Een roeping is een soort activiteit die oprechte interesse en een emotionele reactie opwekt en goed werkt. Je kunt een roeping overwegen in de vorm van een soort hobby die de grijze dagen helpt opfleuren. Of je kunt er je levenswerk van maken, waardoor je ook een inkomen kunt verdienen. De moderne samenleving is gericht op het verdienen van geld en op de vraag naar dingen, in plaats van op plezier. Om je ware interesse te begrijpen, zul je daarom verder moeten gaan dan de gebruikelijke stereotypen, naar jezelf moeten luisteren en moeten begrijpen wat het werkelijk wil. Hierdoor worden tegelijkertijd veel verborgen angsten geactualiseerd: angst voor fouten, angst voor evaluatie, angst voor afwijzing, angst voor verantwoordelijkheid, angst dat het niet zal lukken en nog veel meer. Deze angsten kunnen zo hevig worden dat ze iemand niet eens de mogelijkheid geven om zelfs maar de eerste stap te zetten. Daarom zullen ze uitgewerkt moeten worden. De volgende persoonlijke eigenschappen kunnen zelfrealisatie ook in de weg staan: - Slecht contact met jezelf en je emoties. In dit geval voelt de persoon niet duidelijk wie hij is, hoe hij is, hoe hij zich in deze toestand voelt en wat hij wil. Dat wil zeggen, hij kan jarenlang werken in een baan die hij niet leuk vindt en niet eens begrijpen dat hij ongemak ervaart. Je kunt raden dat er alleen een probleem is door indirecte tekenen: algemene ontevredenheid, gebrek aan succes, chronische vermoeidheid, verschillende soorten kwalen. Het tegenovergestelde kan worden waargenomen bij jonge kinderen, die zich onmiddellijk aangetrokken voelen tot precies het speelgoed dat ze leuk vinden. Het is voor hen heel gemakkelijk om keuzes te maken, omdat hun geest nog niet gebonden is aan veel beperkingen en houdingen. Een persoon verliest dit verbazingwekkende vermogen als gevolg van een destructieve opvoeding. In de regel groeiden mensen die een slecht contact met zichzelf hadden op in gezinnen waarin een verbod op het uiten van emoties werd opgelegd, er geen rekening werd gehouden met de behoeften en belangen van het kind, de eisen van ouders in autoritaire vorm werden overgebracht, en zelfexpressie werd bekritiseerd. Perfectionisme en opgeblazen eisen aan zichzelf. Een persoon is ervan overtuigd dat als hij zijn roeping vindt, hij daarin onberispelijk moet zijn en ongekende hoogten moet bereiken. Elk ander dan ideaal resultaat zal hem niet bevallen. De keerzijde van hoge verwachtingen is de onmogelijkheid van de taak. En als het nog steeds niet werkt “zoals het zou moeten”, waarom zou je het dan proberen? Als gevolg hiervan stort iemand zich in twijfels, uitstelgedrag en besluit dat het beter is om in een onbeminde, maar betrouwbare baan te blijven. Op deze manier zal het immers mogelijk zijn om het systeem de schuld te geven van zijn ‘imperfectie’, terwijl je jezelf behoedt voor zelfkritiek. De oorsprong van deze aandoening ligt ook in de kindertijd, toen er een lat voor het kind werd gesteld, die hij nooit bereikte: de onwil om verantwoordelijkheid te aanvaarden. Zo iemand zal jaren wachten tot de roeping zich op een mooie dag aan hem openbaart. Hij heeft er vertrouwen in dat alles dan gemakkelijk en eenvoudig tot elkaar zal komen, en dat het vrijwel geen enkele inspanning zal vergen. Totdat deze roeping aan hem is geopenbaard, kan hij nog wachten. De reden hiervoor kan een overbezorgde opvoeding zijn, waarbij het kind niet zijn eigen keuzes mag maken en zelfs de geringste verantwoordelijkheid op zich mag nemen. Zelfs als volwassene verwacht hij een symbolische ouder die moet komen en geven wat hij nodig heeft. In dit geval heeft iemand de neiging zichzelf en zijn prestaties voortdurend te kleineren en te devalueren. Wat hij ook doet, het lijkt hem niet goed genoeg en betekenisvol: “Iedereen kan dit.” En als hij alleen gewone en triviale dingen kan doen, over wat voor soort roeping kunnen we dan praten? Problemen met het gevoel van eigenwaarde komen voort uit de kindertijd. Zo’n kind heeft onvoldoende bevestiging gekregen van zijn ‘goedheid’ en belangrijkheid. Misschien werd hij vaak zonder reden bekritiseerd of vergeleken met andere kinderen die niet in zijn voordeel waren. Om het vermogen om effectief te presteren terug te geven, is werken aan het gevoel van eigenwaarde noodzakelijk. Niemand kan de ontwikkeling van uw eigen bedrijf garanderen. Bovendien is het duidelijk dat er moeilijkheden en mogelijke verliezen zullen zijn. Op deze angst