Van de auteur: Gepubliceerd op de website van de auteur Een jaar geleden, op 25 augustus, werd het Merriam-Webster American Dictionary aangevuld met een nieuw deel woorden. Onder hen bevindt zich het ‘boemerangkind’, dat wil zeggen een volwassen kind dat is teruggekeerd naar het ouderlijk huis (voornamelijk vanwege financiële problemen). Het symmetrische concept van ‘helikopterouder’ wordt toegepast op een moeder of vader die er buitensporig aan deelneemt het leven van de kinderen, waarbij we proberen alle mogelijke obstakels en moeilijkheden op de weg van kinderen weg te nemen, hun verlangens te begrijpen en te vervullen en hen te beschermen tegen teleurstelling. Ouderschap is een van de moeilijkste taken in iemands leven. En tegelijkertijd is het een van de belangrijkste bronnen van gelukkige ervaringen. De meesten van ons willen dat ons kind gezond, mentaal en fysiek sterk, slim en succesvol opgroeit. Vanaf de geboorte proberen we hem het beste te leren wat we zelf kunnen. En toch voelen alle ouders, naast vreugde, tevredenheid en trots, af en toe vermoeidheid, onzekerheid en irritatie, waardoor ze niet altijd zo goed kunnen handelen als ze zouden willen. en voor de hele samenleving was het duidelijk wat als goed onderwijs werd beschouwd en wat als slecht. In het proces van sociale herstructurering zijn eerdere richtlijnen en onderwijstradities ingestort en gedevalueerd; in plaats daarvan ontwikkelen gezinnen soms nogal chaotische of slecht doordachte pedagogische benaderingen , en het kan worden beschouwd als een vorm van overbescherming. Het wordt gekenmerkt door de wens van ouders om het kind met meer aandacht te omringen, hem te beschermen tegen mogelijke problemen en moeilijkheden en te voorkomen dat het kind negatieve ervaringen ontwikkelt - verdriet, wrok, woede. Soms wordt zo’n opvoeding ook wel broeikaseducatie genoemd en schetst men het volgende beeld: een zorgzame moeder, gehurkt, strikt de schoenveters van haar zoon uit de derde klas. En dit is begrijpelijk: welk moederhart beeft niet als ze een huiltoon in de stem van haar kind hoort of een zure uitdrukking op haar gezicht ziet als het kind eraan wordt herinnerd dat het bed moet worden opgemaakt, of merkt hoe zijn rug wordt belast uit de schoolrugzak. Het is vermeldenswaard dat in extreme gevallen een dergelijke houding veel negatieve gevolgen voor het kind kan hebben. Hij kan overdreven afhankelijk worden van zijn ouders en veranderen in hetzelfde boemerangkind dat we aan het begin van het artikel noemden. Het is voor zo iemand erg moeilijk om de specifieke kenmerken van de situatie nuchter in te schatten, verantwoorde beslissingen te nemen en risico's te nemen als nieuwe omstandigheden en taken dit vereisen. Hij heeft een lage stressbestendigheid en energie. Zo iemand is vaak niet klaar om de wisselvalligheden van een onvolmaakte wereld onder ogen te zien en obstakels op weg naar zijn doelen te overwinnen. En in die zin is de opmerking van Robert Anthony waar: “Bedankt aan degenen die weigerden mij te helpen. Het is dankzij hen dat ik het zelf heb kunnen redden.’ Curieus in dit opzicht is het veranderde, pijnlijk bekende sprookje over een stiefmoeder, dochter en stiefdochter. Er was eens een oude man met zijn dochter Masha in de hetzelfde dorp. Hij hield enorm veel van haar en besloot dat ze een moeder nodig had. De oude man trouwde en bracht een oude vrouw in huis, een stiefmoeder, die haar eigen geliefde dochter Glasha had. De oude vrouw had natuurlijk onmiddellijk een hekel aan haar stiefdochter en besloot haar te vermoorden. Maar de stiefmoeder was belezen en kende sprookjes goed, dus deed ze het op haar manier. Ze maakte haar dochter Glasha 's ochtends wakker en dwong haar om schoon te maken, te koken, te breien en te spinnen. En ze zei tegen Mashenka dat ze steeds vaker op de verenbedden moest gaan liggen en haar witte handen niet vuil moest maken met hard werken. De buren konden niet verrast zijn: "Oh, wat houdt ze van haar stiefdochter, koestert, koestert, beschermt." De meisjes zijn volwassen geworden. Toen een prins eenmaal door het dorp trok, werd hij verliefd op de hardwerkende Glasha en nam haar tot zijn vrouw. Maar Masha had niets meer; niemand wilde met een lui en chagrijnig meisje trouwen. Zo'n beschermende positie van ouders heeft echter ook zijn positieve kant. Net zoals een bloem, onder gunstige omstandigheden, groeit.