Het is 22.00 uur, iemand sluipt stilletjes richting de koelkast... Hij opent de deur en scant de inhoud met een nieuwsgierige blik: 'Nou, ik denk dat ik het maar met yoghurt zal doen, want het is al laat... Wat als ik kan je niet op een lege maag slapen?” Misschien nog een beetje rum baba voor een hapje? Ja, ik denk dat ik een klein stukje afsnijd, - Een zwerm gedachten in mijn hoofd. En je hebt geen tijd om tegen jezelf te zeggen: "Stop!" En twintig minuten later sta je aan een tafel bezaaid met een stapel lege verpakkingen en vuile vaat, waarin tot voor kort iets heel calorierijks en plakkerigs zat. En dit alles is al gemigreerd naar weet je waar... Het schuldgevoel begint van binnenuit te zeuren: - Nou, wat ben je ook alweer aan het doen?! Maar de hele kledingkast is te klein, je past niet in je broek! Veel van mijn cliënten zijn bekend met deze pijnlijke aandoeningen. Wanneer zelfkastijding over het feit dat ‘ik weer iets verkeerd heb gegeten’ iemand tot wanhoop drijft. Laten we eens kijken: wie in ons wil nog eten? De MAAG is de wettelijke vertegenwoordiger van ons lichaam, waarin we voedsel zorgvuldig opslaan. Maar hij heeft het recht om de volgende portie slechts 2,5-3 uur na de vorige maaltijd te eisen. Zoals Oleg Gennadyevich Torsunov zegt: "Het schadelijkste is om na het eten te eten." Is het je ooit opgevallen dat je gegeten lijkt te hebben en al vol zit, maar 30 minuten later terugkomt en iets eet? TAAL - maar dit is nog een genieter! Hij wil zijn receptoren graag amuseren! Als je iets lekkers wilt, moet je nadenken of je het nu moet bederven? Soms kan het de moeite waard zijn. Maar hoe vaak volgen we onze valse verlangens? Achter het verlangen naar iets lekkers schuilt immers meestal een emotionele honger die we alleen maar onderdrukken... Maar we begrijpen de ware reden niet. HOOFD – en dit is de ‘grijze kardinaal’ die toezicht houdt op onze voeding. Er zijn zoveel houdingen, irrationele overtuigingen over wanneer je moet eten, met wie, hoeveel, hoe vaak en wat precies. Bijvoorbeeld: "Ik heb een beetje pap gegeten" - waar gaat deze houding over? Dat voedsel is kracht, en als je weinig eet, ben je een zwakkeling. Is dit zo? Wat hebben degenen die veel eten eigenlijk een enorme macht? "Het bord moet leeg zijn!" – weet je nog van de ‘schone platenmaatschappij’, bekend sinds de Sovjettijd? Daarom, als ik al ben begonnen met eten, moet ik het allemaal afmaken. Door dik en dun! En prijs jezelf dan: “Wat ben ik een geweldige kerel, het bord glanst zelfs!” Doet sterk denken aan het gedrag van een 4-jarig kind dat complimenten verdient van zijn ouders. ‘Dikke mensen zijn aardig’ of ‘Er zouden veel goede mensen moeten zijn’ – is dit waar? En de slanke, zijn ze allemaal slecht? 'De soep moet met brood worden gegeten!' Ik ken mensen die alles eten met brood, rijst en dumplings. En waarom? Iemand in de familie zei dat 'brood het hoofd van alles is', dat dit van grote waarde is. In mijn familie eisten de ouders dat de kinderen alles met brood aten om te eten (het vult tenslotte) en minder van ander, duurder voedsel aten. Besparing tenslotte! "Eten met iemand als gezelschap" - op de een of andere manier betrapte ik mezelf letterlijk "bij mijn nekvel" met deze opzet. Plots besefte ik dat dit is wat ik doe: ik ga met mijn man aan tafel zitten om een ​​tussendoortje te eten wanneer hij dat wil, en niet wanneer ik dat doe. Ik ga met een vriendin thee drinken met iets lekkers (nou ja, jij drinkt toch geen lege thee?). Enzovoorts... de lijst kan zelfstandig worden voortgezet, eerlijk in je hoofd kijkend ? Om te beginnen: vergroot uw bewustzijn! En misschien kun je op het moment dat je hand in de koelkast reikt, jezelf al afvragen: "Wie in mij wil er nu eten?" In het vervolg van dit artikel zal ik verschillende technieken schrijven om de veeleisende tong te kalmeren het alwetende hoofd Met liefde en zorg voor jou, Alexandrova Marina Familiepsycholoog, coach, EOT-therapeut 8-961-994-2968 WhatsApp, Telegram Telegramkanaal: https://t.me/+QmpjaUNztxNiOWIy.