Van de auteur: Voor degenen die zich op het pad van de ontwikkeling van zichzelf en de wereld om hen heen begeven. Voor degenen die de innerlijke psychologische aard van zichzelf bestuderen en begrijpen de mens en de wereld om hem heen. Voor degenen die de weg van bewustzijn bewandelen, langs het pad van persoonlijke groei. In het begin leeft en ervaart iemand eenvoudigweg deze externe wereld. Hoe het werkt, wat het bestuurt en hoe je jouw plek erin kunt vinden. Hij verzamelt feiten, analyseert op basis van wat hij ziet en hoort over de wereld om hem heen. En als er zich problemen voordoen, geeft de persoon de schuld aan de situatie of aan de mensen. Slechte mensen of slechte situaties zijn de schuldige. Alles is goed - het betekent dat de mensen goed waren of dat de situatie succesvol was. Handelt volgens algemeen aanvaarde normen en gedragsregels, zonder er veel over na te denken. Soms observeert hij ze, soms schendt hij ze. Zelfs oppervlakkig begrijpt hij dat de wereld niet perfect is en dat mensen niet perfect zijn. Maar hij denkt niet veel na over zichzelf, over zijn innerlijke wereld, over de innerlijke wereld van andere mensen. De tweede fase van persoonlijke groei. Dan komt de volgende fase. Wanneer het inzicht komt dat niet alles zo eenvoudig is in deze wereld. Hier begint een mens niet alleen de uiterlijke, maar ook de innerlijke wereld voor zichzelf te ontdekken. Hij begint zichzelf te kennen, zichzelf te bestuderen. Er ontstaat inzicht dat een persoon bepaalde gebeurtenissen en bepaalde mensen aantrekt met zijn innerlijke toestand. En de woorden "zoals van binnen, zo van buiten" worden duidelijk. Een persoon begint zijn gevoelens, gedachten en de gebeurtenissen die hem overkomen te observeren. En het blijkt dat het niet zij/hij is die mij slecht behandelt, maar ik ben het die boos wordt en slecht over hem/hem denkt. In de regel ontstaat een dergelijk bewustzijn nadat iemand overweldigd is door een golf van lijden. En dan begint een persoon minder geïnteresseerd te zijn in de buitenwereld en stort hij zich in de innerlijke wereld. Hij begint na te denken over deze innerlijke wereld, te analyseren en antwoorden op zijn vragen te zoeken. De activiteit van een persoon in de buitenwereld begint te verminderen en hij besteedt steeds meer tijd aan de innerlijke wereld. Hij begint vragen te stellen over de zin van het leven, over het doel van het menselijk bestaan, over hoe zijn eigen innerlijke wereld werkt... hoe mensen werken. Wat motiveert mensen, wat zijn hun doelen, hun verlangens. En hier kan een persoon: boos worden op de hele wereld en mensen, omdat een persoon de tekortkomingen van mensen, de tekortkomingen van de wereld, begint te zien en te begrijpen. Hier kan hij zich concentreren op de donkere kant en alleen die zien, overal en in alles. Dan begint hij iedereen te vertellen wat hij ziet en begrijpt. Communicatie met zo iemand wordt onaangenaam, omdat hij de hele tijd moppert en ontevreden is over alles. De persoon zelf merkt misschien niet dat anderen onaangenaam zijn over zijn voortdurende negatieve uitspraken. Hij denkt dat hij de ogen van mensen opent en hen een realiteit laat zien die ze niet zien. Hij is er volledig van overtuigd dat hij mensen verlichting brengt en nuttige informatie geeft. Hij kan zijn eigen onvolkomenheden zien en boos op zichzelf worden. Als je je leerlingen met je ogen in je ziel draait, begrijp je dat Hij zelf niet wit en donzig is, bovendien is hij nooit ideaal of perfect. Dit besef kan iemand erg overstuur en boos op zichzelf maken. Bovendien kan sterke naar binnen gerichte agressie leiden tot een aantal psychosomatische ziekten. Accepteer je eigen onvolmaaktheid en de onvolmaaktheid van deze wereld. In dit geval kan een persoon ervoor kiezen: door te gaan met leven zoals hij leefde, in een poging om zichzelf en de hele wereld ten goede te veranderen en wat er om hem heen klaar is om te veranderen; . Omdat hij begrijpt dat het groene fruit niet geplukt mag worden, moet het rijpen. Alles heeft zijn plaats en tijd. Van alle opties is de meest welvarende om jezelf te veranderen en te veranderen wat klaar is om te veranderen. Omdat iemand, boos op de hele wereld en mensen, kan besluiten dit leven te verlaten. Zo, dat is het, stop, ik verlaat je. En hij kan echt afscheid nemen van zijn leven. Er zijn verschillende manieren om te vertrekken. Als iemand blijft leven zoals hij leefde,.