Van de auteur: Wanneer je wordt gevraagd naar een persoon die ooit belangrijk voor je was, heb je het gevoel dat hij uit het verleden komt! Het is moeilijk in woorden te beschrijven, maar dit is het moment waarop je voelt dat hij dat was, en niet nu! Ik hoop dat je, als je dit voelt, begrijpt wat ik bedoel. Is het ooit bij je opgekomen dat je een roman zou kunnen schrijven gebaseerd op de gebeurtenissen in je leven?! Erg spannend en fascinerend, vol tragische en mooie verhalen over het leven en de liefde, oprechte vriendschap of wanhopig verraad. Je draagt ​​deze verhalen met je mee in je geheugen en hart, je bent er door gefascineerd en betovert anderen, ze raken de ziel van zelfs degenen die niet de meest gevoelige en kwetsbaren zijn, ze zorgen ervoor dat dierbaren en familieleden zich zorgen om je maken, en intellectuelen zijn gefascineerd door de complexiteit van de verwevenheid, de complexiteit en uw eer en moed. Als dit nog steeds allemaal over jou gaat, lees dan verder. Als je echter de wens en de mogelijkheid hebt om je verhaal in een publicatie te vertalen, ook al lees je het alleen, dan is dat goed, als anderen het zien, is dat gewoon geweldig. Het belangrijkste is om niet constant in deze roman te leven, zoals vaak het geval is bij mensen die graag lezen. Vreemden worden immers meegesleept en ondergedompeld in jouw verhaal, maar jij bent er al diep bij betrokken en voor het leven verbonden. Daarom is het belangrijk om van een bepaald verhaal, zelfs het belangrijkste en meest hartverscheurende, een apart deel van je leven te maken en het op de plank met herinneringen te plaatsen, en het niet op je bureaublad op te slaan of altijd bij je te hebben! Op deze manier kunt u uw mentale en fysieke gezondheid behouden zonder de last van herinneringen, zelfs zeer aangename, zoals de huidige situatie in uw huidige leven. Ik denk dat het de moeite waard is om enkele ‘markeringen’ te definiëren die erop wijzen dat het verleden werkelijk het verleden is geworden. Dit zal een reeks tekenen zijn van onderscheidend gedrag en kleine aanbevelingen. U herinnert zich deze persoon niet elke dag als u wakker wordt en in slaap valt. Hoe dierbaar een persoon uit het verleden je ook is, je moet veel vaker aan jezelf en je behoeften denken en met plezier je eigen leven leiden. Iemand zoals hij (haar) zoek je niet in voorbijgangers. Als je het plezier van speciale herinneringen echt wilt verlengen, is het zo fijn om iemand te zien die erg op hem lijkt (hoewel het integendeel ondraaglijk pijnlijk kan zijn) aan degene die ooit al je gedachten en gevoelens in beslag nam. Het maximale wat je kunt doen is glimlachen en tegen jezelf zeggen: “Het was, het was...” en verder gaan, in plaats van aandachtig te blijven kijken op zoek naar contact of een toevallige aanraking. Mensen kunnen gewoon enigszins op elkaar lijken. Je bezoekt geen ‘gewone’ plaatsen. Elke dag kan uw reis naar uw werk, school of vakantie hetzelfde pad volgen als waar u ooit samen was. Probeer, tenminste voor de eerste keer, de route te veranderen, maar sluit deze niet uit (dit is van fundamenteel belang!). Neem soms het risico om op dezelfde plek te lopen en naar jezelf te luisteren wat je voelt, probeer je eigen gevoelens ‘hier en nu’ te scheiden van gedeelde ervaringen uit het verleden. Je kijkt niet regelmatig naar zijn (haar) foto’s. Het is de moeite waard om de informatie een tijdje niet in je geheugen te laten prenten, omdat je dan het gevoel kunt krijgen dat de persoon nog steeds in ons leven is. Het is te goed, als we naar de foto's kijken, hebben we de kenmerken van ons geliefde gezicht bestudeerd. Geef je geheugen een kans om te rusten en je hart om de herinneringen te verdoven. Zodat je later, als je naar de foto's kijkt, gewoon kunt glimlachen. Je volgt het leven van een persoon niet op sociale netwerken. Voor mij is dit een moderne ziekte die via sociale netwerken het menselijk brein en bewustzijn binnendringt. Dit kan op een obsessie lijken en levert niets goeds of prettigs op, waardoor de illusie ontstaat van kennis van het leven van een ander en controleerbaarheid van gebeurtenissen. Ik heb hier meer dan één artikel over geschreven. Je denkt niet elke dag of meerdere keren per dag aan een situatie die zich in het verleden heeft voorgedaan. Deze tragedie of, integendeel, een lieflijk moment kan je hele wezen in beslag nemen en schijnbaar doordringen tot in de diepten van het onderbewustzijn. Je kunt je één voelen met je herinneringen. Probeer zoveel mogelijk/4097/1/