Kan yoga helpen bij de therapie voor eetstoornissen zoals boulimie, anorexia of dwangmatig overeten? Tot op heden zijn er al veel onderzoeken die dit probleem hebben bestudeerd. En ze zeggen allemaal duidelijk: “Ja, yoga helpt bij de behandeling, en helpt ook de gezondheid te herstellen en een positieve kijk op het lichaam, het uiterlijk en het leven in het algemeen te ontwikkelen. Daarom bieden veel psychologen die met eetstoornissen werken zichzelf, of in samenwerking met yogatherapeuten, steeds vaker ondersteunende yogacursussen aan. Er zijn echter ook aanwijzingen dat verschillende yogastijlen op verschillende manieren helpen bij verschillende soorten voedselverslaving, en ook onder verschillende omstandigheden , zoals leeftijd, ernst van de verslaving, gezondheidsproblemen. Iedereen die yoga heeft geprobeerd, is tegengekomen hoeveel verschillende richtingen er zijn in deze eeuwenoude beoefening. Het kan snel en intens zijn, of langzaam en herstellend, en het zal allemaal yoga zijn. Verschillende yogastijlen gebruiken verschillende technieken die verschillende resultaten opleveren. Helaas gebruiken niet alle yogadocenten yoga effectief, waarbij ze rekening houden met de kenmerken van mensen met een eetstoornis en de beoefening specifiek voor hen selecteren. Daarom is het zo belangrijk dat de lessen voor mensen met een eetstoornis worden gegeven door een yogatherapeut, en niet alleen door een yoga-instructeur. Een ervaren leraar kijkt meestal welke stijl het meest geschikt is voor de een of andere persoon, en nog meer voor iemand met een of andere lichamelijke of geestelijke stoornis. In overeenstemming hiermee worden de meest geschikte oefeningen en het ritme van de les geselecteerd. Daarom is het belangrijk dat je voor lessen met mensen met eetstoornissen je eigen aparte yogacursus creëert, waarin rekening wordt gehouden met de kenmerken van mensen met voedselverslavingen. Bovendien moet voor elk type eetstoornis een andere yogacursus worden samengesteld, aangezien mensen met verschillende soorten eetstoornissen hun eigen kenmerken van fysiologie, psyche en persoonlijke karaktereigenschappen hebben. En bovendien moet elke individuele cursus verder aangepast worden voor een specifieke persoon of kleine groep (als dit in een ziekenhuis gebeurt). Bij anorexia nervosa is het bijvoorbeeld belangrijk om activiteiten zo te structureren dat ze helpen de fysieke kracht en activiteit te herstellen, de stofwisseling te ontwikkelen, angst en ongerustheid te verminderen, vertrouwen te krijgen in het accepteren van zichzelf zoals ze zijn, en het vermogen om te ontspannen. Het is belangrijk om te onthouden dat gewichtsverlies het voor mensen met anorexia moeilijk kan maken om bepaalde oefeningen uit te voeren, evenals problemen met concentreren en het bewaren van evenwicht. Mensen met boulimia hebben yoga nodig om zelfvertrouwen te ontwikkelen, het innerlijke evenwicht en de rust te herstellen. We hebben oefeningen nodig om te helpen omgaan met stress, depressie, agressie en auto-agressie, om nuchtere en adequate discipline te ontwikkelen en om levensdoelen en waarden te verwerven. Naast het vermogen om te ontspannen, hebben ze het vermogen nodig om gemakkelijk en snel over te schakelen van ontspanning naar toon en terug. Vanuit fysiologisch oogpunt hebben ze oefeningen nodig om het maag-darmkanaal te herstellen, hormonale veranderingen en het cardiovasculaire systeem van het lichaam te herstellen. Dwangmatig te veel eten vereist een yogacursus die het stellen van doelen, vastberadenheid, kalme en zelfverzekerde focus en zelfdiscipline combineert. Ze hebben houdingen, meditaties en pranayama nodig die hen helpen zichzelf te uiten, hun woede te transformeren en in yoga- of yogatherapielessen voor mensen met eetstoornissen, vooral anorexia en boulimia, of voor tieners, een speciale benadering te leren geven van de constructie van de. klasse zelf is vereist. Voor mensen met anorexia mag de beoefening bijvoorbeeld niet krachtig of snel zijn, maar nog steeds actief genoeg om de interesse vast te houden. Het is belangrijk dat ze inspanning in de praktijk ervaren, terwijl ze voor hun herstel daar even afstand van moeten nemen. Daarom moet de yogatherapeut zijn inspanningen richten op zelfbewustzijn in plaats van op fysieke activiteit. Om te voorkomen dat ze leiden tot stretching en andere spanningen in het lichaam, moet je gematigde evenwichts- en concentratieoefeningen doen. Het is ook goed dat ze het aanbieden/