Iedereen heeft recht op een bed in een psychiatrisch ziekenhuis. Niet iedereen is echter geboren en opgegroeid in een gezin waarin (ongeacht om welke reden) de volwassenen het kind verwaarloosden en bracht een expliciete of impliciete boodschap over: “je bent niet waardevol, je bent het niet waard om met zorg en vriendelijkheid behandeld te worden.” Dergelijke bagage uit de kindertijd is een belangrijke voorwaarde voor een verder bijzonder moeilijk leven en een mogelijke, onder bepaalde omstandigheden, waanzin. Wanhoop niet, als u goed genoeg bent behandeld, kunt u slechte omstandigheden voor uzelf creëren en een bed aanvragen in een psychiatrisch ziekenhuis, wat uw situatie zal verergeren. En het is het waard. Kamers met 20 bedden, gepantserde bedden, metalen bestek, 1 douche met gat in de vloer voor 70 personen. Ook op het toilet ben je nooit alleen, want de kraampjes hebben geen deuren. Veiligheid en vrijheid van ongewenste bezoeken van dierbaren zijn gegarandeerd - alle deuren zijn gesloten en er zitten tralies voor de ramen. De hele dag kun je, tussen de belangrijkste gebeurtenissen uit het leven op de afdeling (pillen uitdelen, artsen bezoeken en eten) doelloos door de gang lopen. Als u niet van bewegen houdt, kunt u speciale aandacht van het personeel trekken en ook zinloos op de supervisieafdeling liggen, zoveel als uw hartje begeert. Als u serieus besluit in bed te gaan liggen, is het belangrijkste om oprecht te volgen uw beoogde doel en oefen regelmatig. Het belangrijkste principe, waar u zich door moet laten leiden: verwaarloos uzelf. Het is niet zo eenvoudig als het op het eerste gezicht lijkt. Probeer te beginnen met de onderstaande punten als voorbeeld en voeg na enige tijd, nadat u uw vaardigheden heeft aangescherpt, uw eigen vaardigheden toe. Niemand weet beter dan jij hoe je de zaken nog erger kunt maken. Iedereen zal na een paar slapeloze nachten het gevoel hebben dat zijn gezondheid is verslechterd. Er is een zekere manier om geen oog dicht te doen: door de afgelopen dag te herinneren en jezelf te verwijten voor elke echte en denkbeeldige fout. Beknibbel niet op kritiek en vernederende woorden, wees niet verlegen in uitdrukkingen. Als er niets speciaals is om te onthouden, scheld jezelf dan uit omdat je je dag doelloos hebt verspild. Kijk naar het verleden; als je het probeert, kun je altijd wel iets vinden waar je jezelf verwijten over kunt maken. Het is heel effectief om te generaliseren als je jezelf bekritiseert - als je eenmaal ergens een fout in hebt gemaakt - het maakt niet uit, blaas de gebeurtenis op grote schaal op - "voor altijd ik ...", "ik weer, zoals altijd ..." enzovoort. Schenk geen aandacht aan dorst of honger. Eet voedsel dat je niet lekker vindt, vermijd pleziertjes. Je leeft immers niet om te eten. Lichaam, uiterlijk Negeer pijn, kou en andere sensaties. Maak je geen zorgen over je fysieke conditie en uiterlijk. Draag ongemakkelijke kleding. Werken. Overuren maken, uitputtend. Neem zoveel mogelijk op. Vermijd het nemen van vakanties waar mogelijk. Innerlijke rust. Onderdruk je gevoelens en verlangens. Zet jezelf opzij, andere mensen zijn altijd belangrijker dan jij. Schaam je om jezelf uit te drukken en te zeggen wat je wilt. Sociale kring: Vraag nooit om hulp. Sluit iedereen af ​​die goede dingen over je zegt en je steunt. Overtuig uzelf ervan dat deze mensen óf vleiers en sycofanten zijn en u voor egoïstische doeleinden gebruiken, óf zwakkelingen en verpleegsters zijn die bang zijn de waarheid te vertellen. Communiceer alleen met degenen die u genadeloos bekritiseren. Hoewel er maar weinig van zulke mensen om je heen zijn, verspil geen tijd, zoek naar degenen die ontevreden zijn over de hele wereld. Als je nog steeds een begin hebt van hoop dat de wereld niet zo slecht is, bespreek dit dan met je gesprekspartner, hij zal je helpen de tekortkomingen te vinden, zelfs bij de slimste mensen en gebeurtenissen, als je hebt geleerd jezelf volledig te verwaarlozen en je omringd bent door mensen die je in moeilijke omstandigheden niet zullen steunen - de klus is geklaard en het enige wat je hoeft te doen is wachten tot er iets gebeurt waardoor het tapijt eindelijk onder je voeten wordt weggetrokken. Het maakt niet uit welke diagnose u krijgt (er is toch niemand uit een psychiatrisch ziekenhuis ontslagen), in ieder geval, zelfs als uw diagnose niet in aanmerking komt voor een handicapgroep, kunt u uzelf nu behandelen als ziek persoon. En dit betekent.