Als je de invloed van internet op een moderne persoon vergelijkt met een medicijn, lijkt het misschien gedeeltelijk legitiem. En de laatste tijd hoor je steeds vaker van mensen dat ze ‘verslaafd’ zijn aan een game of chat, of halsoverkop in een bepaalde ‘clan’ zijn terechtgekomen. Weinig mensen praten over pornosurfen en erotische correspondentie, maar het verkeer naar de relevante bronnen spreekt voor zich. Probeer eens over computers te praten met familieleden van de internetgebruiker. Het internet wordt een reële bedreiging voor de geestelijke gezondheid van mensen. In ons land is het probleem van internetverslaving nog niet volledig begrepen en slecht bestudeerd. In deze notitie wordt materiaal gebruikt van de beroemde Dr. Kimberley S. Young, hoogleraar psychologie aan de Universiteit van Pittsburgh in Bratford, auteur van het boek 'Caught'. in the Net” (“Caught in the Net”), dat in vele talen is vertaald en een lezerswaardering van 5 sterren heeft op Amazon Books. Zij is oprichtster van het Centrum voor Online Verslaving. De laatste tijd is het aantal patiënten bij wie de voornaamste klachten verband houden met de invloed van internet sterk toegenomen. Het internet is een krachtig hulpmiddel voor het verwerken en uitwisselen van informatie, en dankzij de computer zijn er verschillende soorten informatie beschikbaar gekomen. Dit wordt nu beschouwd als de hoofdoorzaak van computer- of internetverslaving, omdat ze in zekere zin lijden onder een schending van de processen van informatie-uitwisseling. Samen met de toenemende populariteit van internet neemt ook het aantal internetverslaafde patiënten toe, terwijl er nog steeds heel weinig bekend is over de behandelmethoden en de aard van de ziekte. Het is ook noodzakelijk om standaard diagnostische hulpmiddelen te ontwikkelen om de criteria voor cyberverslaafde mensen te bepalen en hun toestand te beoordelen om in de toekomst de rol van communicatie en de invloed van internet op andere gevestigde gewoonten (bijvoorbeeld alcoholisme, gokken) te begrijpen. , seksuele complexen) en psychiatrische aandoeningen (bijvoorbeeld depressie, manisch-depressieve stoornissen, verminderde aandachtsspanne). Kimberly S. Young identificeert vijf hoofdsubtypen van de hoofddiagnose 'internetverslaving', die karakteriseren waar iemand precies aan verslaafd is. : cyberseks, virtueel daten, verslaving aan online aandelenhandel en gokken, dwangmatig surfen, tenslotte, een van de meest populaire gevallen, verslaving aan computerspellen. Voor een succesvolle behandeling is het noodzakelijk dat de persoon beseft dat hij ziek is, waarna pogingen worden ondernomen om de patiënt te ontdoen van zijn seksuele complexen, die vaak het gevolg zijn van een minderwaardigheidscomplex. Het verleggen van de aandacht van iemand naar zijn gezin of het aanleren van verschillende sociale vaardigheden is ook zeer effectief. In haar kliniek leidt Kimberly S. Young een behandelprogramma dat de kernproblemen aanpakt waarmee internetverslaafden worden geconfronteerd. De term 'verslaving' is ontleend aan het lexicon van psychiaters om de identificatie van een internetprobleem te vergemakkelijken door het te associëren met karakteristieke sociale en psychologische problemen. problemen . Er kunnen tussen de 1 en 10 symptomen voorkomen, waaronder buitensporige tijd die online wordt doorgebracht, toegenomen angst in de echte wereld, liegen of verbergen van de hoeveelheid tijd die in cyberspace wordt doorgebracht, of traag functioneren in de echte wereld. Tegelijkertijd leidt internetmisbruik tot sociaal isolement, toenemende depressie, uiteenvallen van gezinnen, mislukkingen op school, financiële problemen en baanverlies. Dergelijke ziekten zijn vaak een gevolg van drugs- of alcoholverslaving, of, omgekeerd, volgt een dergelijke verslaving op een verslaving Internet.'Internet'Verslaving' is een brede term die verwijst naar een breed scala aan gedrags- en impulsbeheersingsproblemen. Er zijn vijf hoofdtypen verslaving, die als volgt worden gekenmerkt: 1. Cyberseksuele verslaving – een onweerstaanbare aantrekkingskracht totpornosites bezoeken en cyberseks hebben. 2. Verslaving aan virtuele communicatie en virtuele kennissen - grote hoeveelheden correspondentie, constante deelname aan chats, forums, overtolligheid van kennissen en vrienden op internet. 3. Obsessieve financiële behoefte - online gokken, constante onnodige aankopen in online winkels of regelmatige deelname aan online veilingen. 4. Informatie-overload (obsessief surfen op het web) - eindeloos reizen op internet, zoeken naar informatie in databases en zoeksites. 5. Gameverslaving - een obsessieve passie voor het spelen van computerspellen op internet (schietspellen - Doom, Quake, Unreal, enz., strategieën zoals Star Craft, speurtochten) 6. Verslaving aan het kijken van films via internet En de belangrijkste factor Waar al deze verschijnselen zich wijdverspreid voordeden, is de anonimiteit van het individu op internet. Anonimiteit houdt vooral verband met vier hoofdstoornissen: het toenemen van diverse afwijkingen van de norm, liegen en zelfs het plegen van strafbare feiten zoals het bekijken en downloaden van obscene of volledig verboden afbeeldingen (kinderpornografie), die op veel sites wijdverbreid zijn. Het is belangrijk dat mensen die zichzelf vermaken door dergelijke beelden te bekijken en daarmee hun seksuele fantasieën bevredigen, in het echte leven geen contact met kinderen proberen op te nemen. Dit gedrag begint vaak als nieuwsgierigheid en eindigt als aantrekkingskracht. In dergelijke gevallen is psychotherapie geïndiceerd, gericht op het normaliseren van seksuele verlangens om potentiële risico's te verminderen. Een virtuele wereld waarin een persoon zich veel comfortabeler voelt dan in het echte leven, vormt een bedreiging voor het succes van het echte leven. In dergelijke gevallen wordt persoonlijke psychotherapie gebruikt, met als doel het verminderen van de wens om te ontsnappen aan de echte wereld. Interactieve componenten van het netwerk vergemakkelijken het ontstaan ​​van cyberverslaving, wat een negatieve invloed heeft op de relaties binnen het gezin en de stabiliteit van het gezin als zodanig, wat vooral leidt tot vervreemding van mensen in het echte leven en tot echtscheidingen. In dit geval wordt gebruik gemaakt van individuele en gezinstherapie, waarbij de echtgenoten samenwerken om het gezin te verzoenen en opnieuw te creëren na online ontrouw. De mogelijkheid om alternatieve online karakters te creëren, afhankelijk van de stemming en het verlangen van de gebruiker, waardoor de mogelijkheid daartoe ontstaat ontsnappen aan de echte wereld met zijn emotionele problemen (bijvoorbeeld stress, depressie, angst), of aan eenvoudige levensmoeilijkheden (overvloed aan werk, problemen op school, plotselinge werkloosheid, gezinsstoornissen). De onmiddellijke ontsnapping in de fantasiewereld van internet dient als ondersteuning voor verslaving, gevolgd door verslechterende stemmings- en psychologische verschillen, die worden behandeld met psychotherapie en, indien nodig, farmacologische interventie. ontwikkeld door Kimberly Young in 1999, legt uit hoe toegankelijkheid, controle en opwinding een belangrijke rol spelen bij de ontwikkeling van internetverslaving. Volgens het model ontstaat de aantrekkingskracht op internet door drie belangrijke factoren: beschikbaarheid van informatie, interactieve gebieden en pornografische afbeeldingen. Persoonlijke controle en anonimiteit van verzonden informatie, die op een onbewust niveau een groter vertrouwen in online creëren communicatie. Modellen als deze maken het gemakkelijker om onderliggende problemen te begrijpen en maken een effectievere behandelplanning mogelijk. Het belangrijkste is hoe vaak jonge kinderen toegang krijgen tot internet. Feit is dat er sprake is van een toename van online pedofilie, wat gepaard gaat met een bepaald risico in relatie tot kinderen. Bovendien moet worden opgemerkt dat er voor het stellen van de diagnose pedofilie geen voorbeelden van kindermisbruik nodig zijn, maar welHet feit dat iemand verschillende seksuele fantasieën koestert waarbij kinderen betrokken zijn, is voldoende. Bovendien groeit het aantal gedownloade verboden afbeeldingen gestaag. Vanuit psychologisch perspectief is het van groot belang om het verband tussen het kijken naar kinderporno en het daadwerkelijke risico op kindermisbruik te monitoren. En ten slotte is het noodzakelijk om dergelijke informatie te beperken tot eenvoudige voorbeelden, de mogelijkheid te elimineren dat u per ongeluk op dergelijke pagina's terechtkomt, de zoekmethode op internet te verbeteren en een verplichte waarschuwing te geven bij het betreden van dergelijke sites gecompliceerd door het feit dat er geen officieel goedgekeurde criteria zijn om de mate van gehechtheid aan internet te bepalen. Maar toch, op basis van de moderne visie op verslaving, kan internetverslaving worden gedefinieerd als een stoornis in de wilsbeheersing die niet door chemische stoffen wordt veroorzaakt. Voor de duidelijkheid heeft Dr. Young in 1996 een korte test ontwikkeld die kan worden gebruikt om de mate van internetverslaving te bepalen. Heeft u het gevoel dat u veel bezig bent met internet (denkt u aan eerdere online sessies en kijkt u uit naar de volgende)? heeft u behoefte aan meer tijd online? Heeft u tevergeefs geprobeerd het internet te beheersen, te beperken of te stoppen? Bent u vaker online? u dacht dat u dat zou doen? Hebt u ooit problemen op het werk, op school of in uw persoonlijke leven riskeerd vanwege internet? Heeft u ooit tegen familieleden, artsen of andere mensen gelogen om de tijd die u op internet doorbracht te verbergen? internet gebruiken om te ontsnappen aan problemen of aan een slecht humeur (bijvoorbeeld aan gevoelens van hulpeloosheid, schuldgevoel, irritatie of depressie)? Een patiënt wordt als internetverslaafd beschouwd als de antwoorden op deze vragen vijf of meer positief zijn ideaal onderzoeksinstrument, veel studenten hebben problemen met hun studie omdat ze irrelevante sites bezoeken, urenlang chatten, chatten met vrienden en interactieve games spelen in plaats van studeren. Ze hebben problemen met het maken van huiswerk en het voorbereiden op examens. Vaak hebben ze geen controle over de tijd die ze online doorbrengen en krijgen ze daarom niet genoeg slaap na een nacht op internet. Algemene tekenen van de ziekte bij jongeren kunnen worden opgemerkt: - Vermindering van academische prestaties, systematisch verzuim, vertragingen bij het afleggen van tests en examens en andere problemen in het leerproces. • Frequente, oorzaakloze stemmingswisselingen, van lusteloos tot opgetogen, van onverschillig. depressief tot opgetogen-euforisch • Pijnlijke reactie op kritiek, opmerkingen, advies. • Toenemende weerstand tegen ouders, familieleden, oude vrienden. • Aanzienlijke emotionele vervreemding. • Verslechtering van geheugen en aandacht. • Aanvallen van depressie, angst, angst. , de verschijning van fobieën. • Beperkte communicatie met vrienden, ouders , familieleden, een significante verandering in de vriendenkring • Vermijden van activiteiten waarvoor belangstelling bestond, het achterlaten van hobby's • Verlies van waardevolle spullen of geld uit het huis uiterlijk van andermans spullen, financiële schulden • Vindingrijkheid, bedrog, slordigheid, voorheen niet typisch Huwelijken, ouder-kindrelaties en hechte vriendschappen zijn ook het slachtoffer van internet. De tijd die u met echte mensen doorbrengt, wordt vaak minder tijd die u in het gezelschap van een computer doorbrengt. In het begin manifesteert verslaving zich doordat mensen in plaats van gewone dingen te doen, zoals de was doen of naar de winkel gaan, achter de computer zitten. Deze dagelijkse beslommeringen worden genegeerd, net als de zorg voor kinderen. Nauwe mensen zijn de eersten die beseffen dat internet de geest van een persoon heeft overgenomen en in eerste instantie hopen ze dat dit snel vanzelf zal verdwijnen. Wanneer er echter niets verandert, beginnen argumenten tegen buitensporige tijd op internet te worden gebruikt. Helaas,Meestal leidt dit tot het tegenovergestelde effect. De verslaafde raakt verbitterd en probeert zichzelf te beschermen tegen iedereen die zijn internetgebruik probeert te beperken. Standaardzinnen als 'Ik heb geen problemen' of 'Ik ben gewoon aan het ontspannen, val me niet lastig' volgen bijvoorbeeld - dit alles is een teken van een gevestigde verslaving. En ten slotte beginnen mensen, net als alcoholisten die hun behoefte aan alcohol verbergen, te liegen over de hoeveelheid tijd die ze op internet doorbrengen. Dit alles ondermijnt vroeg of laat nauwe relaties binnen het gezin of tussen vrienden. Afhankelijke mensen hebben vaak financiële problemen. In plaats van de hoeveelheid tijd die ze online doorbrengen te verminderen om uitgaven te vermijden, stoppen mensen niet voordat ze geen geld meer hebben. Aan de andere kant leidt de prijsdaling van internetproviders tot een toename van de tijd die op internet wordt doorgebracht, omdat mensen niet meer voor elke minuut hoeven te betalen. Verslaafde mensen hebben bijvoorbeeld werkgerelateerde problemen als ze gebruik maken van werk Internettoegang voor hun persoonlijke doeleinden. Moderne filter- en monitoringsystemen stellen bazen in staat het internetgebruik van werknemers te monitoren. Maar bazen weten vaak niet hoe ze de internetgewoonten van hun ondergeschikten moeten beperken en dreigen met ontslag en sancties, wat op zijn beurt leidt tot een snelle afname van het vertrouwen tussen werknemers. Fysieke schade aan de gezondheid als gevolg van internetverslaving is niet zo vanzelfsprekend als bijvoorbeeld. cirrose van de lever als gevolg van alcoholisme of een grote kans op overlijden door een overdosis heroïne. De gezondheidsrisico's van internetgebruik zijn minimaal, maar nog steeds merkbaar. Doorgaans proberen verslaafde mensen bij de minste gelegenheid het internet te gebruiken, en individuele sessies kunnen vijftien uur duren. Pogingen om onder tijdsdruk je verlangen te verwezenlijken leiden tot de neiging om 's avonds laat op te blijven op internet. Een verslaafde staat doorgaans later op dan anderen en gebruikt internet tot twee, drie of vier uur in de ochtend, waarna hij bijvoorbeeld tot zes uur in de ochtend het nodige werk doet. In de meest extreme gevallen is er sprake van het gebruik van koffie en andere tonics om de slaap te verdrijven. Dergelijke slapeloze nachten dragen bij aan voortdurende vermoeidheid en verzwakking van het menselijke immuunsysteem, waarna de kans op ziekte sterk toeneemt. Bovendien kan een sedentaire levensstijl leiden tot problemen met de wervelkolom en kan onjuiste verlichting 's nachts leiden tot verschillende oogziekten. Recente anonieme onderzoeken geven aan dat ondanks de schadelijke gevolgen van internetverslaving, ongeveer 54% van de patiënten de ziekte niet wil verminderen tijd doorgebracht op internet. Sommigen van hen beschouwen zichzelf als volledig verslaafd aan internet en zijn niet in staat om met deze gewoonte te stoppen. De overige 46% ondernam verschillende mislukte pogingen om van de verslaving af te komen. Meestal werd in deze gevallen zelfopsluiting tot een bepaalde tijdslimiet toegepast, maar deze mensen waren niet in staat zich aan de voor zichzelf gestelde grenzen te houden. Daarna volgden pogingen om de verbinding met internet helemaal te verbreken, de modem weg te gooien of zelfs de computer helemaal te ontmantelen om zichzelf tegen internetgebruik te beschermen. Helaas besefte bijna iedereen na verloop van tijd dat ze niet lang zonder internet zouden kunnen leven, zoals rokers die na een bepaalde tijd een sigaret nodig hebben. Ze maakten opnieuw verbinding met internet, kochten een nieuw modem en zetten de computer weer in elkaar, zodat ze weer urenlang op internet konden surfen. Dit bleek de meest destructieve uitwerking te hebben op de gezinsrelaties. Een verslaafde persoon begint nieuwe online kennissen te maken. In de meeste gevallen is communiceren met online vrienden behoorlijk spannend en leidt het vaak tot romantische gesprekken of cyberseks. Cyberseks en romantische gesprekken worden gepresenteerd als onschuldig vermaak, omdat mensen duizenden kilometers van elkaar verwijderd kunnen zijn. Ondanks al hun schijnbare onschadelijkheid, zoalsentertainment laat weinig tijd over voor communicatie met echte mensen. Ten slotte blijven verslaafden hun relaties met echte mensen emotioneel verbreken en zich steeds meer bewust onderdompelen in de virtuele wereld. Cyberseksuele aantrekkingskracht is een specifiek subtype van internetverslaving geworden. In eerste instantie is dit het kijken naar pornografie en/of het deelnemen aan cyberseks. Uit onderzoeken blijkt dat mannen over het algemeen de voorkeur geven aan pornografie, en dat vrouwen zich liever bezighouden met cyberseks. Het is moeilijk voor te stellen dat een echtgenoot die nog nooit de volwassenafdelingen van boekwinkels heeft bezocht, obscene foto's zou downloaden, of een vrouw die er zelfs nooit aan heeft gedacht om te bellen. een telefoonseksdienst, bezoek erotische chatrooms of heb telefoonseks met een man die ze op internet heeft ontmoet. Het is ook moeilijk te geloven dat gelukkige huwelijken die 15 of zelfs 25 jaar hebben geduurd, na slechts drie of vier maanden cyberverslaving in een scheiding zijn geëindigd. Maar dergelijke gevallen zijn niet langer ongebruikelijk en hun aantal blijft toenemen. De kenmerken van internet als communicatieomgeving creëren zeer aantrekkelijke omstandigheden voor virtuele seks en de voorwaarden voor het ontstaan ​​van afhankelijkheid van deze aantrekkingskracht Dankzij communicatie kunnen velen in het geheim erotische chats bezoeken, zonder bang te hoeven zijn herkend of betrapt te worden door uw partner. Door de anonimiteit blijven uw woonplaats, werk en locatie geheim en zijn deze zelfs desgewenst niet te herleiden. Meestal begint cyberverslaving in chatrooms, waar mensen in realtime kunnen communiceren met behulp van fictieve namen. Het zijn de anonimiteit en privacy van verzonden berichten die de eerste stappen kunnen zijn op weg naar het ontstaan ​​van cyberverslaving. Al snel kunnen onschuldige gesprekken uitmonden in emotionele gesprekken die escaleren in virtuele ontrouw. Ten tweede blijkt het gemak van veel interactieve toepassingen een heel eenvoudige manier om met andere mensen te communiceren en elkaar van dichtbij te leren kennen. Het kan beginnen als een eenvoudige briefwisseling of chat, maar kan snel escaleren in cyberverslaving, geheime telefoontjes en daadwerkelijke seksuele relaties. Het komt voor dat een nieuwsgierige echtgenote of echtgenoot in het geheim onder pseudoniemen een chatroom binnengaat om zich vervolgens te verbazen over de straffeloosheid van anderen die deelnemen aan virtuele ontrouw, die door het gebrek aan fysiek contact niet eens op ontrouw lijkt. U moet op uw hoede zijn als uw man plotseling geheimhouding begint te eisen terwijl hij op internet zit, of als een attente, teder liefhebbende moeder uren achter de computer zit in plaats van voor de kinderen te zorgen. Sommige mensen denken ten onrechte dat ze cyberontrouw willen plegen. het is noodzakelijk om voldoening te halen uit cyberseks. Maar dit is helemaal niet waar. Een vrouw die zich eenzaam voelt, kan dus aan deze eenzaamheid ontsnappen in verschillende chats, waar ze wordt omringd door veel van haar cyberminnaars. En een seksueel ontevreden echtgenoot kan veranderen in een hete minnaar voor wie alle vrouwen zullen vechten. Terwijl seksuele sensaties de aanvankelijke aantrekkingskracht zullen versterken, zal een krachtigere stimulus – de mogelijkheid om te ontsnappen aan het echte leven met zijn stress, iemand naar een virtuele fantasiewereld lokken. In tegenstelling tot open (fysieke) ontrouw is het veel moeilijker om je partner te betrappen terwijl hij zich bezighoudt met cyberseks. Hier zal het helpen om de eerste tekenen te identificeren om vervolgens door de situatie te navigeren en doelbewuste acties te ondernemen. Veranderingen in de slaapmodus - chats en andere ontmoetingsplaatsen in de virtuele wereld komen dichter bij de nacht tot leven, dus de ontrouwe echtgenoot zal dat moeten doen. blijf laat om hieraan deel te nemen. Vaak gaan zulke mensen 's ochtends naar bed, of omgekeerd, staan ​​ze een paar uur eerder op om romantische brieven met hun partners uit te wisselen. De behoefte aan geheimhouding - als iemand in het echte leven begint te liegen, kan dit een symptoom zijn van wat hij is probeert uw virtuele relaties voor uw familie te verbergen. In de eerste plaats kan datuitgedrukt in pogingen om geheimhouding rond de computer en informatie te organiseren. De computer kan naar de verste hoek van de kamer worden verplaatst en met een sleutel worden afgesloten. U moet ook op uw hoede zijn voor frequente wachtwoordwijzigingen en elke andere omgeving eromheen met geheimhouding. Als zo iemand gestoord wordt terwijl hij online is, kan dit ervoor zorgen dat hij een boze of defensieve reactie krijgt, waarbij hij zijn huishoudelijke verantwoordelijkheden negeert, omdat... Naarmate de tijd die online wordt doorgebracht toeneemt, neemt de beschikbare tijd voor huishoudelijke taken af ​​en blijven deze vaak onvervuld. Dit is geen automatisch teken van cyberverslaving, maar als een vrouw de afwas en het wasgoed ongewassen achterlaat, zou dit een teken moeten zijn dat haar aandacht op iets anders wordt gevestigd. Meestal zijn de verantwoordelijkheden in gezinnen verdeeld tussen de leden, en het onvermogen om deze te vervullen betekent dat de persoon misschien een soort externe relatie heeft die hij boven die van de familie stelt. Voor de hand liggende leugens beginnen - dit omvat momenten als het verbergen van rekeningen voor de aanbieder. telefoonrekeningen voor oproepen naar cyberliefhebbers en leugens over de noodzaak om internet op zo’n grote schaal te gebruiken. En velen liegen slim om hun virtuele verbindingen te verbergen. Veranderingen in karakter - cyberverslaafde mensen hebben merkbare verschillen in stemming en gedrag in vergelijking met gedrag voordat ze internet gingen gebruiken. Een zachtaardige en aanhankelijke vrouw kan bijvoorbeeld koud en onverschillig worden, terwijl een opgewekte en opgewekte echtgenoot kalm en serieus kan worden. Als je hen naar dergelijke veranderingen vraagt, zal het antwoord hoogstwaarschijnlijk een rationele verklaring zijn of helemaal geen antwoord. Voor mensen die verslaafd zijn aan internet zullen dergelijke gesprekken slechts een vervelende last lijken die hen ervan weerhoudt hun tijd door te brengen op de manier die zij willen. Verlies van interesse in seks - sommige cyberverslavingen veranderen in telefoonseks en ander seksueel vermaak. Wanneer een van de echtgenoten plotseling de interesse in seks verliest, kan dit een aanwijzing zijn dat er een andere uitlaatklep voor seksuele emoties is ontstaan. Dit kan tot uiting komen in lethargie, onverschilligheid voor verkering en verlies van enthousiasme voor gezinsrelaties - deze mensen willen eenvoudigweg niet deelnemen aan het gezinsleven en geven er de voorkeur aan internet. Ze voeren hun taken uit als een soort rituelen zonder enige interesse. Ze praten liever niet over langetermijnplannen en houden niet van gezamenlijke uitstapjes naar de natuur. Vaak brengen ze hun tijd met iemand anders door en zijn al hun gedachten gericht op hun cyberpartners in plaats van op echte mensen. Internetverslaving en cyberseksuele aantrekkingskracht in het bijzonder zijn meestal symptomen van een onderliggend probleem dat al in het gezin aanwezig is voordat internet dat heeft gedaan kwam in het leven van echtgenoten terecht. Dit probleem kan het volgende omvatten: gebrek aan communicatie, seksuele ontevredenheid, verschillen in opvoedingsaanpak, gebrek aan steun van familie en vrienden, financiële problemen. Dit zijn veelvoorkomende problemen voor elk gezin. Maar de aanwezigheid van dergelijke factoren vergroot de kans op internetverslaving. En als twee mensen via internet praten, is dat zeer comfortabel en prettig in vergelijking met echte communicatie. Cyberliefhebbers kunnen romantische, liefdevolle berichten sturen terwijl ze duizenden kilometers uit elkaar wonen, maar in het echte leven kunnen ze onbeleefd, agressief of gewoonweg onaangename mensen zijn. Omdat elektronische middelen helpen om de eigen fantasie te verwezenlijken en al die romantische gevoelens die een persoon mist bij het communiceren met echte gesprekspartners. Nadat een van de echtgenoten kan worden gered van cyberverslaving, is het belangrijkste doel van gezinstherapie het herstellen van vertrouwen en een warme sfeer bij familie. Als u de hierboven genoemde waarschuwingssignalen kent, kunt u het begin van een cyberverslaving tijdig opmerken. Gezinnen met problemen lopen het grootste risico. Virtuele relaties worden gemakkelijk verheven tot de rang van ideaal, wat vervolgens familierelaties vernietigt.