Als ik de meest fantastische man ter wereld verlies en met hem ons gemeenschappelijke sprookje...Als ik moet terugkeren naar mijn routine, naar mijn grijze leven...naar mijn niet-gerenoveerde appartement...in mijn dagelijkse zaken, die vele malen saaier zijn dan Zijn zaken...Ik herinner me dat ik mezelf ben en dat ik niet voor mezelf kan weglopen! Zelfs als HIJ bij mij blijft, dan is zijn heldere leven, interessant voor mij, zijn leven! En mijn leven is mijn leven. En het is belangrijk om na te denken over JOUW leven. Hoe is mijn leven saai of helder? Het is belangrijk om terug te keren naar jezelf! Ik keer vaak terug naar mezelf en besef wat ik leuk vind aan HEM en wat ik heb dat vergelijkbaar is. En ik herinner me ook dat alleen ik dat heb. Hij heeft bijvoorbeeld veel ambitieuze doelen en werkt daar naartoe. Ik heb ook ideeën voor verschillende projecten in mijn hoofd die ik wil uitvoeren, maar om de een of andere reden stel ik ze voor onbepaalde tijd uit. Het is bijvoorbeeld belangrijk voor hem om nieuwe dingen te leren, om te studeren, maar voor mij is het belangrijk om te creëren... Als ik aan mezelf denk, begrijp ik dat ik mooi ben van mezelf. Of ik begrijp wat ik in mijn leven moet doen om mooi te worden! Voor mij betekent dit bijvoorbeeld het starten van de uitvoering van mijn projecten. En stop ook met dromen over het ‘ontsnappen’ uit je niet-gerenoveerde appartement, en beschouw het als een creatief project en ‘creëer’ een renovatie... Het is belangrijk om te leren hoe je zelf kleur kunt geven aan je leven! Het is belangrijk om de schoonheid in jezelf te vinden en te ontwikkelen! Bovendien, als het mij leek toen ik als tiener afscheid nam van een MOOIE man, dat ik ZO'N PERFECTIE nooit meer zou ontmoeten, nu begrijp ik dat de wereld rijk is en dat er nog veel interessante dingen op mij wachten als mijn leven dat is vol, als ik weet wat er in de wereld is, er zijn veel geweldige mannen, dan is het niet zo eng om te verliezen... dan kan ik een ander de keuze geven om bij mij te zijn of weg te gaan, los te laten... ik kan het geef mezelf de keuze of deze persoon geschikt voor mij is, om niet vast te houden. En het tweede wat ik wil zeggen, dit gaat over het verlies van liefde. Ergens zag ik een zin dat wanneer een persoon verliefd is, zijn vermogen om lief te hebben , zorg en ook liefde ontvangen is gericht op een specifieke persoon. En wanneer deze specifieke persoon ons leven verlaat, blijft de fixatie nog enige tijd bestaan ​​en dit veroorzaakt pijn. Op zulke momenten is het belangrijk om te leren lief te hebben en voor andere mensen te zorgen, om te leren genieten van de liefde van andere mensen, om beetje bij beetje te leren, in kleine stapjes... En het is ook belangrijk om boos te zijn en te haten, om te bedanken en te waarderen wat er is gebeurd, om te verlangen, om je te vervelen... Maar ik zal hier een andere keer over schrijven)