Van de auteur: Onvrijwillig, d.w.z. Handelingen die niet door het bewustzijn worden gecontroleerd, worden niet langer vrij en natuurlijk uitgevoerd wanneer iemand, in een stresssituatie, ze met een wilskrachtige inspanning onder bewuste controle probeert te brengen. Er is een bekende metafoor over een duizendpoot, die zich ooit afvroeg in welke volgorde hij zijn benen moest bewegen, en onmiddellijk in de war raakte en het vermogen om te bewegen verloor. Igor Yurov, psychotherapeut. HOE HERKEN JE EEN SIGNAAL VAN STRESS? of WAT IS EEN NOODRESPONS / "ALARMREACTIE" / "VERWARRING IN HET HOOFD of WAAROM STRESS LEIDT TOT FOUTEN IN HET WERK" Vraag: "Ik werk als manager in een campagne waarbij ik veel werk moet doen met betrekking tot het voorbereiden van documenten in korte tijd communicatie met klanten. De belasting is aanzienlijk, maar ik kan het aan. Wat nog erger is, is dat onze baas soms ‘woedt’, en dat degene die onder de hete hand valt de schuldige is. In een dergelijke omgeving treden uiteindelijk vermoeidheid en apathie op. Onlangs begon ik op te merken dat ik tijdens deze periodes de letters in woorden verwar. Je moet speciale controles ‘aanzetten’, zodat er geen fout doorsijpelt in een brief aan een belangrijke klant. Vertel me eens, wat kan zo'n woordenwisseling van letters betekenen?' Het antwoord van I.Yu.: 'Een razende baas' en 'de opname van speciale controle' verklaren alles heel goed. Stel je een kind voor voor een formidabele leraar die over hem heen opdoemt of voor een ouder die donder en bliksem gooit. Hij begint te verdwalen, te struikelen, belachelijke fouten te maken, uitglijden, vlekken, correcties die hij in een rustige situatie nooit zou hebben gemaakt. Als de spanning van de situatie blijft groeien, zal het voltooien van de taak helemaal onmogelijk worden - de hand zal trillen, het potlood zal breken, de pen zal stoppen met schrijven en het hoofd zal stoppen met denken. Iedereen weet dat de leerling de taak niet zal voltooien, althans niet efficiënt en creatief, totdat de leraar of ouder kalmeert, een goedkeurend woord zegt en de hele situatie onschadelijk is gemaakt. De atleet zal de oefeningen pas mooi uitvoeren als de coach stopt met schreeuwen, de verpleegster zal de instrumenten in de war brengen als de chirurg nerveus wordt. Hoe volwassen en volwassen we ook zijn, volgens de regels van ondergeschiktheid zijn onze directe superieuren dat ook onze opvoeders, leraren, ouders (en zelfs hogere managers zijn over het algemeen ‘goden’). Dit is hoe hun psyche ze min of meer bewust waarneemt, omdat we allemaal uit onze kindertijd komen. Jouw 'rokeren' van letters is een minimale mislukking in de regulering van gedrag in een stresssituatie. Stress (of beter gezegd angst) is opmerkelijk omdat de psyche, en het hele lichaam, niet zonder mislukkingen kan functioneren. Overbelasting zal zeker voelbaar zijn, voor sommigen met hoofdpijn, voor anderen met een paniekaanval, voor anderen met slapeloosheid aan het einde van de werkdag, voor anderen, zoals jij, die “gewoon” de letters in woorden herschikt. In een alarmerende situatie loopt er noodzakelijkerwijs iets uit de hand, wat in feite duidt op stress, de grondlegger van de stressleer, Hans Selye, noemde dit fenomeen een ‘alarmreactie’, dat wil zeggen: "alarmreactie" of "alarmalarm". Pijn tijdens fysiek trauma is een opportuun signaal over schade, over de noodzaak om de traumatische factor te weerstaan ​​of te ontwijken. De alarmreactie is hetzelfde nuttige adaptieve signaal, maar met de dreiging van psycho-emotioneel trauma, waarbij wordt gewaarschuwd dat het niveau van angst toeneemt, en als de situatie of houding ten opzichte ervan niet verandert, kunnen de symptomen van neurose of autonome disfunctie verder toenemen. manifesteren zich onvrijwillig. Handelingen die niet door het bewustzijn worden gecontroleerd, worden niet langer vrij en natuurlijk uitgevoerd wanneer iemand, in een stresssituatie, ze met een wilskrachtige inspanning onder bewuste controle probeert te brengen. Het volledig natuurlijke proces van in slaap vallen wordt bijvoorbeeld onmogelijk, juist wanneer iemand zichzelf ‘dwingt’ om in slaap te vallen uit angst voor een nieuwe slapeloosheid. Welnu, je "zet speciale controle aan", uit angst een fout te maken, en natuurlijk beginnen de letters onmiddellijk te "kastelen"