Geen humeur...Ik heb geen zin om 's ochtends op te staan, ergens heen te gaan, iets te doen. Waarom is dit allemaal? Het leven gaat door, maar het is grijs en oninteressant. Niets maakt je gelukkig...NIETS IS VERSTANDIG. De crisis van het verlies van betekenis is, denk ik, voor ieder van ons bekend. Als je bijvoorbeeld al heel lang ergens naartoe werkt, het hebt bereikt, al je kracht hebt ingezet en... niets. Geen voldoening, vreugde, plannen. Leegte. Of wanneer je ergens oprecht in geloofde, maar teleurgesteld werd. Of wanneer er iets heel belangrijks instort. De zin van het leven is een nogal kwetsbaar iets dat ons voortdurend ontgaat. Soms slagen we erin iets te vinden dat heel belangrijk wordt en ons vooruit helpt. En de volgende minuut is dit belangrijke ding al als zand door je vingers weggestroomd, zonder een spoor achter te laten. Het is moeilijk om in deze semantische leegte te verkeren. Samen met de betekenis verdwijnen immers vaak de steunen waarmee we onszelf ondersteunen. Zo werd ik onlangs herinnerd aan een prachtige theorie van de existentialistische psycholoog Irvin Yalom. Daarin vertelt hij over de universele betekeniscomponenten waaraan je je kunt vastklampen als alles van binnen echt slecht is. Toen ik mijn eigen vergelijkbare toestand observeerde of met cliënten in een diepe crisis werkte, zag ik vaak dat we daar intuïtief nog steeds aan vastklampen. Dat wil zeggen, dit is een van die theorieën die je al kent dankzij je innerlijke wijsheid. Yalom heeft dit zojuist geformuleerd, en ik geef het door :) Er zijn dus vier betekenisvolle fundamenten waarmee iemand zichzelf kan onderhouden in een crisis.1. Altruïsme. Het gaat hier niet om het helpen van iemand in de hoop er zelf voordeel uit te halen (lof, status, absolutie, etc.). Het punt hier is om vrijelijk te geven, omdat er zo’n verlangen is. Geef liefde, warmte, tederheid, doe vrijwilligerswerk omdat je dat gewoon wilt. Ik wil dit graag met iemand delen. Dit soort interactie vormt sterke sociale banden. Als je nog steeds in het belang van iemand kunt zijn van wie je heel veel houdt, die belangrijk is en jouw liefde nodig heeft. Denk aan elke keer dat je op bezoek gaat bij je ouders, die je altijd proberen te voeden en je verschillende cadeaus te geven. Niet omdat we echt een vintage vloerlamp, een tapijtkussen en 18 potten zelfgemaakte jam nodig hebben. Maar omdat het belangrijk voor hen is om dit verlangen om lief te hebben en te geven te realiseren. Hierdoor voelen ze zich prettiger en rustiger. Dit omvat ook al het helpende vrijwilligerswerk, waarbij de mogelijkheid bestaat om energie te delen met degenen die het nodig hebben.2. Toewijding aan de zaak Het werk dat je doet kan ook een grote steun zijn bij gebrek aan betekenis. Te beginnen met het feit dat er over het algemeen een reden is om uit bed te komen en het huis te verlaten, omdat je nog steeds naar je werk moet en mensen in een crisis geen ziekteverlof krijgen. Eindigend met het feit dat een persoon een goede daad doet, die niet zonder hem kan worden gedaan, waarvan hij deel uitmaakt. Herinner je de zin van Gosha in de film: "Moskou gelooft niet in tranen"? “Ik hou van mijn werk, want als ik daar aankom, beginnen de dingen die zonder mij niet zouden draaien, te gaan draaien.” Dit is slechts een voorbeeld van een stevig gevormde interne identiteit en een gevoel van de waarde van iemands bedrijf en zijn werk. Als iemand een professionele identiteit heeft gevormd en hij het gevoel heeft dat het doen van dit bedrijf goed en natuurlijk voor hem is, is dit een zeer krachtige steun in tijden van crisis. Het maakt niet uit in welke toestand iemand zich bevindt, als iets belangrijk voor hem is, zal hij opstaan ​​en het gaan doen, wat een stap uit een crisistoestand zal zijn. Een andere vraag is dat het gebrek aan dat ‘goede’ en het begrijpen van wie ik ben en wat ik wil doen vaak de oorzaak van de crisis wordt. Maar dan zullen de andere drie componenten ons ondersteunen in onze zoektocht naar professionele identiteit :)3. Hedonistische beslissingen. Dit is het vermogen om vreugde en plezier te ervaren. Soms kunnen de eenvoudigste genoegens iemands energie herstellen. Wandelen, heerlijk eten, seks, muziek, bioscoop, sport, hobby's doen wonderen. Plezier, vreugde en ontspanning is wat ieder van ons moet hebben. Zelfs de kleinste vreugde kan ons weer tot leven brengen. Ze zijn ook een uitstekende preventie van professionele burn-out voor degenen die dat wel doen.