Van de auteur: Archief van een gezinspsycholoogHoe mantelzorg een gezin ‘bij elkaar houdt’ (“Buiten bereik”) Achtergrond. Dit was in de oudheid, toen er nog niet eens van internet werd gedroomd. Er waren ook niet genoeg psychologen per hoofd van de bevolking. En mensen met hun problemen en problemen wendden zich tot de redacteur van de krant. Destijds belden de redacties mij als familiepsycholoog regelmatig met het verzoek commentaar te geven op deze of gene brief. Onlangs was ik mijn papieren aan het doorzoeken en vond ik publicaties in de sectie ‘Psycholoog en ik’. Sommige van de beschreven gevallen zijn behoorlijk interessant, en sommige zijn vrij typisch, en ik besloot ze te delen. (Namen van cliënten zijn gewijzigd) Brief Ik ben 26 jaar oud, ik woon in een huwelijk, mijn kind is 3 jaar oud. Ik maak me zorgen over het ‘vertrek’ van mijn man en de frequente schandalen met hem. Hij kan soms drie dagen verdwijnen, dan blijkt dat hij gewoon iets aan het vieren was met vrienden. En ik zoek hem! De laatste tijd ga ik met mijn kind naar zijn moeder, hij komt daar, vraagt ​​om vergeving, ik kom terug. 2-3 weken lang gaat alles goed, en dan weer... Zijn moeder zegt: "Laat het los!" Een man moet een uitlaatklep hebben...' Zijn vader 'ging' ook voortdurend weg. Ik heb ook een uitlaatklep - als ik wegga voor sessies (ik studeer parttime, en sessies vinden vrij vaak plaats). Hij is jaloers, veroorzaakt problemen, dreigt haar niet meer binnen te laten. Hoe zorg je ervoor dat hij niet “weggaat”? Ik wil een rustig leven, ik denk de laatste tijd vaak aan scheiden. Misschien kan er nog iets gedaan worden? Alina Sh. Commentaar Als ik met een gezin werk, merk ik vaak dat er een bepaald stereotype bestaat dat dit gezin ‘bij elkaar houdt’. Hier zien we een soortgelijk geval. Deze ‘vertrekken’ zijn wederzijds, ze zijn een kenmerk van jullie interactie. Het is alsof jullie allebei pingpong spelen - vandaag vertrek ik, morgen vertrek jij... Wanneer een stereotype wordt ontdekt, is het erg belangrijk om jezelf de vraag te stellen: waarom is het nodig? Onthoud: er is niets zinloos in het gezinsleven. Als jullie dit allebei doen en elkaar ‘spiegelen’, betekent dit dat jullie allebei iets belangrijks aan je partner willen overbrengen. Op basis van wat je zei, ‘las’ ik de volgende berichten aan elkaar voor: Echtgenoot: ‘Om van je te kunnen houden en dat te laten zien, moet je niet beschikbaar zijn’ Vrouw: ‘Je moet niet beschikbaar zijn, dan zal ik je nodig hebben en het laten zien ”. Het blijkt dat om je liefde voor je partner te tonen, je allebei een staat van angst en zorgen nodig hebt vanwege het feit dat 'de abonnee buiten bereik is'. Hieruit volgt dat er om de een of andere reden uitingen van liefde en waardering zijn , dankbaarheid en sympathie onder normale omstandigheden in uw gezin. Kunt of wilt u dit niet? Het is heel goed mogelijk dat u dit in uw gezin niet hebt geleerd, maar zoals u weet is het nooit te laat om te leren. Je vraagt, Alina, is er nog iets dat je kunt doen? Ja, natuurlijk zijn gezinnen waar schandalen plaatsvinden, de emoties koken, er is nog steeds geen sprake van onverschilligheid up” ergens onder een muur van wederzijdse verwijten en irritatie. Dit betekent dat jouw koppel ook de mogelijkheid heeft om de verborgen schat te bemachtigen”... Het zal niet meteen werken - de muur staat in de weg, omdat jullie allebei je hebt het al heel lang opgebouwd, je hebt je van elkaar 'afgetrokken', je hebt je van elkaar 'gesloten', maar je bent heel goed in staat het te ontmantelen als je dankbaarheid en dankbaarheid 'uitnodigt' in je gezinsleven: zeg '. dankjewel” tegen je man met een glimlach en je zult zijn vleugels zien groeien. Hij zal je bedanken - en je zult iets anders voor hem willen doen... Als je je gezin wilt redden, en deze persoon is je nog steeds dierbaar, dan zul je zowel de kracht als het verlangen vinden om deze kleine dagelijkse prestatie te volbrengen - om uw liefde en dankbaarheid te tonen. Laat u precies zien wanneer de ‘abonnee beschikbaar is’ zich op armlengte bevindt. Denk je dat er, volgens de wet van wederkerigheid, een grote kans is op een terugknuffel??