Het werk van een klinisch psycholoog heeft zijn belangrijkste psychologische vector en is gericht op een gedetailleerde en diepgaande psychologische diagnose. In die zin werkt een klinisch psycholoog samen met een psychiater en helpt hij met behulp van speciale hulpmiddelen (tests) een nauwkeurigere diagnose te stellen. In het praktische werk van een klinisch psycholoog is een belangrijk onderdeel psychocorrectie en psychotherapeutische maatregelen, counseling en revalidatie, op deze momenten is zijn werk gelijkwaardig aan werkpsychotherapeut. Als een klinisch psycholoog geschoold is in verschillende psychotherapeutische methoden, kan hij psychotherapie volledig uitvoeren. Daarnaast omvat het werk van een klinisch psycholoog ook het afnemen van onderzoeken. Werkterrein van een klinisch psycholoog In de gezondheidszorg is er uiteraard grote behoefte aan dergelijke specialisten. Er is veel vraag naar artsen in verschillende medische instellingen, vooral op psychoneurologisch gebied. Hierbij heeft de specialist te maken met problemen van zowel kinderen als volwassenen. De rol van de klinisch psycholoog in het onderwijssysteem is niet onbelangrijk. In onderwijsinstellingen van elk profiel kan hij zowel als praktijkwerker als als psychologieleraar veelgevraagd zijn. Een speciale werkplek voor een psycholoog is het Ministerie van Noodsituaties, verschillende sociale diensten en het penitentiaire systeem. nu dringend behoefte aan hooggekwalificeerde specialisten. Eigenaardigheden van het werken met kinderen Het werken met deze doelgroep brengt altijd bepaalde moeilijkheden met zich mee. Een klinisch psycholoog is belast met het zo vroeg mogelijk identificeren van ontwikkelingsafwijkingen en het aanbrengen van correcties terwijl er nog een dergelijke mogelijkheid bestaat. Meestal heeft een specialist met dit profiel te maken met problemen op emotioneel gebied of met emotionele deprivatie. Kinderen ervaren moeilijkheden in de communicatie, hun aanpassing aan het werk is moeilijk en er ontstaat dagelijkse hulpeloosheid. Uiteraard manifesteren deze symptomen zich in grotere mate bij kinderen uit kansarme gezinnen of weeshuizen. Vanwege hun lage mentale stabiliteit ontwikkelen ze actief psychosomatische ziekten. Vaak hebben kinderen, zelfs uit welvarende gezinnen, problemen met de communicatie met dierbaren. Het fenomeen van overbescherming, emotionele verlating van het kind, onenigheid in het gezin tussen ouders, waarbij de oorzaak bij het kind zelf ligt, is hier bijzonder uitgesproken. De psycholoog moet het probleem achterhalen en een aantal maatregelen nemen om het te elimineren of op zijn minst te verzwakken. Een belangrijke taak is het diagnosticeren van autisme in de aanwezigheid van een normale lichamelijke ontwikkeling. Het fenomeen autisme kan leiden tot vervorming van de ontwikkeling van een kind, namelijk een vervorming van het gevoel van eigenwaarde en ideeën over anderen. In dit geval kan één psycholoog het werk van een hele groep soortgelijke specialisten niet aan; kinderen kunnen een verzwakking of beperking van intellectuele activiteit ervaren. De taak van de psycholoog is om te bepalen wat dit defect is. Het kan in verband worden gebracht met aangeboren pathologie of ongunstige externe factoren. Van hieruit wordt een verder plan voor psychotherapeutische beïnvloeding opgebouwd. Het werk met kinderen door een klinisch psycholoog om persoonlijke kenmerken te diagnosticeren, wordt uitgevoerd met als doel het type temperament, karakter en psychopathie te identificeren. Neurotische aandoeningen kunnen ermee in verband worden gebracht. Een goede specialist moet unieke methoden selecteren om psychologisch ongemak te elimineren. Eigenaardigheden van het werken met volwassenen Soms is het werken met volwassenen veel moeilijker dan met een kind. Vaak heeft een klinisch psycholoog te maken met een bepaalde verslaving. Deze afhankelijkheid komt tot uiting in alcoholisme, drugsverslaving en gokverslaving, die leiden tot zelfmoord of ernstige misdaden. De speciale taak van een psycholoog ligt in de diagnose, prognose en preventie van de ontwikkeling van psychosomatische ziekten. Het is al lang bekend dat veel ziekten van het cardiovasculaire systeem, het ademhalingssysteem, neurodermitis en andere een psychosomatische oorsprong hebben. Praktisch werk van een klinisch psycholoog™