Van de auteur: de column van de auteur is gepubliceerd in het tijdschrift psychologies Met het naderen van ons dertigjarig jubileum gaan we een nieuwe periode van het leven in: een herwaardering van waarden begint , een besef van onze ware leeftijd. Sommige mensen hebben het gevoel dat ze al die tijd verkeerd en tevergeefs hebben geleefd. In feite zijn dergelijke gedachten de absolute norm, zoals psychologen in de twintigste eeuw ontdekten. Ze analyseerden de problemen van generaties, vergeleken de ervaringen van mensen gedurende hun hele leven op dezelfde leeftijd, en vormden de theorie van zevenjarige cycli. Het punt is dat een persoon veel van dergelijke cycli doormaakt: van de geboorte tot 7 jaar, van 7 tot 14, van 14 tot 21, van 21 tot 28, van 28 tot 35 enzovoort. Een persoon kijkt terug op de afgelopen jaren en heeft de gewoonte om alles wat er in elke specifieke periode is gebeurd te wegen. De eerste, meest bewuste, van 21 tot 28 jaar oud, vloeit soepel over in de tweede - van 28 tot 35 jaar. In deze cycli is er al begrip van het gezin en een verlangen om het op te bouwen, om jezelf te realiseren in een beroep en om jezelf te verankeren als een succesvol persoon. We krijgen ook voet aan de grond in de samenleving, accepteren het raamwerk ervan en delen de overtuigingen die deze dicteert. Als alle cycli soepel verlopen, zal de crisis aan de persoon voorbijgaan en hoeft de persoon zich nergens zorgen over te maken. Maar als ze pijnlijk waren, groeit de ontevredenheid over jezelf, de omgeving en het leven in het algemeen vaak. Maar transformatie van perceptie en wereldbeeld is mogelijk, en het is vooral gemakkelijk tijdens de periode tussen de twee belangrijkste bewuste cycli. We kunnen naar perfectie streven, maar vaak is het erg illusoir en vaag, of we kunnen ons eenvoudigweg tot onszelf wenden, tot onze gevoelens, en vragen stellen op het niveau van ‘hebben, doen en zijn’: ‘Wat zijn de doelen van je leven? Wat wil je echt? Waar wil je over een jaar staan? Na 10 jaar? Waar?". Als een persoon deze vragen spontaan niet kan beantwoorden, betekent dit hoogstwaarschijnlijk dat er een rijpe behoefte is om zichzelf te leren kennen en te accepteren, zich te richten op zijn verlangens, en niet op de overtuigingen van anderen. Door deze dialoog kun je op een innerlijke reis gaan naar je diepste verlangens. Voor sommigen is het ongebruikelijk en nieuw, voor anderen is het eng om hun ware ambities toe te geven, maar het loont de moeite. Iedereen kan nieuwe facetten van zichzelf ontdekken door observaties van hun interne houding, door de analyse van verlangens en de verdeling ervan over zichzelf en anderen. Dan komt het inzicht dat iedereen zijn eigen leven kan creëren en dat alle beperkende overtuigingen kunnen worden omgezet in ondersteunende overtuigingen en alleen maar vooruit kunnen gaan zonder jezelf te verliezen. Voordat je jezelf de bovenstaande vragen stelt, neem een ​​comfortabele houding aan, ontspan en voel elke ademhaling. Ons lichaam is de belangrijkste aanwijzing. Als het doel of verlangen niet van jou komt, maar vanuit plichtsgevoel of verantwoordelijkheid wordt geformuleerd, zal het lichaam ongemak en spanning veroorzaken. Het is niet eenvoudig om deze vragen te beantwoorden, omdat er interne weerstand kan ontstaan. Dit kan je boos gaan maken, er zullen destructieve gedachten in je hoofd verschijnen: “waarom heb ik dit nodig?”, “dit is moeilijk, ik zal er morgen over nadenken.” Maar ze moeten onmiddellijk worden weggegooid, omdat dit het nuttigste is dat je voor jezelf kunt doen. Weerstand overwinnen en een interne dialoog aangaan, het gewenste resultaat zien - dit wordt meestal een nieuw begin. Bij het communiceren met mensen geven we onbewust instructies over hoe we ons moeten gedragen, hoe we moeten communiceren. Ook geven we met onze interne toestand een houding aan onszelf, terwijl we onze persoonlijkheid verliezen. De hoofdrol wordt gespeeld door wat we geloven over de werkelijkheid. Het identificeren van dergelijke overtuigingen is moeilijk, maar op verschillende manieren mogelijk. Oefening 1 Een oefening die helpt om overtuigingen te identificeren, ze als een druiventros te sorteren en elke bes van de tak los te maken, bestaat uit schriftelijke antwoorden op de volgende vragen: 1. Waar geloof jij in nu je ouder bent, maar beseft dat je verkeerd leeft? Wat geloofden je ouders en andere belangrijke mensen vanaf je kindertijd over hoe je kunt opgroeien maar verkeerd kunt leven? Wat vertelden ze je toen ze zeiden dat je opgroeide, maar je leven verkeerd opbouwde? Welke.