Van de auteur: Willen we begrepen worden? Ja, ja en nog een keer ja!!:) Hoe te spreken zodat de gesprekspartner ons hoort en begrijpt Balakhonskaya G.V. Audioversie van het artikel hier https://www.b17.ru/media/50466/ Velen zijn zeker bekend met het ironische uitdrukking “zeiden ze” als een blinde man met een dove man.” Dit betekent dat de gesprekspartners elkaar niet alleen niet begrijpen, maar het is alsof ze elkaar niet eens horen. Tegelijkertijd lijken beide gesprekspartners Russisch te spreken.) Wat kan de reden hiervoor zijn? Ik zal meteen zeggen dat er meer dan één reden kan zijn (en ik heb hier meer dan eens over geschreven - bijvoorbeeld in het artikel "Wat betekent het om" dezelfde taal te spreken "https://www. b17.ru/article/83768/), maar ik zou nu graag naar dit aspect willen kijken. Dat alle mensen verschillend zijn, ik denk dat het duidelijk is. Ze zijn verschillend volgens zeer verschillende criteria. Nu ga ik dat benadrukken we kunnen (naast al onze verschillen en verschillen) ook verschillende kanalen hebben voor de perceptie van onszelf en de wereld. Wat bedoel ik? informatie erover voornamelijk visueel (dat wil zeggen, met behulp van visuele beelden, afbeeldingen), auditief (via geluiden) en kinesthetisch - dat wil zeggen door sensaties (geuren, smaak, aanraking). Natuurlijk is de scheiding ook behoorlijk voorwaardelijk schijnbaar afstandelijke perceptie - wanneer een persoon zich bijna gedraagt ​​als een robot die over het algemeen geen gevoelens heeft, kan er van alles gebeuren) Dit onderwerp is, zoals gewoonlijk, ruim; schets het. En als het nodig is, ga ik door. Nou, wat er ook gebeurt.) Ik zal het zo proberen. Met behulp van voorbeelden. Laten we ons voorstellen dat een persoon met een overwegend visuele oriëntatie goed weer zal beschrijven. Hij krijgt bijvoorbeeld het volgende: “De zon scheen helder De tuin was bezaaid met roze, oranje en gele bloemen, die iedereen die binnenkwam en met al zijn ogen naar deze schoonheid keek, bewonderde. En dit is te zien. Een persoon met een overwegend auditieve waarneming kan bijvoorbeeld al over hetzelfde weer vertellen: “De dag was rustig in de ochtend. De bladeren aan de bomen ritselden slechts lichtjes en de vogels tjilpten. En soms liepen de kinderen in de tuin lachte luid en alsof iemand in zijn oor fluisterde: "Wat klinkt deze zomerbel goed!" "Dat wil zeggen, hier zijn geluiden de belangrijkste bron van informatie over de omgeving. Je kunt ze horen. En hoe kan iemand met overwegend zintuiglijke waarnemingen nu over mooi weer praten: “De dag was redelijk warm, maar een beetje benauwd. Dus ik wilde zelfs dat er een verfrissende regen zou vallen, zodat de lucht heerlijk naar natte bladeren en de geuren zou ruiken van de zomer En zodat je met je blote voeten door de plassen kon spetteren en de aangename koelte op je huid voelde. 'Hier is de belangrijkste bron van informatiewaarneming tactiele sensaties, geur en smaak) Het lijkt erop dat alle beschrijvingen ongeveer hetzelfde zijn. mooi zomerweer, maar hoe anders! Wat is het verschil in woorden? Alle woorden zijn Russisch, maar tegelijkertijd - je zult verrast zijn - kunnen de gesprekspartners elkaar vaak niet begrijpen en zijn ze het er niet over eens. Omdat de woorden die we waarnemen en horen de woorden zijn waarmee onze innerlijke wereld wordt “opgenomen”. En waarmee we onze realiteit beschrijven. Maar we horen of nemen geen vreemden waar. We hebben een filter voor wat buitenaards is. En die van jou is bekend en vertrouwd. Ieder van ons heeft tenslotte op zijn minst een klein stukje van onze eigen realiteit. Omdat geen twee mensen identiek zijn. En dienovereenkomstig is de ervaring van elke persoon op zijn minst een beetje anders dan de ervaring van de ander. Het is ook goed als het een klein beetje is, maar in de praktijk komt het voor dat het erg sterk is)) Hoe meer, hoe. woorden die we gebruiken vallen samen, we gebruiken woorden die door een ander worden gebruikt, hoe meer snijpunten we in onze ervaring hebben. En de gemakkelijkste manier is natuurlijk dat een visuele student een gemeenschappelijke taal vindt met een visuele student, een kinesthetische student met een kinesthetische student, en een auditieve student met een auditieve student. En tegelijkertijd onthouden we dat altijd er bestaan ​​geen volledige toevalligheden! En als er veel toevalligheden zijn, dan kun je zeggen dat je geluk hebt:)