Therapeutische sessie om van emotionele afhankelijkheid af te komen met behulp van de techniek van emotioneel-fantasierijke therapie door N. Linde “Return of emotionele investeringen”. Raadpleeg voor meer informatie de oorspronkelijke bron. Hoe dan ook, bij het ervaren van verlies of rouw is scheiding een proces dat enige tijd in beslag neemt en dat u uzelf moet geven om tegelijkertijd te 'kauwen', 'slikken' en 'te verteren' Na verloop van tijd, de ‘Return on Investment’-techniek om van emotionele afhankelijkheid af te komen, is deze het meest effectief wanneer na enige tijd een werkelijk ‘ontoereikende’ gehechtheid of fixatie duidelijk wordt. “Ik begrijp alles, maar ik kan het niet anders doen. Ik doe het, en dan lijd ik, scheld ik mezelf uit en geef ik mezelf de schuld.” In dit geval is vechten tegen jezelf, jezelf dwingen, jezelf verbieden een minder effectieve manier om iets te veranderen, belangrijker en nuttiger is om te accepteren. Accepteer jezelf, accepteer die verzwakte delen van jezelf en geef ze een bron voor leven, voor groei en ontwikkeling. Maar daarover de volgende keer meer. Een cliënt meldde zich met het probleem van ernstige zorgen over een relatiebreuk die onlangs heeft plaatsgevonden. De techniek werd uitgevoerd met als doel de middelen terug te winnen die tijdens de relatie zijn besteed, om het proces van het ervaren van een breuk rustiger en gemakkelijker te doorlopen. Na het beschrijven van de situatie en haar gevoelens (schuldgevoel, angst, "black-out"), de cliënt beantwoordde de vraag wat ze haar ex gaf tijdens het proces van relaties - zorg, tederheid, aandacht, steun..., uiteindelijk kwamen ze ook tot zorg en controle en begonnen ze heel snel beelden te reproduceren en zich ergens in de wereld voor te stellen afstand, op een afstand, alsof ze een boom had geplant, deze had opgetild en met een hek had omheind zodat niemand hem zou aanraken, daar lijkt geen reden voor te zijn, maar er is een hek, ongeveer taillehoog. Deze hele foto staat op een stuk land en is in het donker. Na een paar seconden werd begrepen dat de boom met bladeren aan het verwelken was. De boom bleek een berk te zijn en betekende vertrouwen en kracht voor de cliënt. Ik voelde de angst dat deze boom van haar aan iemand zou worden gegeven of weggegeven. Nadat ik even met de cliënt had besproken of het haar boom was, of ze er voor wilde zorgen (zon geven of water geven), Er werd voorzichtig gesuggereerd dat ze hem misschien terug kon krijgen. Het water geven van de boom ging niet goed, we konden de zon niet vinden, we slaagden er alleen in om een ​​grote lamp van bovenaf aan te zetten en uiteindelijk stemde de klant ermee in. neem het voor zichzelf. De foto kwam dichterbij en verscheen iets naar links naast de cliënt. Maar ik kon het niet accepteren; er bleven twijfels bestaan ​​of zij het was. Na een minuut, na nadenken, zei de klant: het hek is niet van mij! Absoluut niet van mij, ik heb hem niet nodig, maar de boom is van mij, zeker van mij, honderd procent! Nadat we hadden besproken dat we onder geen enkele omstandigheid die van iemand anders zouden nemen, we zouden alleen nemen wat van ons was, klom ze over het hek, pakte de boom, zette hem op haar schouder, bracht hem dichterbij en plaatste hem voor haar. Ik voelde trots en vreugde, het leek alsof het ‘warmer’ en ‘comfortabeler’ aanvoelde. Nadat ik had nagedacht over het idee om de boom in zichzelf te nemen en hem de kans te geven om het zichzelf comfortabeler te maken, zei de cliënte: “ Ik kan niet opengaan, iets houdt mij tegen, alsof de deur gesloten is.” Er werd aan de deur gevraagd om de ruimte in te gaan, hij bleek zo oud en roestig te zijn, goed gesloten zonder de kans om hem op de een of andere manier te openen. Hierna volgen de gebruikelijke vragen en de antwoorden die daarop kwamen: - Beste deur, wat ben je aan het doen - Beschermen zodat niemand binnenkomt en kwaad doet - Hoe oud was het meisje toen je verscheen..., 3-5 ... - 13 jaar oud, conflict tussen ouders (geen details). Het meisje voelde toen angst en wrok. De cliënt en ik bedankten de deur voor alle zorg en bescherming die ze al die jaren had geboden. De deur ging open, veranderde in vers metaal en ging open. Wij hebben haar nogmaals bedankt. Ze stelden voor dat de deur terug in het lichaam zou gaan, als deze er deel van uitmaakte, maar de deur vroeg: "Heb je me nog steeds nodig?" De cliënt antwoordde met oprechte verbazing en vreugde van nee, en de deur vloog weg. Vervolgens moesten we nog steeds de berk in ons accepteren, en daarmee ook het vertrouwen en de kracht..