Hoe het verlaten complex het werk en het persoonlijke leven verstoort. In de psychoanalyse wordt het complex geïnterpreteerd als een reeks geheel of gedeeltelijk onbewust met elkaar verbonden, effectief gekleurde elementen (impulsen, ideeën, ideeën), die de structuur en richting van het bewustzijn bepalen. Complexen laten een afdruk achter op de psyche en het gedrag van een persoon, of de persoon zich daar nu van bewust is of niet. Vandaag hebben we het over het verlaten complex en de invloed ervan op het gedrag van een volwassene op onbewust niveau in de kindertijd Een mogelijke reden is het trauma van de verlaten persoon. Voor een kind in de eerste levensmaanden is eenzaamheid een existentiële bedreiging. En de moeder is niet altijd in staat om aan al zijn behoeften te voldoen. De reden kan niet alleen een echte weigering zijn om voor een kind te zorgen, maar ook alcoholisme, depressie, de noodzaak om zich op het werk te concentreren, gebrek aan eigen middelen, sociale attitudes, zoals de houding om niet opgepikt te worden om niet te worden opgepikt bederven, enz. Meer in de late kindertijd kan het trauma van verlating en het daaruit voortvloeiende complex worden verkregen door een gebrek aan aandacht, contact en begrip van de kant van de ouders. Vaak krijgen oudere kinderen dit trauma erna geboorte van jongere broers en zussen, wanneer ouders hun aandacht, zorg en liefde abrupt verleggen naar pasgeborenen. En het oudere kind voelt zich verlaten, overbodig, onnodig. Iemand die in zijn kindertijd werd geconfronteerd met een ondraaglijk gevoel van verlatenheid, nutteloosheid, verlatenheid, zal het meenemen naar de volwassenheid. In zijn persoonlijke leven zal hij leren wachten, lijden, verlangen, verlangen. dromen van allesverslindende liefde, maar zullen niet leren om echt contact te hebben met een andere persoon - zonder in afhankelijkheid te vervallen en zonder iemands individualiteit te vernietigen. Mensen met een dergelijk complex in relaties worden gekenmerkt door overmatige bezorgdheid voor anderen, hyperverantwoordelijkheid,. en beperkte zelfzorg. Het onweerstaanbare verlangen om nodig, belangrijk, nuttig en soms onvervangbaar te zijn (dan zal ik zeker niet in de steek worden gelaten) wordt een noodzaak. Een persoon lost op in anderen, in de hoop dat hij deze keer zeker niet in de steek zal worden gelaten Alles werkt precies het tegenovergestelde. In de samenleving en zichzelf als professional realiseren, is het voor zo iemand moeilijk om zichzelf te verklaren en zichzelf voortdurend te verklaren, terwijl hij over zichzelf, zijn diensten, producten en capaciteiten praat , vertelt, spreekt, manifesteert zichzelf en krijgt niet de gewenste aandacht, reactie en verkoop, hij zal opnieuw vervallen in zijn trauma van verlatenheid, onnodig zijn en hij zal van tijd tot tijd deze sensaties, toestanden en kwellingen ervaren. Dit is heel beangstigend. Het onderbewustzijn blokkeert de manifestatie van een persoon en 'beschermt' hem zo tegen emotionele zorgen en lijden. 'Ga even zitten.' zal je pijn doen.” En als je nog steeds overtuigingen en houdingen hebt, kom je uit de USSR “Zwijg, je zult doorgaan voor slim” “Houd je hoofd naar beneden” “Ik ben de laatste letter van het alfabet.” “Maak je ouders niet te schande. "Laat mensen niet lachen." Oooh, daar gaan we. Je kunt in opleiding leven, 5 opleidingen hebben en een academische graad hebben, maar tegelijkertijd bang zijn om je mond open te doen. En deze zijn onbewuste of gedeeltelijk bewuste processen die menselijk gedrag sturen. Als je nog steeds denkt dat je leven wordt bepaald door je hersenen/geest of externe gebeurtenissen, dan kom ik naar je toe. Weet je dat? Misschien herkent u een dierbare? Ik wil u en uw dierbaren graag van dit ongeluk redden.