Het proces van vorming en ontwikkeling van de persoonlijkheid gaat onvermijdelijk gepaard met crises, dit zijn overgangsperioden van de ene toestand naar de andere. De identificatie van een persoon wordt regelmatig in twijfel getrokken onder invloed van externe factoren. Wanneer hun concentratie een maximum bereikt, ontstaat er een identiteitscrisis, waarbij de interne houding verandert, het bewustzijn van de eigen betekenis en de eigen plaats in de wereld. Dit is een normale fase in de vorming van de persoonlijkheid, die een persoon helpt naar een nieuw niveau te gaan ontwikkeling. Hoe een identiteitscrisis ontstaat. Tijdens de adolescentie wordt het voor het kind duidelijk dat veel van de houdingen en kenmerken die hij van zijn ouders krijgt enigszins overdreven zijn. Een tiener vormt echter nog steeds een persoonlijkheid, dus de periode van 12 tot 20-24 jaar wordt gekenmerkt door het zoeken naar zichzelf en het verkrijgen van middelen voor verdere ontwikkeling. Meestal ontstaat een identiteitscrisis tussen de 28 en 35 jaar oud. Op deze leeftijd verwerft een persoon bepaalde vaardigheden, ervaring, stabiel werk, respect van de samenleving, trouwt en wordt ouder. Het is duidelijk dat hij zichzelf niet kan zien als een onervaren jongere, klaar voor avonturen en avonturen. Hij begrijpt dat zijn leven is veranderd, daarom zijn ook interne veranderingen in zelfperceptie vereist. Dit conflict tussen externe omstandigheden en persoonlijke identificatie veroorzaakt een identiteitscrisis. Dit kunnen bijvoorbeeld alle belangrijke gebeurtenissen en veranderingen zijn : ▪️naar een nieuwe woonplaats; ▪️het begin of het einde van een belangrijke relatie;▪️verlies van een dierbare;▪️geboorte van een kind, enz. Interne conflicten, angsten, ernstige angst, depressie, een gevoel van stagnatie en Het impostersyndroom kan ook leiden tot een identiteitscrisis. De overgang van de ene staat van zelfbewustzijn naar de andere wordt gekenmerkt door diepe introspectie. Een persoon keert zich naar binnen en probeert antwoorden te vinden op dergelijke vragen: "Wie ben ik?"; Hoe belangrijk is dit voor mij en mijn leven?”; “Hoe consistent zijn mijn waarden met wat ik doe?”; enz. Op het moment van een crisis vindt iemand niet altijd antwoorden. Meestal, omdat hij nog niet genoeg ervaring, kennis of manieren heeft om dit probleem op te lossen. Tijdens een crisis kan de fysieke sensatie van het lichaam ook defect raken: vermoeidheid en irritatie kunnen optreden, een persoon voelt zich onzeker, zelfs als hij zich goed voelt. bekende plaatsen en situaties. De innerlijke stem wordt sterker en volhardender. De samenleving om je heen ervaart serieuze veranderingen tegen de achtergrond van je stabiliteit. In dit opzicht begin je de behoefte te voelen om ook te veranderen of te stoppen met communiceren met deze groep mensen. Al je vrienden zijn bijvoorbeeld getrouwd en moeder geworden, en je blijft alleen wonen. Een identiteitscrisis is een noodzakelijke en zeer belangrijke belemmering voor een normale persoonlijke ontwikkeling. U hoeft niet bang te zijn voor verandering, maar u moet wel op uw gevoelens en innerlijke sensaties vertrouwen. Op dit moment is het belangrijk om niet alleen onze mogelijkheden te begrijpen, maar ook wat ons beperkt. Al deze houdingen waar het bewustzijn uiteindelijk toe komt, zijn echter niet definitief en onveranderlijk. Het ligt in de menselijke natuur om gedurende het hele leven te veranderen, en ook om de omstandigheden van je bestaan ​​te veranderen. Veel succes bij het ontwikkelen van jezelf!