Verschillende wegen leiden naar een afspraak met een psychotherapeut. Sommige mensen haasten zich om hulp om met een situatie om te gaan die net is ontstaan. Anderen begrijpen dat 'het leven op de een of andere manier verkeerd gaat...' Velen realiseren zich niet eens dat hun problemen diepe wortels hebben in de vroege kinderjaren en verband houden met ouders of belangrijke volwassenen. Het proces van menswording begint vanaf de eerste minuten van het leven. Moeder voedt, wikkelt kind in. Papa wiegt hem in slaap en praat met de baby. Grootouders proberen behulpzaam en zorgzaam te zijn en gevoelens van liefde, tederheid en vreugde te delen. Het kind leert zijn eerste stappen, zijn eerste woorden in de aanwezigheid van zorgzame volwassenen. Vervolgens vormt het kind zijn eigen beeld van de wereld, waarbij hij zich baseert op en het voorbeeld neemt van de volwassen omgeving. Helaas hebben niet alle mensen een mooie jeugd. Veel mensen hebben een moeilijke jeugd, waarin er geen betrouwbare beschermende mensen in de buurt zijn. Een neurasthenische vader, op wie ze met spanning wachten, proberend te voorspellen in welke stemming hij thuis zal komen. Een drinkende vader of moeder, die meerdere dagen doorgaat eetbuien en vergeten dat er iets in de buurt is van kinderen. Een moeder die probeert een speelse vader in het gezin te houden. Het oudste kind in het gezin dat ‘mama en papa’ is geworden voor de jongere broers en zussen omdat de ouders het druk hebben met hun volwassene. Levens. Ruzies, schandalen tussen mama en papa, die voortdurend dingen uitzoeken, en zich verzetten tegen de instructies van haar eigen moeder. Dit is slechts een kleine reeks voorbeelden uit een problematische jeugd waarvoor een volwassene naar een psychotherapeut gaat hulp. Wat gebeurt er met een kind in tijden van schandalen en gevechten tussen volwassenen? Het kind verdwaalt in zulke tijden, hij wordt geconfronteerd met het gevoel dat 'de aarde onder je voeten ligt'. De wereld staat op zijn kop, wordt onvoorspelbaar en daardoor gevaarlijk. Gevaar wordt een bron van hulpeloosheid en angst. Het kind wordt alleen gelaten met deze sterke gevoelens. Ze uitschakelen is voor hem een ​​onmogelijke taak. Een nieuwe manier van overleven komt te hulp: het observeren van volwassenen, wat helpt de ontwikkeling van hun gedrag te voorspellen. Het kind ervaart voor het eerst de illusie van controle over andere mensen. Wat kan worden voorzien, kan worden gecorrigeerd. 'Als ik dit doe, zullen grootmoeder en moeder geen ruzie maken.''Papa zal altijd naar huis terugkeren en bij ons wonen, altijd, als ik dit doe!' van vernietiging. De kleine man begint te geloven dat hij volwassenen kan beïnvloeden. Op deze manier redt hij zichzelf van ondraaglijke, destructieve gevoelens van wanhoop en zijn eigen hulpeloosheid. Na verloop van tijd wordt het kind bevestigd in de juistheid van het gekozen pad om de problemen van volwassenen op te lossen en zijn eigen manier om daarin te overleven: “Ik zal het doen. help hen te verbeteren, en we zullen een geweldig leven hebben. Dit soort psychologische verdediging helpt hem te leven in moeilijke omstandigheden die hem worden geboden door zijn volwassen omgeving. Hoe wordt het verlangen om te overleven betaald? Een kind dat opgroeit met het vertrouwen dat het geluk en het welzijn van zijn wereld alleen van hem afhangen wordt beroofd van de mogelijkheid om zichzelf te herkennen, de grenzen van zijn eigen verantwoordelijkheid te begrijpen en te leren ermee om te gaan. ‘De energie van de kindertijd’, die gericht zou moeten zijn op het begrijpen van de wereld en zichzelf, wordt door een vroeg volwassen kind besteed aan het verkennen van de zijne. volwassen omgeving. De angst voor het ontwikkelen van een nieuw schandaal of een moeilijke gezinssituatie dwingt het kind om volwassenen voortdurend in de gaten te houden, op zoek te gaan naar de geringste voorboden van negatieve scènes in hun gedrag en ernaar te streven een moeilijke uitkomst te vermijden. De kleine mens heeft noch de kracht, noch de tijd om zichzelf te leren kennen. In hem wordt de overtuiging die hij krijgt bij de maximale intensiteit van gevoelens sterker dat de wereld onverwacht gevaarlijk is, en dat de persoon daarin hulpeloos afhankelijk is van de omstandigheden. In een ‘moeilijke’ jeugd leert iemand dat, hoe hard hij ook probeert, hij hij zal de taken niet aankunnen. Hij slaagde er immers niet in zijn eigen ouders te corrigeren. En hij deed zo zijn best! Hierin zal hij uitsluitend zijn eigen schuld zien. De hopeloosheid en wanhoop die hij in zijn kindertijd kende en aanvaardde, zullen hem overal bedekken, wat aanleiding geeft tot gevoelens van vitaliteit..