De welsprekendheid van het menselijk lichaam De natuur heeft ons twee oren, twee ogen, maar slechts één tong gegeven, zodat we meer kijken en luisteren dan dat we spreken. Socrates Het is vaak moeilijk voor mensen om elkaar te begrijpen. Eén van de redenen voor dit probleem is de zogenaamde taalbarrière. Tegenwoordig zijn er op planeet Aarde meer dan zesduizend verschillende talen en dialecten, en de woorden in elk daarvan hebben in de overgrote meerderheid van de gevallen meer dan één betekenis. Met zo’n ‘Babylonisch mengsel’ kan de spraak zelf niet langer effectief genoeg zijn om menselijke relaties op te bouwen. Het moet worden aangevuld met iets universeels, begrijpelijks, overal, altijd en voor iedereen. Gelukkig heeft ieder van ons zo'n hulpmiddel. Zelfs katholieke monniken, die een gelofte van stilte afleggen om de concentratie te behouden die nodig is voor spirituele groei, maken er voortdurend gebruik van, soms zonder het zelfs maar te merken. We hebben het over lichaamstaal, die de Israëlische acteur Sami Molcho ‘de directe hercodering van bewustzijn in materie’ noemde. De welsprekendheid van het menselijk lichaam wordt zelfs in verbale taal weerspiegeld: ‘hang je hoofd’ (raak van streek), ‘sluit je ogen’ (let opzettelijk niet op), ‘was je handen’ (met pensioen gaan), ‘werp jezelf op op je borst” (druk vreugde uit over een langverwachte ontmoeting met een dierbaar persoon), “druk op je oren” (wees op je hoede), “bar je tanden” (toon agressie), “bijt op je lip” (houd je emoties tegen), “krab op je hoofd” (denk na), “trek je wenkbrauw op” (verrassing), etc. LICHAAMSTAAL IS EEN UNIVERSEEL HULPMIDDEL VOOR MENSELIJKE COMMUNICATIE “Zonder de hulp van de handen is alle spraak zwak en onvoldoende.” Quintilianus Het belangrijkste voordeel van lichaamstaal is de universaliteit ervan. Omdat het aangeboren en onbewust is, is het onafhankelijk van het lidmaatschap van de drager in een bepaalde sociale, etnische of andere gemeenschap. Het is de enige taal die millennia lang relatief onveranderd is gebleven en die ooit ontstond aan het begin van de geschiedenis van de soort homo sapiens, toen de mens nauwelijks in staat was om geluiden te uiten die vaag aan de moderne spraak deden denken. Tegelijkertijd heeft elk volk, door zijn cultuur te ontwikkelen, een individuele stempel gedrukt op het gebruik/begrip van lichaamstaal: zuidelijke volkeren (Italianen, Spanjaarden, enz.) zijn trots op de expressiviteit van hun plasticiteit en ‘drukken zichzelf actief uit’ met de hulp van gezichtsuitdrukkingen en gebaren, terwijl de volkeren uit het noorden (Duitsers, Engelsen, etc.) tijdens een gesprek veel terughoudender zijn in hun bewegingen. Nog een voorbeeld: ieder van ons begrijpt wat een wijd open omhelzing of een voor ons uitgestrekte handpalm betekent. Als een Bulgaar echter met zijn hoofd knikt en daarbij de klank ‘ts-ts-ts’ begeleidt, moet dit niet worden geïnterpreteerd als het gebruikelijke ‘ja’, maar integendeel als een krachtig ‘nee’, terwijl de Griek ‘ne’ schokt toeristen vaak door de paradoxaal positieve betekenis ervan. Ook in Griekenland kan de begroeting in de vorm van een handgebaar verkeerd worden geïnterpreteerd. Een soortgelijk gebaar duidt hier op een verschrikkelijke vloek: “Laat het bloed uit de vijf wonden van Christus op je hoofd vloeien!” Mee eens, na zo'n wens zal het onderhouden van een goede relatie veel moeilijker zijn. LICHAAMSTAAL IS DE WEG NAAR EEN EERLIJKE DIALOOG “Taal wordt aan een persoon gegeven om zijn gedachten te verbergen.” hulpmiddel. Dit maakt het niet alleen tot een krachtige universele verenigende factor, maar ook tot een natuurlijke ‘leugendetector’. Er zijn nog steeds verhitte discussies in wetenschappelijke kringen over de betrouwbaarheid ervan, maar in het dagelijks leven maakt ieder van ons zonder enige twijfel gebruik van deze kennis. Als iemand bijvoorbeeld bloost tijdens een gesprek, betekent dit dat hij niet zelfverzekerd genoeg is of zich schaamt; Vaak wordt een verandering in de huidskleur geïnterpreteerd als een direct bewijs van de oneerlijkheid van de 'vlammende' gesprekspartner. Dit vertrouwen in non-verbale signalen is vooral te danken aan het feit dat ze heel moeilijk te verbergen en/of te imiteren zijn, in tegenstelling tot spraak, die in eerste instantie bewust is en daarom veel gemakkelijker te controleren islaten zien dat ondanks het feit dat mannen veel beter dan vrouwen zijn in het herkennen van pogingen tot misleiding door middel van non-verbale signalen, vrouwen de gebaren en gezichtsuitdrukkingen van andere mensen veel nauwkeuriger ontcijferen. Dit gebeurt dankzij het moederinstinct, waardoor je nauwkeurig de behoeften kunt raden van een baby die nog geen van de menselijke talen kan spreken. Wetenschappers hebben ook bewezen dat lichaamstaal de communicatie aanzienlijk versnelt. Om de vraag te beantwoorden of we de persoon die we voor het eerst zien leuk vinden, moeten we dus gemiddeld 1/25 seconde besteden. De maximale perceptiesnelheid van gesproken taal bedraagt ​​slechts 2,5 woorden per seconde. Mee eens, de cijfers zijn meer dan onvergelijkbaar! DRIE FEITEN OVER LICHAAMSTAAL Als je een groep mensen zo plaatst dat geen van hen hun communicatiepartners kan zien en hen vraagt ​​om over een bepaald onderwerp te praten, kun je vrijwel onmiddellijk voelen hoe ongebruikelijk en zelfs ongemakkelijk. dergelijke communicatie zal zijn. Het blijkt dat het horen van zinnen niet voldoende is - voor volledig contact is het ook belangrijk om te zien hoe ze worden uitgesproken. Tegelijkertijd ondermijnt de wijdverbreide ontwikkeling van telefoon- en internetcommunicatie deze behoefte. We raken geleidelijk gewend aan het communiceren met pure tekst, en dit leidt ons helaas nog meer af van ons eigen lichaam. Als je je wenkbrauwen optrekt en agressieve gevoelens bij jezelf probeert op te roepen, kun je op grote moeilijkheden stuiten. Het optrekken van uw wenkbrauwen is een teken van interesse in nieuwe informatie. Het lichaam is niet ontworpen om gewenste informatie weg te jagen met boze of norse gezichtsuitdrukkingen. Aan de andere kant, als je 'in huis' je wenkbrauwen probeert te fronsen en je probeert open te stellen voor iets nieuws, zal het effect vergelijkbaar zijn als je je kauwspieren zoveel mogelijk ontspant en bijvoorbeeld rekenkundige berekeningen maakt in uw hoofd duurt het veel langer dan normaal om het juiste antwoord te krijgen. Feit is dat een hangende kaak een signaal is van grote verrassing, schaamte of zelfs angst. Uiteraard interfereert zo'n toestand met nuchtere mentale operaties. Tegelijkertijd kan deze oefening nuttig zijn voor het activeren van creatieve vermogens in situaties waarin pure logica je niet ver zal brengen. LICHAAMSTAAL KAN EN MOET WORDEN BESTUDEERD “... tanden laten zien in een glimlach betekende ooit een waarschuwing als: “Misschien wel. bijten''. G. Wilson, K. McClaughlin Het menselijk lichaam zendt en ontvangt voortdurend een verscheidenheid aan signalen, maar het waanzinnige tempo van het leven in de metropool zorgt ervoor dat velen van ons onze fysieke schil los van ons eigen bestaan ​​waarnemen, terwijl we geïrriteerd nadenken over de noodzaak om zorg ervoor. Geen wonder dat Igor Guberman schreef: "Gisteren rende ik om een ​​tand te vullen, en ik lachte terwijl ik rende: mijn hele leven heb ik mijn toekomstige lijk rondgesleept en er ijverig voor gezorgd." Ons lichaam heeft niet alleen constante aandacht nodig en, zoals hierboven beschreven, met bijna honderd procent waarschijnlijkheid een leugen te vertellen, maar weerspiegelt ook op betrouwbare wijze al onze gevoelens en gedachten, verlangens en angsten, reageert met pijn op elke stress en vermoeidheid, accumuleert alle zware herinneringen, enz. Seminars over lichaamstaal, gedragstraining, cursussen in retoriek en praktische psychologie helpen een persoon niet alleen de stille stem van zijn eigen lichaam te horen in de stroom van het stadsleven, maar ook om bewust om te gaan met enkele van zijn ‘uitspraken’ om zijn eigen welzijn te verbeteren, andere mensen te leren beïnvloeden en goede relaties met anderen te onderhouden, moet men echter niet de illusie koesteren dat non-verbale signalen kunnen worden onthouden als woordenschat in een vreemde taal, en dan wat kunnen gebruiken. je hebt geleerd jezelf of je gesprekspartners te misleiden. Kunstmatige gebaren, hoe virtuoos ze ook zijn, zien er altijd vals uit. Aan de andere kant heeft de natuur het zo ingericht dat ons bewustzijn signalen van het lichaam kan ontvangen, dus door ze bewust te transformeren, kunnen we onze psycho-emotionele toestand aanzienlijk beïnvloeden. Het is bijvoorbeeld zinvol om te leren glimlachen, zelfs als je verdrietig bent. Een lachend persoon voelt zich zowel van buiten als van binnen beter en is prettiger in de omgang..