Het proces van scheiding houdt het trekken van de eigen grens in en het streven naar de eigen identiteit. Maar binnen het raamwerk van het scheidingsproces kan dit alleen op de eenvoudigste manier worden gedaan: door gebruik te maken van het psychologische mechanisme van splitsing. Wij en zij. Goed en slecht. Of wij hebben gelijk – Hij heeft ongelijk. Scheidingsprocessen gaan gepaard met agressie. Als de groep zichzelf unaniem als de beste en juiste in zijn beslissing beschouwt en u bezwaar wilt maken. Omdat je het er niet mee eens bent. Misschien durfde je dit niet en bleef je stil. De groep zal zo op jouw woorden reageren, woorden op zo’n manier dat je je mond wilt houden. En misschien lukt het de eerste keer wel. Misschien zullen ze je nadrukkelijk negeren, of je voor de gek houden. Als de kwestie voor u van fundamenteel belang is, zal de reactie hoogstwaarschijnlijk hardvochtig zijn. Iemand die zich alleen tegenover een groep bevindt, wordt vaak onder vuur genomen. Het woord "Gaslighting" ontstond na de release van Cukor's film "Gaslight", waarin een echtgenoot bezit wil nemen van de sieraden van zijn vrouw en haar ervan overtuigt dat ze gek is. Het proces blijkt een groep één te zijn, omdat er twee dienstmeisjes aan de kant van de man zijn. De een begrijpt door doofheid niet helemaal wat er gebeurt; de eigenaar flirt met de ander. (Zo zien we hoe degene die gaslicht krijgt, zich in een groep alleen bevindt, zonder steun.) Het appartement is voorzien van gasverlichting en de lampen beginnen soms te flikkeren. Elke keer vertelt de man zijn vrouw dat ze zich dingen verbeeldt. Sterker nog, hij sluipt via de achterdeur de zolder op, doet daar het licht aan en zoekt naar sieraden. De gasdruk in de leidingen neemt af en de lampen beginnen te knipperen. De vrouw voelt grote opluchting als de politieagent die naar het appartement komt vraagt: "Waarom flikkeren je lichten?" Als het gaslichtproces tegen jou is gericht, begrijp je dan wat er gebeurt? Ze maken je letterlijk gek. U maakt bezwaar, en zij antwoorden u: „Waar heeft u het over? Zoiets bestond niet." ‘Ik ben bang om met je te praten: je zult altijd alles verdraaien en verdraaien.’ Als we niet genoeg vertrouwen in onszelf hebben, beginnen we, onder zulke druk, te twijfelen: misschien verwar ik echt iets? Herinner ik het mij verkeerd? Omgevormd? Het splitsingsmechanisme wordt geactiveerd: “Wij zijn adequate mensen – en jij bent ontoereikend.” “Wij zien alles zoals het is, maar jij verdraait het.” Wanneer een groep samensmelt in een symbiose van gelijkgestemdheid, kan het in diskrediet brengen van een tegenstander plaatsvinden volgens verschillende indicatoren. Bijvoorbeeld: "Jij bent slecht - wij zijn goed." Of “Wij zijn competent, maar jij niet.” Hoe het ook zij, een splitsing in ‘wij’ en ‘jij’ is onvermijdelijk. Directe druk is ook mogelijk: “Waarom wil je het niet eens zijn met de mening van de meerderheid?” Bij het beschrijven van dit proces gebruik ik het voornaamwoord ‘jij’. Misschien heeft de lezer zich in deze positie bevonden en kan hij zich levendig herinneren hoe walgelijk hij zich voelde. Of misschien behoorde u tot de meerderheid die zich tegen één persoon uitsprak om hem te beïnvloeden. Hoogstwaarschijnlijk worden uw acties als gerechtvaardigd herinnerd, en deze persoon wordt als zeer onaangenaam herinnerd. (“Het is je eigen schuld.”) Helaas is dit ook een veelvoorkomend onderdeel van dergelijke processen. Ik heb het voornaamwoord ‘jij’ gebruikt, zodat iedereen zich kan voorstellen hoe het zou zijn om het slachtoffer te zijn van gaslighting. In dit artikel werd gekeken naar de confrontatieprocessen in alles-tegen-één-groepen en wat er gebeurt als ze dat doen. Bijzondere aandacht werd besteed aan de zogenaamde gaslighting, waarbij iemand tegen wie de rest van de groep speelt te horen krijgt dat hij inadequaat is, verkeerd waarneemt wat er gebeurt en alles vervormd ziet. Dit is een van de opties voor het mechanisme van opsplitsing in een groep. Gaslighting is een proces dat bijna altijd volledig bewust en zeer geavanceerd is. Als een groep mensen aan gaslighting doet, is die groep onder één hoedje. Vaak bewust en gesproken (wanneer deelnemers aan een complot samen besluiten iemand een lesje te leren). Maar soms wordt een stille “samenzwering” misschien niet tot uitdrukking gebracht. Zoals in de film "Gaslight", waar een van de dienstmeisjes het slachtoffer niet steunde omdat ze niet begreep wat er gebeurde, en daarom de kant koos van)