specialist die particulier ontvangt. Aan de andere kant staat de instelling echter garant voor de kwaliteit van de geleverde dienst en beschermt ze u tegen ronduit incompetente psychologen en psychotherapeuten. Wat betreft de kwaliteit van psychotherapie en psychologisch advies bij een particuliere beoefenaar, deze varieert zeer breed: van degenen die absoluut niets van het beroep weten tot echte professionals wier ervaring en kennis aan de hoogste normen voldoen. Een academische graad en een hoge functie, hoe belangrijk zijn die? Een academische graad van een kandidaat in de medische of psychologische wetenschappen is een voordeel van een specialist en duidt op een serieuze houding ten opzichte van zijn werk, maar is geenszins een garantie voor kwaliteit. Een doctoraat geeft vaak aan dat een specialist meer aandacht besteedt aan zijn wetenschappelijke carrière dan aan de praktijk. Een administratieve functie, bijvoorbeeld hoofdarts, is voor een arts eerder een nadeel dan een voordeel. Iedereen moet zijn eigen ding doen: sommigen helpen patiënten, sommigen organiseren en beheren. Voorbeelden van succesvolle combinaties zijn uiterst zeldzaam, als ze überhaupt al worden gevonden. Maar lesgeven, supervisie en de mogelijkheid om jouw professionaliteit door te geven aan jongere collega’s zijn een goed teken. De behoefte en noodzaak om ervaringen te delen helpt om je kennis op een hoog niveau te houden. Hoeveel kost een consult bij een psycholoog of psychotherapeut? Elk product heeft zijn eigen kosten en psychotherapie is daarop geen uitzondering. Er is altijd de mogelijkheid om gratis hulp te krijgen. We hebben het over crisiscentra. De kwaliteit van psychologische hulp en psychotherapie is in dit geval heel anders, maar als het gaat om de keuze: hulp krijgen of zonder blijven, dan is het natuurlijk beter om die te krijgen. Bovendien zijn er in deze instellingen zeer goede specialisten die echt toegewijd zijn aan hun werk. Het prijsbereik in particuliere psychologische en psychotherapeutische centra is vrij groot: van één tot vijfduizend roebel en meer. De kosten van een dienst in het centrum onder de tweeduizend zijn echter nauwelijks de aandacht waard.