Van de auteur: Het levensscript ligt ten grondslag aan onze successen of mislukkingen, is de reden voor het kiezen van een partner en de kenmerken van relaties met hem. Hoe wordt het gevormd of wat is 'ouderlijke programmering'? De ervaring van mijn werk laat zien dat veel voorkomende problemen van cliënten een gevoel van hulpeloosheid zijn bij het opbouwen van hun eigen gelukkige leven, grondeloze uitingen van verdriet, woede op de wereld of op zichzelf zijn in de greep van ervaringen uit hun kindertijd en in de volwassenheid reproduceren ze vaak reactiepatronen in relaties met anderen die in de vroege kinderjaren zijn gevormd. Dus een van mijn cliënten, die acht maanden zwanger was, zei dat ze het gemakkelijk alleen aankon. Met een ogenschijnlijk voorspoedige relatie gaf ze dus uiting aan haar bereidheid om de hele last van de zorg voor het kind op haar schouders te nemen. Mijn vraag over hoe bewust ze was van de beslissing om ‘Be Strong’ te zijn, bracht haar in verwarring. En letterlijk een maand later ontstond zo'n situatie in haar leven. De ervaring met haar samenwerking heeft geleerd dat ze in de ‘Wees sterk’-driver zit en deze onbewust in het leven implementeert, door de juiste partner voor deze rol te selecteren. Ons leven is een reeks veranderende contexten. En soms lijkt het erop dat iemand zichzelf van tevoren heeft geprogrammeerd voor mislukking. In feite is dat hoe het is. Het is geen geheim dat we in de eerste vijf jaar onze eerste schets van ons toekomstige leven maken. Hoe gebeurde dit? Communicatie tussen een kind en een ouder is de eerste ervaring van interactie met de buitenwereld. De Amerikaanse psychotherapeut E. Berne geloofde dat een kind in de eerste vijf jaar van zijn leven zijn eigen model van de wereld bouwt, op de leeftijd van 12-15 jaar veranderingen aanbrengt en dit vervolgens implementeert in relaties met zichzelf en anderen. Tijdens het communiceren met dierbaren ervaart het kind gevoelens die verband houden met de bevrediging of ontevredenheid over zijn eigen behoeften. De behoefte om betekenisvol te zijn is bijvoorbeeld een fundamentele menselijke behoefte en het kind streeft er op alle mogelijke manieren naar om daaraan te voldoen. Dit kan het moeilijkst zijn voor een kind dat broers of zussen in zijn gezin heeft. Zo ervoer een van mijn cliënten een gevoel van verdriet vanwege het gebrek aan aandacht van haar moeder. Door met haar samen te werken, bleek dat een van de verboden gevoelens in dit gezin een gevoel van woede was in verband met de verschijning van een nieuw familielid. Vanwege de huidige situatie onderdrukte het meisje haar gevoelens van woede en verving deze door verdriet. Dus, terwijl ze nog heel jong was, vormde ze de scriptovertuiging 'Ik ben niet nodig' en haar kleine professor besloot tot de noodzaak om voor haar broers en zussen te zorgen als een manier om haar eigen belang te behouden ten koste van haar eigen zelf. Als gevolg hiervan vond ze haar nut in het helpende beroep en bracht ze jezelf bijna tot het punt van volledige uitputting. Opgemerkt moet worden dat ouders bepaalde instructies aan het kind overbrengen (bijvoorbeeld 'Word niet volwassen', 'Wees niet belangrijk', 'Vertrouw niet', enz.), En het kind neemt vroege beslissingen op basis van hierop en selecteert een bepaalde levensstrategie om deze te bevestigen (“Winnaar”, “Verliezer” of “Niet-winnaar”). In situaties van daaropvolgende communicatie controleert het kind vroege beslissingen, speelt het een bepaalde rol, consolideert het, terwijl het een bepaalde stijl van interactie met volwassenen uitwerkt. Vervolgens verzamelt het kind herinneringen en gebruikt deze als sjabloon, waardoor situaties van mislukking, hulpeloosheid en onvervuldheid in zijn leven ontstaan. Zo ontstaat er een levensscenario. Herformulering van vroege beslissingen is mogelijk bij het bieden van professionele hulp, hetzij bij individuele counseling, hetzij bij groepspsychotherapeutisch werk.