Van de auteur: Opgedragen aan gelukkige ouders van gelukkige kinderen. Hysterie maakt deel uit van het ‘slechte’ gedrag van een kind dat niet acceptabel is voor ouders. Een beetje over slecht gedrag in het algemeen: het kind gedraagt ​​zich in dergelijke gevallen slecht.. Hij wil de aandacht op zichzelf trekken.- In dit geval is het noodzakelijk om minimaal 30 minuten tijd per dag toe te wijzen, die u uitsluitend met hem zult doorbrengen uw kind, door dingen te doen die hij gemeen heeft (interessant voor hem), dingen - U zult hem vertellen hoeveel u van hem houdt, hoe blij hij voor u is, enz. - U zult hem eerlijk vertellen over uw gevoelens - vermoeidheid, vreugde, enz. woede, het verlangen om alleen te zijn (alleen) - en je zult hem, door een voorbeeld te stellen, helpen deze gevoelens in zichzelf te realiseren. Dit is een lang proces, maar deze investering is de moeite waard - een gelukkig kind! Hij wil de situatie domineren, volwassenen, leeftijdsgenoten. We vertellen psychocorrigerende verhalen. Er kan een positief model worden voorgesteld voor de manifestatie van leiderschapskwaliteiten (aangezien macht wordt geassocieerd met uitgedrukte leiderschapskwaliteiten): een goede leider moet in de eerste plaats voor zijn vrienden zorgen.3. Hij wil ergens wraak op een volwassene nemen. Ieder mens heeft recht op zijn eigen mening, zelfs als deze niet overeenkomt met de werkelijkheid, en ieder mens heeft ook het recht om met afbeeldingen van “hun” werkelijkheid te komen. Wij, alle volwassenen, doen dit elke minuut. Waarom geven we het recht om dit te doen niet aan een andere persoon - ons kind? Als een kind een "verdraaid" idee heeft van jouw relatie met hem, neemt hij misschien alles letterlijk waar - zoals het is, en niet zoals jij wilt (of zoals hij wil) en je hoeft hem alleen maar uit te leggen wat wit en wat zwart is in het waardensysteem van je familie... Het belangrijkste is om eerlijk tegen jezelf te zijn kinderen, ze zullen nog steeds zijn zoals jij” – persoonlijk voorbeeld is de meest effectieve manier van onderwijs. 4. Hij is bang, angstig, hij wil falen vermijden. - Mislukkingen kunnen niet alleen betrekking hebben op zijn persoonlijke sociale leven. Ze betreffen vooral zijn gevoelens (onbewuste angst) met betrekking tot de relatie van zijn ouders en de algemene sfeer in het gezin. Zelfs het feit dat er iemand is om te manipuleren (bijvoorbeeld grootmoeder tegen moeder!) - dit alles traumatiseert het kind. Hij heeft nog geen gevormde psyche en analytisch bewustzijn. Dit alles bevindt zich op het niveau van vorming. En dergelijke confrontaties in het gezin veroorzaken trauma aan de zich ontwikkelende psyche. In dit geval heeft uw geliefde kind steun nodig, LAAT UW OUDERS NIET TOE ZIJN OPVOEDING, VOLG ALTIJD DE GEKOZEN LIJN VAN GEDRAG ONDER ALLE OMSTANDIGHEDEN, EN VOORKOMT ALTIJD VOOR. CONFLICTEN MET BETREKKING TOT DEZE OPTIES ROSOV LEG AAN HEM UIT! "Mijn familie – mijn fort" - mama en papa zijn de wet. Het kind moet het voelen. Dit is de enige autoriteit die beslissingen neemt in haar leven. Er is geen manipulatie nodig, het zal in ieder geval zijn zoals de hoofdvolwassene zei: kies hem voor eens en voor altijd. Bij voorkeur papa. Ook al is het maar een spel en niet waar. Maar het is juist dat moeder precies dit beeld van vader behoudt: het HOOFD VAN HET GEZIN. En papa kan je natuurlijk niet teleurstellen als hij er is! Dit is tenslotte papa’s vlees en bloed. En het is belangrijk dat het kind gelukkig opgroeit!5. Hij heeft geen gevoel voor verhoudingen. Vertel verhalen, bekijk cartoons waarin de situatie tot het punt van absurditeit wordt gebracht, laat de gevolgen van de acties van de held zien en laat de keuze van de gedragsstijl aan hem over. Bijvoorbeeld een cartoon over 'NIET ik wil'. Redenen die hieraan bijdragen de vorming van hysterie bij een kind: 1. Te veel beperkingen. VOOR één “Nee” moeten er drie “Kan” zijn - de verhouding is onmogelijk/mogelijk = 1/3;2. Inconsistentie van de eisen van belangrijke (opvoedende) volwassenen (Inconsistentie van eisen aan het kind van familieleden) - afwisselend onderwijs; volwassenen concurreren met elkaar om autoriteit - er is een derde partij - niet een ouder, die invloed heeft op wat er met het kind gebeurt - veroorzaakt angst bij het kind. Kan leiden tot fobie - neestabiliteit van de wereld.3. Hogere eisen aan het kind;4. Schending van consistente eisen voor het kind (het moet zo zijn - als vandaag niet mogelijk is, dan is morgen en overmorgen ook niet mogelijk); 5. Het systemische karakter van de opvoeding is verstoord (de opvoeding moet gestroomlijnd worden. Opvoeding – uit de woorden – “aanvulling” van “voeding” (met de energie van liefde); Denk na over de etymologie van het woord ONDERWIJS – Aanvulling – aanvulling van voeding Dit is wat alleen ouders kunnen geven. Vanaf het moment dat een kleine man wordt geboren, 'weten' alle volwassenen wat hij nodig heeft, wat goed voor hem is, zal hij zijn hele leven in verschillende instellingen en in sociale communicatie leren wat goed is. En alleen zijn ouders kunnen gewoon van hem houden zoals hij is - niets van hem willen, hem niet corrigeren, noch hem corrigeren, maar gewoon van hem houden en hem daardoor leren van zichzelf te houden. en daarom leren de wereld en andere mensen hem lief te hebben en zichzelf te accepteren, zich zelfverzekerd, nodig en belangrijk te voelen in de wereld, wat er ongetwijfeld toe zal leiden dat hij zich GELUKKIG voelt. Dit is het doel van ONDERWIJS 7. Strikte dominantie van een van de echtgenoten - ouders met een kind; 7. een barrière tussen vader en kind (als er een vader in huis is), evenals het beperken van de invloed van de vader in het opvoedingsproces (als die er is). er is helemaal geen vader in het gezin, er wordt een heel ander relatiesysteem opgebouwd, er wordt een andere stijl van relaties opgebouwd); de vader is thuis, maar negeert het kind. Het kind denkt waarom hij zo slecht is dat zijn naaste mensen hem afwijzen. En trekt de aandacht of stelt hechte mensen op de proef - moeder op 'loyaliteit' - en ze houdt tenminste van me als vader me afwijst.8. Conflicten in familierelaties – verstoring van interpersoonlijke relaties tussen ouders; Dus je kind piept, gooit zichzelf op de grond, stoot zijn hoofd en stoot zijn benen, en zijn charmante en zachte stem lijkt nu vooral op het gehuil van een brandsirene? Dit gebeurt vooral als er toeschouwers zijn... Twee steungroepen verzamelen zich onmiddellijk: de een krijgt medelijden met de arme baby en werpt vernietigende blikken naar je, de ander kiest jouw kant en biedt aan de politie te bellen. Maar je weet niet waar je heen moet vanwege de pijnlijke schaamte en ongenode helpers, en bovenal wil je deze schande een halt toeroepen. Maar hoe? Schreeuw, geef een klap, doe alsof je er niets mee te maken hebt, en ga meestal gewoon naast haar staan ​​- of doe wat ze wil... Klinkt dat bekend? AANVULLEND OP HET BOVENSTAANDE kunnen er de volgende redenen zijn: Ø Lichamelijk ongemak Het kind is zich nog niet goed bewust van zijn lichamelijke gewaarwordingen. Hij kan een soort pijn of ongemak ervaren, waardoor hij zijn mentale evenwicht verliest, maar tegelijkertijd begrijpt hij de ware oorzaak van zijn toestand niet. Hysterie kan worden veroorzaakt door zowel een gevoel van honger als door fundamentele fysieke vermoeidheid. “Een moeder besloot bijvoorbeeld een volwaardige vakantie te regelen voor haar vijfjarige zoon. Eerst gingen we naar de dierentuin en er werd niets geweigerd : als je naar de ijsberen wilt, ga dan naar de beren, als je naar de giraffe wilt gaan - alsjeblieft, op de carrousel - we gingen naar de carrousel. Toen gingen we naar een ijssalon, toen gingen we naar de Cultureel Park om weer op de carrousel te rijden, en 's avonds gingen we naar zijn beste vriend, daar hadden ze ook veel plezier om naar huis te gaan, we besloten naar de winkel te rennen waar mijn moeder boodschappen moest doen hij maakte een vreselijk schandaal over wat onzin: hij eiste nog een speeltje te kopen, en ik had al geen geld meer. Nou, hij is een ondankbaar varken - zijn moeder is dit en dat, maar hij kan zich niet normaal gedragen! De verontwaardiging is begrijpelijk, maar in feite was de reden voor het schandaal helemaal niet het speelgoed. De zoon was overdag gewoon erg moe - zo'n 'cultureel programma' is niet gemakkelijk te verdragen voor een volwassene, laat staan ​​voor een kind. Probeer zelfs entertainment te matigen, want hoewel het prettig is, is het nog steeds stressvol voor een kwetsbare psyche. ØLet op mij! Vaak probeert een kind de aandacht van de ouders te trekken met hysterie. Dit gebeurt vooral vaak alsouders zien hun kind de hele week nauwelijks, en in het weekend willen ze uitrusten en ontspannen van het harde werk van het dagelijks leven. Bovendien komt het vaak voor dat het kind de hele dag bij zijn moeder doorbrengt en zijn vader niet ziet. Tijdens het langverwachte weekend voor het kind let de vader niet op het kind, maar het kind krijgt een driftbui naar de moeder. Dit komt omdat het kind zijn moeder vertrouwt - ze zal hem niet verlaten, ze zal hem niet weigeren, en de emoties van wrok en pijn als gevolg van het feit dat vader niet oplet, moeten ergens worden weggegooid! wie het kind weinig ziet, probeer in ieder geval in het weekend meer tijd met hem door te brengen. En het is helemaal niet nodig om elke keer ‘de wereld in te gaan’. U kunt gewoon spelen, uw favoriete boek lezen, op de bank knuffelen of een wandeling maken in het nabijgelegen park See. Item 1. Of misschien wil je volgend weekend een grandioze familiecollage maken op een stuk Whatman-papier - van tijdschriftfoto's, je eigen foto's - en al dit moois aanvullen, bijvoorbeeld met buitengewone plasticine-bas-reliëfs. Ø Hysterie-manipulatie Als in eerste instantie aan de wensen van het kind werd voldaan volgens zijn eerste piep (vooral als er een persoon was die beter dan de moeder wist wat goed was en ‘goed’ voor het kind wilde doen. En op een gegeven moment de ouders besloten dat hun kind al volwassen genoeg was en dat het tijd is om de verantwoordelijkheid voor de opvoeding in eigen handen te nemen en het kind niet te laten benaderen door degenen die 'bijzonder geïnteresseerd' zijn. Maar het kind is oprecht perplex: waarom zal nu niet alles zijn manier waarop ik wil? In dit geval bereikt het kind, met behulp van hysterie, vaak het gewenste resultaat. Het duurt maar een of twee keer om te krijgen wat je wilt, na gewelddadige tranen, en nu is er een sterke associatie tot stand gekomen - geïnspireerde hysterie lost alle problemen perfect op. In dit geval is het belangrijkste: TOESCHOUWERS. Geen toeschouwers - geen hysterie. Ø Als er geen overeenstemming is tussen de ouders, verbiedt moeder het eten van snoep voor het eten, maar oma staat het toe. Samen met vader kun je de hoogste trede beklimmen van de ijzeren ladder op het schoolplein (vader is ervan overtuigd dat een toekomstige man geen hoogtevrees mag hebben), en moeder kreeg bijna een hartaanval bij deze aanblik. Wat te doen? HET BELANGRIJKSTE is proberen een uniforme gedragslijn te ontwikkelen. Het kind begrijpt heel snel dat sommige familieleden hem meer toestaan ​​dan andere, en begint deze omstandigheid slim in zijn voordeel te gebruiken. Maar uiteindelijk geven de altijd wankele frames hem niet de kans om erop te vertrouwen, ze desoriënteren het kind! DE OPVOEDING MOET STABIEL ZIJN. Het is dus beter voor zowel het kind als zijn familieleden als er één persoon is die verantwoordelijk is voor de opvoeding en ze allemaal volgens dezelfde wetten leven, met als doel het geluk van het kind moeilijk om het eens te worden. Dan moet je je kind rustig uitleggen, zonder iemand de schuld te geven of te verwijten: moeder heeft één regel, en vader (oppas, grootmoeder, grootvader) heeft andere. Als je met je moeder wandelt, volg dan haar regels. ØIkzelf!!!Hysterici kunnen protesteren tegen overmatige zorg en een verlangen om onafhankelijk te zijn. Dit gebeurt vaak bij een autoritaire opvoedingsstijl. Onthoud hoe u met uw kind communiceert in de kliniek, in het park, thuis. Je kunt jezelf zelfs opnemen op een voicerecorder. Als uw kind vooral van u hoort: “Dat kan niet!”, “Ga daar niet heen!”, “Niet aanraken!”, “Durf niet!”, “Stop ermee!”, dan is het Het is niet verrassend dat hij het recht op onafhankelijkheid probeert te verdedigen. Het is erg belangrijk voor een kind om respect van zijn ouders te voelen en erkenning van zijn capaciteiten. Probeer naar uw kind te luisteren, breid de reikwijdte van zijn activiteiten uit, geef hem meer vrijheid, en misschien zal het probleem van driftbuien geleidelijk uit uw leven verdwijnen. Er is een nieuwe persoon op de wereld. En wij volgen haar interesses. Wij helpen haar. Ze is ons niets verschuldigd. Ze zal het haar kinderen verschuldigd zijn! Onze deelname aan de belangen van ons kind is een “liefdadigheidsbijdrage” aan het universum, de aarde. Ondertussen blijven we onze videoband terugspoelen. Storm, er komt binnenkort een storm aan! Het kind vraagt ​​je voortdurend om iets, eist, is verontwaardigd. De vleugels trillen alneus, ogen vullen zich met tranen en de hoeken van de lippen hangen. Je voelt dat het kind op het punt staat in tranen uit te barsten, hij is bijna hysterisch. Stop! Stop eerst en beantwoord uzelf eerlijk en nauwkeurig één enkele vraag: kunt u aan zijn verzoek voldoen? De tactiek van uw verdere acties hangt hiervan af. Als u kunt, zeg dan tegen uw kind dat hij moet kalmeren en vraag het u op een normale toon, zonder te zeuren of te snikken. De praktijk leert dat het bij kleine dingen beter is om het kind halverwege te ontmoeten. Stel dat een kind in een gloednieuwe overall in plassen wil spetteren. Geef toe dat je diep van binnen klaar was voor zo’n wending. Dit betekent dat je van tevoren moet bespreken en beslissen wat je gaat dragen tijdens een wandeling, of je daarna ergens anders heen gaat en of er reservekleding is. Vergeet alleen niet dat een kind geen mannequin is om uw artistieke smaak en financiële mogelijkheden te demonstreren. Hij heeft het recht om door plassen te spetteren, in bomen te klimmen en in het zand en de modder te rommelen, ongeacht wat de naburige grootmoeders zeggen. In dit geval is het beter om te gaan wandelen in oude kleren waarvan je het niet erg vindt om vies te worden. Trouwens, een van de meest voorkomende redenen voor hysterie is het verbod van een volwassene. Probeer niet te veel verboden te hebben, maar ze zijn allemaal duidelijk en gerechtvaardigd (het is raadzaam om een ​​lijst te maken van uw verboden voor uw kind). Dan zal het gemakkelijker voor hem zijn om tussen hen te navigeren. Als u begrijpt dat u om objectieve redenen nu niet aan het verzoek van uw dierbare kind kunt voldoen (geen geld, geen gelegenheid, het item dat hij nodig heeft, is van iemand anders en u heeft geen recht om erover te beschikken, enz.), leg het dan rustig en duidelijk uit dit aan uw kind. Op dit moment werken oude psychologische trucjes meestal: Ø Hoe jonger het kind, hoe beter deze methode werkt. Een baby kan alle tranen vergeten bij het zien van een enorme kraai, die rond de muffe korst cirkelt en bang is om dichterbij te vliegen. Gelukkig voor jou vliegt er op dit moment misschien een vliegtuig voorbij, vliegt er een oude Beatle van onvoorstelbare schoonheid voorbij, of vliegt er zelfs een reclameballon de lucht in. Ø een adequate vervanging aanbieden, bijvoorbeeld zoals deze. Nu kunnen we dit vliegtuig niet kopen omdat ik geen geld heb. Maar aan de andere kant kunnen we thuiskomen en samen een vliegtuig van papier maken (maak het van plasticine, bouw het van stoelen, enz.). Het is heel goed mogelijk dat het vooruitzicht op gezamenlijke activiteiten aantrekkelijker zal zijn voor het kind dan kant-en-klaar speelgoed dat in de winkel wordt gekocht. Ø laat de kunstenaar zonder publiek achter. Een kind begint vaak voor het publiek te werken. Probeer hem een ​​waarderend publiek te ontnemen (haal hem uit de winkel, breng hem naar een niet te drukke plek op straat, of laat hem met rust in de kamer). Soms zijn hysterie, zoals ze nu zeggen, gericht op de doelgroep, dat wil zeggen bedoeld voor een specifieke persoon. Strikt genomen is dit bijvoorbeeld ook een optie voor een adequate vervanging, maar je moet je daar wel van tevoren op voorbereiden. Stel dat een kind in een winkel voortdurend eist dat hij de keuze krijgt uit de grootste chocoladereep of taart. Het is duidelijk dat dit zowel zijn gezondheid als uw portemonnee niet ten goede komt. Maar in feite wil de baby hoogstwaarschijnlijk gewoon meedoen aan het winkelen en kiezen wat hij leuk vindt. Dit betekent dat je thuis vooraf afspreekt dat hij ook komt shoppen, en in de winkel is het jouw taak om hem onopvallend naar het kraampje met kwark en yoghurt te leiden. Als je moet kiezen, is het gezonder eten! Maar hoe gelukkig en trots op zichzelf zal een kind zijn dat, net als een volwassene, de kans heeft gekregen om de meest echte, niet “nep” producten te kiezen! Hij kan ze ook vanuit de winkel in zijn eigen tas meenemen. In de meeste gevallen zullen deze methoden hysterie voorkomen. Maar laten we zeggen dat je dit niet hebt gedaan en dat de onweersbui niet voorbij is gegaan... Stop alle discussies en probeer kalm te blijven, hoewel dit natuurlijk niet gemakkelijk is voor een kind met hysterie , hoe eerder de hysterie zal stoppen. Nu is het niet langer mogelijk om toe te geven, aangezien je!!!!!