Hoe vaak stellen we onszelf deze vraag? En voor wat? Wat zouden we graag willen begrijpen over onszelf en ons leven? Uit de gesprekken die ik voerde met vrouwen van verschillende leeftijden, beroepen en burgerlijke staat bleek dat we onszelf dergelijke vragen praktisch niet stellen. Het is gemakkelijker voor ons om bevestigend over onszelf te spreken, en in een meelijwekkende of beschuldigende vorm tegenover mannen, kinderen, de wereld. Ik ben een trekpaard, ik ben een wasvrouw, een huisvrouw, een vogel met geknipte vleugels, een kok, een oppas. , wat dan ook. Slechts van enkelen hoorde ik: IK BEN EEN VROUW. Wie heeft dit in een vrouw gedevalueerd? Mannen, het dagelijks leven, het moeilijke leven? Ik zal een stortvloed aan verwijten veroorzaken, maar ik zal het eerlijk zeggen, omdat ik denk dat JE DIT JEZELF HEBT GEDAAN! Wanneer ben je opgehouden een lief meisje te zijn met een lichte wandeling, een speelse blik, verschillende stemmingen en een galmende lach? Wanneer ‘viel’ een gelukkig gezinsleven dan op jou? Zijn er kinderen geboren? Is uw man onbeleefd geworden of merkt hij u niet op? Zijn er financiële moeilijkheden? U kunt doorgaan met deze lijst. Ik denk dat sommige mensen hier nog veel meer zouden kunnen toevoegen. Het is heel gebruikelijk dat we alles en iedereen om ons heen de schuld geven, omstandigheden, tegenslag, relaties, leeftijd, ziekten. Kijk eerlijk in de ogen van die vrouw in de spiegel en vraag wie haar ongelukkig, moe en hangende mondhoeken heeft gemaakt. en een fronsende blik? Alleen jij kunt het doen, jezelf zo maken, en alleen in jouw handen heb je alle mogelijkheden om jezelf anders te maken. Je hoeft niet alles en iedereen de schuld te geven, je moet één vraag beantwoorden: WIE BEN IK? WAAR BEN IK VOOR? Zet de eerste stap, zeg tegen jezelf dat je allereerst een VROUW bent. Waar ben je voor? Laten we erover nadenken. Laten we de Bijbel niet citeren, ik wil u er alleen aan herinneren dat een vrouw is geschapen uit de rib van een man en voor een man. Zonder dit heeft zijn bestaan ​​geen betekenis. Om een ​​man te creëren, om zijn plannen, zijn zaad te dragen, om zijn kinderen ter wereld te brengen, om het huis te onderhouden, om het te verbeteren, om een ​​omgeving in het huis te creëren waarin de kostwinner de buit naar huis brengt voor de vrouw en kinderen , kunnen rusten, kracht kunnen opdoen, woorden van dankbaarheid kunnen horen, liefdevolle blikken van vrouw en kinderen kunnen zien, zodat ze de volgende dag weer op pad kunnen gaan om hun huis te verdedigen en te jagen - daar is een VROUW voor! Natuurlijk, als alle mannen maar zo waren! Ben jij in alles zo? Geloof jij in je mannen, geef je ze energie en kracht, rust en inspiratie? Antwoord voor jezelf. Maar hoe zit het met het leven met een alcoholist, een verliezer? Zonder in te gaan op de oorsprong van deze redenen, die gewoonlijk in de dieptepsychologie worden beschouwd, zal ik eenvoudigweg mijn standpunt zeggen. Bijna al deze mannen hebben een vrouw, of wiens moeder deze ergens voor nodig heeft. Het is noodzakelijk dat hij een alcoholist, een verliezer, een lui persoon blijft, en zij, die haar hele leven medailles op haar borst hangt en tijdens haar leven monumenten voor zichzelf opricht, zal haar levenswaarden goedmaken ten koste van zijn afwijkingen en verslavingen, en erkenning voor zichzelf verdienen in het leven. Zo'n vrouw is mede-afhankelijk, ze heeft haar eigen verborgen afhankelijkheid van lijden, vernedering en zelfverloochening, dat wil zeggen, ze heeft haar eigen manier om te bewijzen dat ze een vrouw is, omdat ze opofferend, toegewijd en geduldig is. Wat zou anders een vrouw uit eigen vrije wil dwingen om vele jaren te lijden en te volharden, een alcoholist, een lui persoon te steunen? Iedereen heeft het recht om te kiezen, maar niet iedereen is bereid de verantwoordelijkheid voor zijn leven en leven te nemen . Het is niet nodig om te zeggen dat ik niet de mogelijkheid heb om iets te veranderen, opnieuw te doen of te laten. Je hebt alle mogelijkheden, maar je bent er niet klaar voor om te begrijpen waarom je leeft, om te beseffen en de verantwoordelijkheid te aanvaarden dat dit jouw en enige keuze is. Stel je voor dat een man een boom is, een zaailing die wortel schiet in vruchtbare grond. Er is iets dat op genetisch niveau is vastgelegd, er is opvoeding in het ouderlijk huis, er is iets dat door moeder en vader is vastgelegd: de matrix. Maar JIJ bent de grond waarin deze boom óf wortel zal schieten en zal groeien, óf zal verdrogen. Hoe vruchtbaarder de grond, hoe beter en sterker de boom groeit, hoe mooier zijn kroon, hoe meer takken hij heeft. En onder deze boom zul je je comfortabel, kalm en veilig voelen. Zonder vrouw is er geen voortzetting van het ras, van de mensheid. Alleen een vrouw kan een kind verwekken, baren en baren. Hoe een man vrouwen ook behandelt, haar bekwaamheid?